Archive for mei, 2013

Zondag 26 mei 2013
Wisselend bewolkt, 13 graden, frisse ZW wind. Na een koude nacht veel condens op de raamkozijnen, in weerwil van het feit dat we gisteravond niet zelf gekookt hebben, maar weer heerlijk gegeten bij Le p’tit Kir. Mocht je ooit in de buurt komen, dit restaurant is een echte aanrader.
Wat die ramen betreft, het wordt steeds duidelijker dat de oorzaak van die condens is dat de ‘koudebrug’ niet goed werkt omdat er geen isolatietape op de stalen rand waarop het raam steunt, is bevestigd. De condens zit n.l. niet op de binnenflens waarmee het raam wordt vastgekneld, maar alleen op het kozijn zelf.
We doen de nodige voorbereidingen om morgen weer te varen.

Maandag 27 mei 2013

Alles ziet er weer keurig uit, de gewraakte inlaat en het gat er omheen, Zie de foto's van enkele weken terug. Maar ze hebben er ook 3 weken over gedaan!

Alles ziet er weer keurig uit, de gewraakte inlaat en het gat er omheen, Zie de foto's van enkele weken terug. Maar ze hebben er ook 3 weken over gedaan!

Schitterend weer. Vroeger zou ik gezegd hebben: na een wat mistige ochtend kregen we een flauw zonnetje te zien en kon de winter jas wel uit. Maar van dit voorjaar is het ongetwijfeld de mooiste dag tot nu toe. Halverwege de ochtend kan het fleece jack zelfs uit. Ook monsieur Philippe is ongetwijfeld in een uitstekende stemming, de prijs voor 27 ligdagen komt per saldo uit op net iets minder dan vijf en een halve euro per dag, all in. Hij vindt dat we al pech genoeg hebben en als ik voorzichtig vraag of die prijs wel inclusief elektra is, kijkt hij me aan op een manier dat ik denk: niks meer vragen en wegwezen anders gaat het zo weer regenen.
Daarna: fantastisch, we varen weer. Dat een relatief groot aantal sluizen daarvoor de extra hulp van VNF-medewerkers nodig had, mocht de pret niet drukken. Hoewel de eindconclusie toch moet zijn: als de kennelijke staat van de elektronica gelijk is aan die van de dijken/kades, dan zal dit kanaal de komende jaren nog heel wat maanden dicht zijn. Uiteindelijk komen we tegen vijf uur pas in Montchanin aan. Van de jachthaven met alle voorzieningen echter geen spoor; wel een soort werfje met daaromheen een onvoorstelbare troep en stampvol met wat dito onverzorgde bootjes. Maar een stukje terug bij het kantoor annex de werkplaats van de VNF is een redelijke kade met bolders waar we een uurtje later tenslotte nog gezelschap krijgen van een groot zeil jacht en een huurpraam. Inmiddels is er wel reden tot zorg: ik heb nog nooit een barometer op 965 millibar zien staan, maar daar staat de onze nu wel op. Al moet je daarbij wel rekenen dat we inmiddels op ruim 350 meter boven de zeespiegel ronddobberen.
Vaartijd  7 uur 45′, 13 km en 19 sluizen.

Dinsdag 28 mei 2013
De ochtend begint een flauw zonnetje afgewisseld met flinke wolken, maar de temp is aangenaam. We vertrekken een half uur na die andere 2 jachten en ontwikkelen vervolgens een snelheid gelijk aan die van een slak op een vers geteerde ton. Handbediening zou sneller gaan en net zoveel mankracht kosten. Slechts 3 van de negen sluizen functioneren naar behoren. Halverwege de ochtend begint het eerst wat, even daarna flink te spetteren en tegen half twaalf valt de regen weer met bakken uit de lucht. Het gaat zo hard dat Sanne tegen de tijd dat we wat moeizaam afmeren in Montceau-les -Mines geen enkel droog T-shirt meer heeft; na elke sluis komt ze doorweekt weer terug van het voordek naar de stuurhut.  Wat het weer betreft zijn we weer helemaal terug bij af. Zodra we goed vastliggen, wat altijd erg lastig is met de kop aan de steiger, aan één kant een vingersteiger van amper 5 meter lang, die vrijwel onder water verdwijnt als je er op gaat staan, harde wind en een striemende regen, gaat binnen de kachel weer op maximum draaien en kan het gehannes om alles droog te krijgen weer beginnen. De barometer staat nog steeds even bedonderd laag.
Vaartijd 4 uur 20′, 12 km en 9 sluizen.

Woensdag 29 mei 2013
In de vroege ochtend hoor ik het al weer: het regent ‘cats and dogs’. De weersvoorspelling voor de komende dagen: koud met veel regen. We besluiten om dan maar weer een paar dagen te blijven liggen. Toestanden zoals gisteren moet je niet al te vaak hebben want dan gaat de lol er echt vanaf. Als reactie klaart het weer 2e helft van de ochtend nog wat op, maar we laten ons niet in de luren leggen. Morgen en overmorgen is de temperatuur maximaal 13 graden en beide dagen meer dan 10 mm regen. De eerste 3 dagen varen is er geen haven met voorzieningen en ook geen zon, dus dan willen we wel over stroom kunnen beschikken. Sanne neemt de gelegenheid te baat om uitgebreid te fourageren in de supermarkt. ’s Avonds met Engelse vrienden een glas wijn gedronken.

Donderdag 30 mei 2013.
We blijven hier vandaag liggen. Het giet de ganse dag van de regen en wij zitten met de kachel aan. Gelukkig hebben wij leesvoer genoeg en komen zo de dag goed door. De weersvoorspellingen zijn dermate slecht dat we besluiten om hier nog te blijven. Vooral vanwege de stroom.

Vrijdag 31 mei 2013
Als verwacht: het regent nonstop de hele dag bij 12 graden en NNW wind. Zelfs voor de herfst zou het guur zijn.  Omdat de verwachting voor morgen een stuk beter is spreken wij met de brugwachter af dat tussen 9 en half 10 de drie beweegbare bruggen een paar honderd meter verderop voor ons bediend zullen worden. En nu maar hopen dat Meteo France zich niet vergist.
De planning is om de komende weken via het Canal lateral á la Loire richting Parijs te varen. Maar vooralsnog zal dat zeer kalmpjes aan moeten want we willen net onder Parijs via de Seine en daarna de Yonne naar het Canal de Bourgogne. Maar vooralsnog is de Yonne gestremd vanwege een crue. En dat heeft niets met wijn te maken maar betekent gewoon ‘extreem hoog water’. Doorsteken naar het Canal de Nivernais is ook geen optie, de kruising met de Loire blijft om dezelfde reden gestremd en verder is dit kanaal is onder de huidige omstandigheden voor ons ook niet bevaarbaar omdat we door het hoge water niet onder de bruggen/door de tunneltjes kunnen varen. “On verra”.
Om toch maar met een optimistisch geluid af te sluiten: eigenlijk kun je deze zomer (tot nu toe) maar het beste met een schip in Frankrijk zijn; stijgt het water dan stijgen we mee, maar binnen blijft het droog!

Zondag 19 mei 2013

Een bijzondere ochtend: het is droog! Daarna in de middag en avond enkele buien, tijdens de nacht vrijwel continue regen bij een harde, vlagerige wind. Sanne brengt de moed op om een flink stuk te wandelen en maakt wat foto’s van de omgeving. Ik vind het te koud. Heb spijt dat ik mijn thermo-ondergoed niet bij me heb. Binnenboord kunnen we het overigens wel warm houden.

Maandag 20 mei 2013.

Daar wordt een mens toch wel weer vrolijk van.

Daar wordt een mens toch wel weer vrolijk van.

Het wordt een eentonig verhaal. De weerberichten worden steeds slechter. Zelfs als de stremming hier iets verder wordt opgeheven, is het de vraag of we wel verder willen varen zolang het weer zo slecht blijft. De achterbuurman is van mening dat we dan wel een risico nemen; volgens hem is het gestremde stuk zo slecht dat er elk moment op een andere plek een gat in de dijk kan vallen, al dan niet bij een inlaat of een overloop.

Dinsdag 21 mei 2013
Weet ik niets meer van. Zal wel de hele dag geregend hebben. Voor de komende nachten wordt er vorst aan de grond verwacht. Wij lezen boek na boek. De kachel slaat nu ook tijdens de nacht aan!

Woensdag 22 mei 2013
De achterbuurman blijkt gelijk te krijgen. Er is een hoge ome van de prefectuur komen kijken naar de voortgang van de werkzaamheden en heeft vastgesteld dat een veel langer/groter stuk van de dijk onbetrouwbaar is geworden en eerst verder gerepareerd moet worden. Daarop heeft de locale directie onmiddellijk een bericht uitgestuurd dat de vaart niet a.s. maandag hervat kan worden en dat het kanaal voor onbepaalde tijd gesloten blijft. In ons haventje heerst enige verslagenheid; daar hebben we nu niet 3 weken op liggen wachten. Vanwege de diverse stremmingen door het hoge water (crue heet dat op z’n Frans) zijn de mogelijkheden echter beperkt. Half Frankrijk lijkt wel verzopen. Wij besluiten om nog maar enkele dagen af te wachten. Met minder dan 10 graden overdag, net boven nul in de vroege ochtend en behoorlijk wat wind is varen met de zomertent erop, dus met een open stuurhut, ook al geen feest.
Onze immer vriendelijke en meelevende havenbaas overweegt op te houden met de verhuur van bootjes en een skicentrum te beginnen.

Donderdag 23 mei 2013

Als het even droog is blijkt het toch best een boeiend landschap

Als het even droog is blijkt het toch best een boeiend landschap

Inderdaad is er sprake  van wat ijsachtige afzetting op het dak. Na mijn val van het schip eind oktober vorig jaar ben ik daar als de dood voor. Het weerbericht tot en met het weekend is waardeloos, daarna gaat, misschien, de dagtemperatuur omhoog tot wel 17 graden. We besluiten dat dat de minimumtemperatuur is om te varen.

Vrijdag 24 mei 2013
Tot onze stomme verbazing verschijnt er tegen vieren een VNF-auto en komt een glunderend baasje ons meedelen dat er vanaf a.s. lundi  á neuf heures weer gevaren kan worden. De werkzaamheden zijn klaar en het kanaal wordt weer gevuld. Nadien horen we  dat ze helemaal niet een langer stuk van de dijk van damwandplaten hebben voorzien, alleen een paar deukjes hebben opgevuld in het pad naast het kanaal. Daarmee was de prefect ook geheel tevreden; hij had immers zijn autoriteit nadrukkelijk waargemaakt door het kanaal 3 dagen langer en volstrekt onnodig gesloten te houden. Nu maar hopen dat de dijk het houdt tot we er maandag voorbij zijn. Wel een tikje zuur voor de twee boten die gisteren en vandaag het wachten opgegeven hebben en zijn omgekeerd om via de Saône en het Canal entre Champagne en Bourgonde naar het noorden te varen. Ruim 100 km tegenstrooms op de Saone, waar de afvoer op dit moment ruim 1400 m3 per seconde is. Bovendien gaat dat kanaal ook pas maandag open.
Tijdens de nacht realiseer ik me dat de zaken aan het omkeren zijn: werd ik voorheen wakker als het hard begon te regenen, nu word ik wakker en realiseer me plotseling waarom: het regent niet. Maar even later begint het vertrouwde getik weer en geheel gerustgesteld val ik weer in slaap.

Zaterdag 25 mei 2013
Eigenlijk zou ook het schip weer eens een flinke beurt moeten hebben, maar het is stervens koud en het regent. Dus dat moet maar even wachten. Nieuwe regel: onder de 15 graden wordt het schip niet gewassen. Voor mijzelf geldt ook zoiets, niet bij temperaturen onder de 20 graden. Maar met de kachel is dat nog wel te regelen.
Voor morgen is de weersvoorspelling iets beter: droog, 12 graden en wind ZW 3. Dan moet er dus gewassen worden en dus moet toch eerst het dek gepoetst worden. En natuurlijk alle voorbereidingen om maandag weer te varen, alle elektronica opladen, controles in de machinekamer etc. Maar we gaan weer, na 24 dagen oponthoud!  Richting Digoin. Als de dijk het houdt.

REIS 2013  bericht 2

Voor de goede orde zij nog maar even vermeld: wil je de foto’s vergroot zien, dan erop dubbelklikken. Via terug of back ga je weer naar het verslag.

Het meer van waaruit dit kanaal gevoed wordt: water genoeg!

Het meer van waaruit dit kanaal gevoed wordt: water genoeg!

Zaterdag 11 mei 2013
Vannacht zo nu en dan regen, vanochtend is het een beetje droog maar behoorlijk fris. Even na tienen komen S&E koffie drinken en gedag zeggen, zij rijden vandaag naar huis. In de haven is het afgrijselijk rustig. Geen huurders en geen eigenaren. Toch wel slecht voor de tijd van het jaar, maar de stremming van het kanaal doet er ook geen goed aan. Juist nu er voor het eerst in jaren in dit kanaal geen gebrek aan water is sneuvelt een deel van de dijk van het hoogste pand. Gebrek aan onderhoud?
Plotseling kan ik geen mail meer verzenden via mijn laptop. Na het nodige gehannes blijkt dat Vodafone een andere gebruikersnaam  voor de uitgaande mailserver heeft bedacht, omdat ik een ander abonnement heb sinds een maand. Zou wel zo handig zijn als ze je daarover informeerden.

Zondag 12 mei 2013

Automatisch werkend water-inlaat systeem in het kanaal

Automatisch werkend water-inlaat systeem in het kanaal

Koud, nat en winderig. Veel gelezen. Kebab gehaald op de hoek van het pleintje. Nooit eerder gegeten. Smaakt prima.

Maandag 13 mei 2013
Vanwege de voortdurende koude zuidenwind met nauwelijks zon het schip maar weer eens gedraaid. Met de boeg naar de wind is het in de stuurhut een stuk aangenamer. Soms denk ik, hadden we de wintertent nog maar niet ingeruild voor de zomertent. Maar half mei in midden Frankrijk: koud weer met veel en vaak regen en zelfs nog steeds veel wateroverlast, dat verwacht je nou niet direct.

Dinsdag 14 mei 2013
Zowaar, vandaag een prachtige dag. Ideaal weer, zonnig, soms even een wolkje, een heel licht windje en heerlijk warm. Zo mag het tot Kerstmis blijven. Van de gelegenheid gebruik gemaakt om de raamrubbers en -vilten van het keukenraam te vervangen. Valt wel even tegen, kost de hele middag om alles piekfijn in orde te krijgen.

Vrijwel leeg kanaalpand, de dijkbreuk is helemaal achteraan rechts. Het lijkt nog wel wat maar de breedte is 2 á 3 meter, de diepte ongeveer 30cm

Vrijwel leeg kanaalpand, de dijkbreuk is helemaal achteraan rechts. Het lijkt nog wel wat maar de breedte is 2 á 3 meter, de diepte ongeveer 30cm

Maar nu zijn alle raamklussen dan ook weer voor een paar jaar van de baan. Met dank aan de VNF die uiteindelijk pas gisteren begonnen blijkt aan de reparatie van het bovenste kanaalpand. Op het web staat nog steeds dat de stremming in principe tot de 15e zal duren. Wij hopen dat het een week later zover zal zijn. Uiteindelijk liggen we hier al 16 dagen. En het ergste van al: de barometer zakt gierend.

Woensdag 15 mei 2013.
Het viel te verwachten. Sinds ergens vier uur van morgen is het beginnen te regenen en dat is tot op vanavond nog steeds het geval en zo nu en dan regent het nog knap hard ook. De barometer is in 12 uur tijd liefst 20 millibar gezakt, de middagtemperatuur van 22 graden gisteren naar 12 vandaag. Misschien dat ik het al eerder gezegd heb in het verslag van dit jaar: tot op heden meer dieselolie verbruikt voor de kachel dan voor de motor. De stilte in de haven is oorverdovend. In het kanaalpand waar wij nu liggen wachten in totaal 4 schepen op “reprise de la navigation”. O ja, en natuurlijk vlak voor het ‘droge’ pand ligt nog de met boomstammen geladen spits.

Duidelijker beeld van het lege kanaal. Het probleem (le trou) zit in de bocht

Duidelijker beeld van het lege kanaal. Het probleem (le trou) zit in de bocht (de arm van de kraan is nog net te zien)

Donderdag 16 mei 2013
De VNF heeft het bericht van de stremming weliswaar van haar website gehaald. Maar de stremming duurt onverminderd voort, het wordt op z’n vroegst komend weekend. Ook de regen weet van geen ophouden. We krijgen wel een duidelijk dagritme: slapen - eten - lezen - drinken - slapen.

Vrijdag 17 mei 2013
Rond half tien is het warempel droog. De havenmeester heeft ook nog steeds niets van de VNF gehoord. Daarom gaat hij straks zelf maar eens een kijkje nemen. Rond het middaguur is hij terug met de mededeling dat er waarschijnlijk volgende week donderdag weer gevaren kan worden. Als het meezit zelfs woensdag al. Maar wij zijn wat sceptisch aan het worden. Zeker is dat de nieuwe damwand vrijwel klaar is. Vanavond wordt daarachter beton gestort, dat kan dan vervolgens 3 dagen drogen, zaterdag zondag en maandag. Gelukkig dat het maandag 2e Pinksterdag ook nog mag drogen. (Zouden ze hier geen sneldrogende onderwaterbeton kennen?). Dan dinsdag de zaak afwerken en woensdag het pand weer vullen. Dat duurt  ook nog minstens een dag, want het is een stuk van 4030 meter lengte.

Dijkwerkers leggen een nieuw stuk damwand aan weerszijden van de inlaat, waar de oude dijk het begeven had.

Dijkwerkers leggen een nieuw stuk damwand aan weerszijden van de inlaat, waar de oude dijk het begeven had.

Ik krijg van de achterbuurvrouw, die met de havenbaas is meegegaan, een serie foto’s van het betreffende stuk kanaal en de werkzaamheden daar.

Zaterdag 18 mei 2013
De wind is naar het NO gegaan en neemt toe. Het is koud en nat en regent zo nu en dan. Gelukkig dat we aan de stroom liggen, met het elektrische kacheltje in de lage stand houden we het binnenboord net aangenaam. En varen met dit voortdurende herfstweer zou ook niet alles zijn. Maar inmiddels loopt het havengeld (€ 11,- per dag) wel op. De weersvoorspelling voor de komende week geeft nog steeds maximumtemperaturen van 13 graden.

De damwand platen moeten heel wat meters de grond in getrild worden

De damwand platen moeten heel wat meters de grond in getrild worden

Foto’s met dank aan Elisabeth van de Pascal.

Tenslotte, soms hebben Fransen toch wel wat gevoel voor humor:

Vissen verboden. Wat niet meegespoeld was hebben ze ongetwijfeld al lang verorberd

Vissen verboden. Wat niet weggespoeld was hebben ze ongetwijfeld al lang verorberd

Inleiding

November 2012 tot halverwege april 2013.
Een lange winter die we graag verder willen vergeten. De enkelfractuur, op de laatste dag van de reis van 2012 ontstaan, kon helaas niet operatief behandeld worden maar is, afgezien van wat tijdelijke complicaties, toch behoorlijk goed genezen. Maar toen ik daarna weer mocht/moest gaan lopen kwamen er steeds meer rugproblemen. Enkele voorlopige onderzoeksconclusies omtrent de oorzaak hebben ons in eerste instantie absoluut de stuipen op het lijf gejaagd, maar uiteindelijk herstelde het probleem zich met behulp van onbetamelijke hoeveelheden pijnstillers en tenslotte bleek een wervelbeschadiging de oorzaak van alle ellende. Maar met rust is alles weer in orde gekomen. Na het laatste redelijk gunstige bericht over de rug besloten we dus niet langer te wachten en naar de boot te gaan. We waren de eindeloze winter en alle ziekenhuisperikelen  ook meer dan spuugzat.

Hoog water op de Saone, van de dijk is nauwelijks nog iets te zien

Hoog water op de Saone, van de dijk is nauwelijks nog iets te zien

Het is overigens wel lekker als de haven waar je schip overwintert over een webcam beschikt. Kun je vanuit je warme stulpje nog eens kijken of het bootje niet weggedreven is.  Ook in april is de dijk nog een paar uur onder water gegaan, maar toen waren wij al weg.

Dinsdag 16 april 2013
Het lukt ons nooit om lekker vroeg te vertrekken. De planning is om 8 uur maar uiteindelijk rijden we pas tegen tienen het dorp uit. Voorspoedige reis, omstreeks half zes zijn we in Auxonne. Alles aan boord ziet er prima uit. Dat duurt echter niet lang; als we 2 uur later alles uit de auto aan boord hebben gesjouwd, vragen we ons af of we wel ooit alles gestouwd kunnen krijgen. Maar weer 2 uur later ligt het meeste op z’n plek en kunnen we onze k.. weer keren. Het lijkt elk jaar toch een beetje meer werk om alles snel op orde te krijgen, maar angst voor de rug speelt dit keer zeker mee. Tenslotte gauw even een pizzeria opgezocht, gegeten en vervolgens doodmoe in de kooien gevallen.

Woensdag 17 april 2013
Lekker weer, na een overigens koude nacht. Maar met de nieuwe kachel is dat leed ’s ochtends snel geleden. Watersysteem gevuld en op druk gebracht. Tot onze verbazing nergens problemen. Was vooral extra spannend omdat we beide thermostaatkranen niet uitgenomen hadden maar doorgeblazen. Tanks gespoeld en vervolgens gevuld. Sanne maakt alle kasten schoon en ruimt ze in. Even bij Roy (havenmeester) en Carole langs om ze te begroeten en weer vroeg ter kooi.

Donderdag 18 april 2013
Samen boodschappen gedaan. Het weer is aanzienlijk minder, lichte regen en een koude wind. Buitenkant van het schip gesopt. Valt erg mee, het vuil vliegt er af (dank aan Sanne voor het zo zorgvuldig in de was zetten eind vorig seizoen). Tijdens het koken gasfles leeg. Te laat om nog een nieuwe Franse fles te krijgen, dus maar even tijdelijk de Hollandse fles aangesloten. Leve de Europese eenwording/uniformiteit. Maar helaas niet voor gasflessen, stekkers en stopkontakten.

Haven van Auxonne in winterse rust, evenals de kazerne op de achtergrond

Haven van Auxonne in winterse rust, evenals de kazerne op de achtergrond

Vrijdag 19 april 2013
De hele dag een erg koude Noordenwind, met tegen de avond een waterig zonnetje. Geklust en verder schoongemaakt en ingeruimd. Het wordt inmiddels zeer bewoonbaar. We besluiten de wintertent voorlopig te laten staan en nog een paar dagen op te ruimen en in te richten. Hoewel er inmiddels wat meer mensen in de haven arriveren is het een fantastisch rustige en stille haven. En dat slaapt heerlijk (wel mede dankzij mijn elektrische deken!).

Zaterdag 20 april 2013
Het weer is ronduit belazerd: koud, regenachtig, harde N-wind, temperatuur omstreeks 7 graden, in de namiddag wordt het (volgens Sanne) wel een stuk beter, wel 10 graden.  Maar binnen is het warm en snort de kachel. We besluiten nu definitief om via het Canal du Centre en het Canal lateral a la Loire te varen, dan door te steken naar het Canal de Bourgogne en vervolgens via nader te bepalen route terug naar NL. Wel jammer dat we terug moeten, maar er zijn toch een aantal dingen niet in orde die we zelf niet kunnen regelen.

Zondag 21 april 2013
Vandaag is het opnieuw grauw en grijs, maar door de iets afnemende wind iets minder koud. Sanne poetst driftig verder in het interieur. Het valt mij op dat de druk in de Cv-installatie is teruggelopen tot 0.6 bar. Her en derwaarts gecontroleerd op lekkage, vloer opengeschroefd, niets gevonden. Tenslotte het systeem maar bijgevuld tot 1,1 bar.

Maandag 22 april 2013
1,1 bar lijkt toch wat te veel druk voor de installatie. Bij draaiende verwarming loopt de druk op tot 2 bar. En dan lekken er wat druppels bij de aansluiting van het systeem bij de kachel en bij de beide afsluitkranen. Slangklemmen en afsluitkranen iets strakker gesteld, waarmee het probleem over lijkt.
Om 18 uur met Roy en Carole een uitgebreide borrel aan boord gedronken. Het was vandaag iets minder koud dan de afgelopen dagen, maar geen zon.

Dinsdag 23 april 2013
Eindelijk …de zon. Verder nauwelijks wind, je zou het bijna aangenaam kunnen/willen noemen. Afsluitkranen van de CV nog iets strakker gesteld. Lekken is nu vrijwel over. Inmiddels blijkt het meetsysteem van de watertanks nu helemaal uitgevallen, maar na wat gepluk aan diverse snoeren werkt alles weer als voorheen, d.w.z. in het bovenste deel van de range. Daarna lijkt het wel een flipperkast.
De bemanning van de Sina arriveert in de namiddag. ’s Avonds drinken we met hen een glas wijn. Ook zij hebben bepaald geen vrolijke winter gehad.

Woensdag 24 april 2013
Nadat Roy met enige moeite een rekening heeft opgesteld, m.n. voor de extra 2 weken in de haven en alle gebruikte elektra en nadat we van zoonlief telefonisch de definitieve toezegging hebben dat hij binnenkort naar Auxonne komt om onze auto op te halen, is het tijd om alle vrienden en bekenden gedag te zeggen. Daar gaat altijd even wat tijd in zitten, zodat we dus pas om 11.15 uur de motor starten. Het is (eindelijk) een prachtige lentedag, overigens na een zeer koude nacht, bij het opstaan was het 10 graden in de kajuit.
De rivier is heel kalm, maar stroomt al met al toch behoorlijk. Meest opvallend is hoe anders het uitzicht in deze tijd van het jaar is, zeker nu de natuur ook hier door het koude voorjaar enkele weken achterop is. Je kunt nog makkelijk door de pas uitlopende begroeiing op de oevers heen kijken en ziet dorpen die je nog nooit eerder gezien hebt en prachtige vergezichten, waarin vooral de intens gele koolzaadvelden opvallen. Tegen 2 uur maken we vast in St Jean de Losne aan de kade, geen enkel probleem, plaats genoeg in deze tijd van het jaar. Na de lunch en een heerlijk uurtje in de zon, even naar de H2O-shop gewandeld om een nieuw Frans vlaggetje te kopen voor in het stuurboordwant. Meteen onze plaquette bij gelegenheid van het 25 jarig bestaan van H2O in ontvangst genomen. Nog even rondgeneusd in de verkoophaven, platbodems van even een maatje groter als de onze zijn relatief duur, zeker gezien de gemiddelde staat van onderhoud. De onze is aanzienlijk handzamer en in perfecte staat van onderhoud. Daar hebben we op dit moment niks aan , maar het is toch een prettig idee.

De kade in St Jean de Losne, dee bomen nog vrijwel kaal

De kade in St Jean de Losne, dee bomen nog vrijwel kaal

Terug aan boord hang ik het nieuwe vlaggetje onmiddellijk in het want, waarna Sanne het oude exemplaar meteen repareert (hadden dus eigenlijk geen nieuwe hoeven te kopen).
Gegeven de weersvoorspelling (na morgen 3 dagen koud, nat en winderig weer), gaan we morgen maar ineens door naar Fragnes, vlak achter de ingang van het Canal du Centre. Je ligt daar redelijk beschut, er is water en stroom en winkels op fietsbare afstand (voor Sanne!). Weer terug aan boord, in de zon genietend van een kopje thee, klopt plotseling een gendarme aan met het verzoek de motor niet te starten: er komen duikers onder het schip door. Even later blijkt dat het om een schoonmaakactie van de kade gaat. Vooral oude fietsen zijn de buit. Meerdere zwaar verroeste fietsen worden gevonden en op de kade getrokken.  Het zou wel handig zijn als ze die dan ook meteen zouden afvoeren. De volgende ochtend was er al weer één verdwenen. Raden waarheen.
Gevaren 2 uur 20″, 19 km., 1 sluis.

Donderdag 25 april 2013
Een prachtige ochtend, geen wind, wel stervens koud, maar daar maken de zon en de kachel samen snel een einde aan. Om 8 uur ontbijt met vers stokbrood en om 8.45 de lijnen los en stroomafwaarts richting Chalon. Er staat meer stroom dan we dachten, op 1400 toeren maken we 12 km/uur en tot overmaat van geluk staan alle sluizen wijd open op ons te wachten. Even vóór Chalon stuurboord uit het Canal du Centre op. Ook hier meteen de sluis open voor ons, maar toen wel een poos moeten wachten op een huurjacht achter ons, dat maar met moeite ervan te overtuigen was dat er nog plek zat was in de sluis. In Fragnes plaats te over. Stevig vastgemaakt, want de weersvoorspelling is ronduit slecht: harde N-wind, temperatuur omstreeks 10 graden (overdag), s’nachts 3 graden en heel veel regen. Maar deze avond is het nog aangenaam zonnig en dat nemen ze ons niet meer af.
Gevaren 6 uur 20″, 68 km., 3 sluizen.

Kade van Fragnes, in de stilte bijkomen van een spannende winter

Kade van Fragnes, in de stilte bijkomen van een spannende winter

Vrijdag 26 april 2013.
In de ochtend valt het weer nog een beetje mee en Sanne besluit om toch maar even (?) naar het industrieterrein van Chalon te fietsen om uitgebreid bij een paar grote supermarkten te provianderen voor het weekend. Ze heeft geluk, als ze net terug is begint het stevig te regenen en dat houdt vandaag niet meer op. En het is inderdaad koud. Wintertent dicht en behalve de scheepskachel ook nog een elektrisch kacheltje bijgezet. Eten, lezen en op tijd naar bed, wind en regen gaan onverdroten door. Ik prijs mij zeer gelukkig dat ik ook aan boord een elektrische deken heb. Heerlijk.

Zaterdag 27 april 2013
Onveranderd beeld: veel regen, koude wind, lezen eten en slapen. Prachtig dat voorjaar in Frankrijk!

Zondag 28 april 2013
Het is zowaar droog als we wakker worden. Vers stokbrood en een heerlijk zondags mini omeletje. Het schip wordt gesopt want er is de afgelopen dagen ontzettend veel troep van de bomen op terecht gekomen en het hemelwater is ook niet meer wat het was. In de avond begint het weer te regenen en warm is nog steeds anders.

Maandag 29 april 2013
Je zou het bijna droog kunnen noemen, af en toe wat spetters. Maar de wind blijft fris. De capitainerie is op zondag en maandag gesloten. Maar tot onze verrassing verschijnt er een vriendelijke meneer die de kade waar wij liggen komt afzetten voor een hotelboot. Hij is zo aardig om het verschuldigde havengeld te innen, zodat ons wellicht enige gewetenswroeging bespaard blijft. Gisteravond is een Frans jacht vlak voor ons komen liggen, de Orion, met een ongelooflijk chagrijnige schipper, geen groet, geen boe of ba. Dus denken wij: zoek het dan ook maar lekker zelf uit en als hij vertrekt wachten wij nog een klein half uurtje, zodat we niet samen in de sluis hoeven. Die sluizen zijn een hoofdstuk apart, wel automatisch, maar de bediening gaat niet via een trekstang, maar via een trektouwtje dat in een aantal bochten naar boven wordt geleid. Het valt vaak niet mee om aan zo’n “algenlijntje” voldoende trekkracht uit te oefenen om het relais in beweging te zetten. Bovendien zit er een enorme vertraging in, dus je denkt iedere keer dat ie het nog niet doet. Maar als dat dan toch gebeurt gaat het snel, verder komt het water via de bodem omhoog en dat is veel rustiger als rinketten in de deuren. Een aantal sluizen heeft een verval van ruim 5 meter, maar die zijn gelukkig voorzien van drijvende bolders. We hebben een paar tegenliggers en vlak voor Chagny een hotelboot (de Hirondelle), maar verder is het rustig. Is wel lekker want het kanaal is erg smal en bochtig en de hoge sluizen geven bij het leeglopen best een behoorlijke stroming.
In Chagny afgemeerd aan een oude kade, waar nog net een ruime plek vrij is. De jachthaven even verderop ligt stampvol met niet verhuurde huurboten. Het plekje van de Imponderable, een Zwitsers jacht die een eigen stek in Chagny hebben met stroom en water was helaas ingenomen door een ander (heel groot) Zwitsers schip.
Gevaren 4 uur 25″, 11 km., 11 sluizen.

Talloze koolzaadvelden vrolijken de natuur enigszins op

Talloze koolzaadvelden vrolijken de natuur enigszins op

Dinsdag 30 april 2013
Het heeft de godganselijke nacht geregend en het blijft koud vandaag, max.temp. 8 graden. En daarenboven, het schip ziet er niet uit; enorme hoeveelheden polllen kleuren de dekken geel-bruin. Gelukig gaat de smurrie met water en stevig borstelen vrij gemakkelijk er van af. We willen vandaag bijtijds in St. Léger sur Dheune zijn. Daar is een haventje met water en stroom. Morgen (woensdag) kan er niet gevaren worden (1 mei ligt Frankrijk nog platter dan normaal al) en overmorgen komen S&E op bezoek, die Jochem meebrengen. Zij halen dan eerst de auto op in Auxonne. S&E hebben in de buurt een huisje gehuurd met vrienden om een weekje te golfen, Jochem gaat zaterdag terug naar NL met onze auto.
We varen net als gisteren door kleine plaatsjes, omgeven door wijngaarden en geweldige velden met fel geel bloeiend koolzaad.

Haventje van St Léger sur Dheune. Artemis nog met wintertent

Haventje van St Léger sur Dheune. Artemis nog met wintertent

Bij de 2e sluis gaat het even mis, alle lichten uit en de sluis wagenwijd open. Toch maar ingevaren, op de noodknop gedrukt, geen antwoord, maar na verloop van tijd verschijnt een auto met het zo geliefde VNF-logo. (VNF is het Franse equivalent van de Nederlandse Rijkswaterstaat). De 2 afvarende  (natuurlijk Franse) jachten waren te vroeg uitgevaren en dan gaat de zaak op slot.
In St Léger is de kade bijna helemaal vrij en wij mogen vastmaken net voorbij het kantoortje van Locaboat. We rekenen vast af voor tenminste 3 nachten, als het er vier worden krijgen we de 4e cadeau, aldus een reuze aardige monsieur Philippe. Er is inmiddels weer een hoop troep op de dekken terecht gekomen, dus ga ik die even wassen, terwijl Sanne het dorp verkent. Na het eten is het nog even rustig en dan barst er een geweldig onweer los: windvlagen en werkelijk slagregens. Dat gaat de hele nacht onafgebroken door.
Gevaren 3 uur, 14 km., 4 sluizen.

Wateroverlast, de Dheune is nu wel heel breed

Wateroverlast, de Dheune is nu wel heel breed

Woensdag 1 mei 2013
Het gaat wat minder hard regenen en wordt ook iets minder koud. Opnieuw het schip moeten soppen vanwege alle met de regen meegekomen troep op de dekken, Sanne doet de nodige wassen. Als het aan het einde van de ochtend  droog wordt lopen we naar de jaarmarkt van St Léger, de grootste (rommel)markt die we ooit in Franrijk gezien hebben, met een volstrekt evenredig gehalte aan waardeloze troep. Na een uurtje rondslenteren op het marktterrein  zien we plotseling dat er een enorme bui aan zit te komen. Vanwege de was die buiten te drogen hangt rent Sanne naar het schip terug en is net op tijd om alles naar binnen te halen. Opnieuw een werkelijk daverende onweersbui. Tegen zessen is het over en genieten we nog even van een flauw zonnetje.

Enkele dagen later, de rivier is weer terug in zijn bedding

Enkele dagen later, de rivier is weer terug in zijn bedding

Donderdag 2 mei 2013
Vannacht ook nog weer een ffffflinke onweersbui. Ik heb altijd gedacht dat onweersbuien met name ontstaan wanneer een koudefront een warmtefront ontmoet, maar blijkbaar gebeurt dat dus ook als een koufront een vorig koufront inhaalt. Maar opnieuw is het schip bruin van alle stuifmeel die met de regen op ons is neergekomen. Dus weer wassen.
Sanne is ondertussen uren lang druk met het uitzoeken van het beddengoed voor de logeerpartij; het zal de eerste keer worden dat de dinette als dubbel bed gebruikt gaat worden. S&E arriveren omstreeks 5 uur na een minuutje gevolgd door Jochem met onze eigen auto. Vanmiddag was het lang genoeg droog en zonnig om het beddengoed te luchten, tegen de avond begint het weer te regenen. Gezellig bijgepraat en nog net voor middernacht ter kooi. Wel even wennen met dat grote dubbel bed midden in het schip.

Vrijdag 3 mei 2013
Somber weer, het heeft de hele nacht gestaag en soms hard geregend. Het is vooral zuur voor Jochem: dit is de zoveelste keer dat hij een dagje aan boord is en het slecht weer is. De dames steken stoer de paraplu op en slagen er in het brood droog over te krijgen. In de middag loopt de bemanning nog even door het dorpje. Inmiddels raken steeds meer landerijen overstroomd, in het lager gelegen deel van het dorp steken overal slangen uit de kelderraampjes, iedereen is de kelders aan het leeg pompen, maar aan de meestal lager gelegen achterkant van de huizen loopt het net zo hard naar binnen als ze het er aan de voorkant uit kunnen pompen.
’s Avonds met z’n vijven heerlijk gegeten in het restaurant ‘Au p’tit Kir’ vlak naast de haven. Heel gezellig en erg lekker.
Tussen de bedrijven door heeft Jochem mij vandaag nog wat verder wegwijs gemaakt op mijn nieuwe telefoon. Het is bijna niet voorstelbaar wat je met zo’n nieuwe smartphone kan doen; voor je alle ins en outs kent ben je maanden verder, ik althans. Na het eten aan boord nog een afzakkertje en nog net voor de nieuwe dag ter kooi.

Zaterdag 4 mei 2013
Na het ontbijt vertrekt Jochem om half tien. Het miezert nog steeds maar welgemoed begint hij aan zijn eenzame rit van ruim 800 km. Sanne en S&E gaan boodschappen doen bij de supermarkt  aan het einde van het dorp en ondertussen wordt het droog.Uit alle kelders wordt nog steeds gepompt; de rivier de Dheune heeft het weiland aan de overkant van het kanaal nu minstens een halve meter onder water gezet en stroomt als een gek.

Het bordes van het huis van S&E

Het bordes van het huis van S&E

S&E vertrekken na de lunch naar hun huisje in Couches, 6 km verderop.De zon breekt waarachtig door en het wordt zowaar redelijk aangenaam. Sanne gebruikt dat onmiddellijk en 2 uur na het wassen ligt alle beddengoed schoon en droog weer in de kast. Jochem belt om 17.45 dat hij na een voorspoedige reis weer thuis is en naar de supermarkt loopt om inkopen te doen. Toch altijd weer een opluchting voor ons dat alles goed is verlopen.
Maar even daarna komt het slechte bericht. Er klopt een VNF-man aan het raam. Hij vraagt wanneer wij weer verder willen varen. Maandag zeggen wij.  Nou dat zal dan geen probleem zijn volgens hem. Een stuk (14 km) verder op is een kanaalpand leeggelopen en de sluizen 1-3 zijn buiten werking. Maar waarschijnlijk kan er dinsdag al weer gevaren worden. Ik vergeet, dit soort mededelingen vaker gehoord hebbend, te vragen welke dinsdag. We blijven dus nog maar een paar dagen hier liggen en wachten nader bericht af. De VNF kennende gaat dat minstens een week duren. Wij hebben hier een prima plek met water en stroom dus het kon erger. Bovendien knapt het weer steeds verder op.
A&M bellen dat ze in de buurt van Langres zijn en dat het te laat wordt om nog langs te komen. Jammer.

Zondag 5 mei 2013
Als Sanne terugkomt van de bakker staat de VNF-man er weer. Nu met de mededeling dat het inderdaad wat langer gaat duren. Het ‘bief de partage’ (het hoogste punt van het kanaal) is helemaal leeggelopen doordat er een ‘trou’ in het kanaal is ontstaan. Nou ja, we zullen wel zien.
Plotseling staan S&E voor onze neus, verbaasd dat we nog niet weg zijn. We spreken af dat zij ons morgen om koffietijd komen ophalen om hun huis te bekijken. Het is weliswaar maar 6 km hier vandaan, maar wel steil naar boven, zo steil dat fietsen geen optie is.
We proberen Sj. te bellen voor zijn verjaardag maar dat lukt niet. Later horen we waarom.
Ik ga op internet maar eens op zoek op de VNF-site of ik iets kan vinden over de stremming op het kanaal. Daar staat dan plotseling plompverloren dat het kanaal tot tenminste 15 mei dicht is, of zoveel langer als nodig. Dus nog minstens 10 dagen. De oorzaak is dat door het hoge water opzij van een nieuwe, in aanbouw zijnde waterinlaat, een gat in de dijk is ontstaan. Bovendien blijkt dat er op allerlei andere plekken problemen en stremmingen zij door het hoge water. De Saone is over crue I heen, de petit Saone is gestremd, alle boeien zijn weg. Het Canal de Bourgogne is voor het grootste deel gestremd, over het Canal de Nivernais hoeven we al helemaal niet te denken bij dit hoge water.  Dat houdt per saldo in dat terugvaren ook geen zin heeft: eerst 100 km tegen een zwaar stromende Saône in en dan het Canal de Bourgogne op, dan lopen we vast in Dijon. De Saône verder terug gaat ook niet, eerst moeten de boeien weer teruggeplaatst worden en rechtdoor kan dus ook niet. Dus genieten we van het zowaar mooie weer en wachten voorlopig maar af. Aan boord is altijd wel het nodige te klussen en daar hebben we nu alle tijd voor.

De Artemis, nu met de zomertent, nog steeds aan de kade in St. Léger

De Artemis, nu met de zomertent, nog steeds aan de kade in St. Léger

We beginnen dan alvast maar met het eraf halen van de wintertent, het deels opnieuw afkitten van de steunen van de zonnepanelen en het schilderen van de nieuwe kitranden. Tenslotte de zomertent erop. Al is het dan nog wel lang geen zomer, het schip wordt er wel vrolijker (en kouder) van.
Tegen de avond alsnog een SMS van Sj. We horen wat er aan de hand is en wensen hen veel sterkte.

Maandag 6 mei 2013
Prachtig zonnig weer. Om 11 uur haalt S. ons op en we rijden naar Couches. Hun huis ziet er prachtig en goed verzorgd uit, met een flinke lap grond er omheen. We drinken koffie op het terras, drinken een lekker glas wijn en lunchen heerlijk met o.a. onze eerste Flammenküchen. Om 15 uur worden we weer naar ons drijvend huis gebracht.

Dinsdag 7 mei 2013
Opnieuw een redelijk warme en zonnige dag. Ik heb nu geen excuus meer en begin aan dit weblog. Veel foto’s hebben we door alle regen overigens nog niet gemaakt. Als Sanne eind van de middag bij de super boodschappen heeft gedaan komt ze de familie weer tegen. Die hebben net hun eerste golfdag gehad bij Montchanin en hebben het leeggelopen pand gezien. Het ziet er naar uit dat dat nog wel een poosje gaat duren, want zo’n pand van bijna 4 km is ook niet zomaar weer gevuld. Tot onze verbazing komt er eind van de middag een (met boomstammen) geladen vrachtschip voorbij. Dat werkt misschien stimulerend op de VNF om haast te maken met de reparatie. Maar wat niet helpt is dat 8 mei in Frankrijk bevrijdingsdag is, 9 mei Hemelvaartsdag en op 10 mei de meeste Fransen dan ook maar niet werken.

Woensdag 8 mei 2013
Grotendeels bewolkt maar geen onaangename temperatuur. Inmiddels blijkt dat de vaart vanaf de eerstvolgende sluis helemaal is stilgelegd. Aan weerszijden van het leeggelopen pand is nu de vaart vanaf 10 sluizen tot aan het betreffende pand niet mogelijk. Niet onbegrijpelijk overigens, men wil natuurlijk zoveel mogelijk water vast houden voor na het herstel.
Op de kade waaraan we liggen is het elke middag en avond een drukte van belang met heel wat mensen die driftig petanque spelen, terwijl ze op het grasveld naast de kade barbecueën en ruime hoeveelheden alcoholische versnaperingen gebruiken. Het is de Fransen eigen om dat bepaald niet in stilte te doen. Maar hinderlijk is het niet en best wel grappig om naar te kijken. Er zijn, voor zover ik dat kan beoordelen een paar hele goeie spelers bij, keer op keer weten ze op een afstand van10-12 meter de bal van een tegenstander nauwkeurig weg te ketsen. Tegen 22 uur begint het weer te regenen.

Sanne is gek op mooie zonsondergangen

Sanne is gek op mooie zonsondergangen

Donderdag 9 mei 2013
Zelfde weer als gisteren, bewolkt maar droog met een redelijke temperatuur, maar zeker niet echt warm. Ik pak vandaag maar een klus aan waar ik eigenlijk al een jaar tegenop zie: het vervangen van de raamrubbers van het raam van de voormalige meidenkooi, nu dinette dus.Het gaat redelijk gunstig en na 3 uur is het piekfijn voor elkaar. Sanne heeft een manier uitgedokterd om de ingedroogde kalk aanslag op de ramen te verwijderen en is daar ook vele uren druk mee.
Daarna gaat ze in de namiddag een eind fietsen en komt na verloop van tijd (en 26 km) terug met pijnlijke knieën. In de namiddag is het nog best lekker op het achterschip, al staat daar helaas nu vol de wind op.
Om 21.00 uur begint het weer te regenen, een half uur later hard, en vertrekken er zo’n 20-tal petanque-spelers die druipnat in hun auto’s stappen. Het regent tot vroeg in de ochtend.

Vrijdag 10 mei 2013
Vandaag de hele dag een frisse wind en zwaar bewolkt, het is net iets te koud om buiten bezig te zijn. Verder weinig te melden.

Vanaf nu zullen we proberen weer wekelijks een bericht aan dit weblog toe te voegen. Voor de komende week zal er hoogstwaarschijnlijk niet veel aan onze positie veranderen, in St Léger sur Dheune dus, op zo’n 25 km van Chalon. Wachtend tot er weer vaart mogelijk is.

REIS 2012

Laatste bericht van de reis van 2012

Dit is een slechts een enkele opmerking over en geen verslag van de laatste weken van oktober 2012. Ik schrijf dit berichtje alleen om, als ik het later nog eens uitgebreider wil vermelden de chronologische volgorde niet verloren gaat.

Want het einde van die reis verliep op z’n zachtst gezegd wat ongelukkig. De avond van 27 oktober, enkele uren voor we zouden vertrekken naar huis ben ik s’avonds, na een heerlijk etentje, bij het op het schip stappen, uitgegleden, overboord gevallen en plat op mijn rug op de steiger terecht gekomen. Behoorlijk veel pijn aan mijn enkel, die dan ook de volgende ochtend in het ziekenhuis van Dole gebroken bleek. Na ampel overleg besloten om de resterende klusjes van het winterklaar maken toch af te maken en dan maar een dag later (dus op 29 oktober) te vertrekken.
Dus heeft Sanne die maandag bij slecht weer, mist en sneeuw, het hele stuk naar huis alleen gereden met mij op de achterbank. De rest van het verhaal (over de periode 7 tot 27oktober) komt mogelijk later nog wel eens.