Archive for september, 2013

Om volstrekt onduidelijke reden lukt het op dit moment niet om een aantal geselecteerde foto’s in dit bericht te plaatsen.

Dus dit keer alleen tekst. Sorry

Maandag 16 september 2013.   Rethel-Neuville Day.

De weerberichten zijn afgrijselijk.  Het is veel te koud voor de tijd van het jaar en zeker ook voor mij. We vertrekken tegen negenen, de sluizen lopen voorspoedig en tegen 13 uur steken we de rivier de Aisne over en komen aan bij de eerste sluis van de trap van 26 stuks in het Canal des Ardennes. Daarmee is ook de voorspoedige vaart ten einde; het begint te miezeren en na 5 sluizen hebben we al 3 keer de VNF moeten roepen om assistentie: de ene sluis vult zich niet , de volgende loopt wel vol maar vervolgens gaan de deuren niet open en bij weer een andere gaan de deuren achter ons niet dicht. Na 6 sluizen hebben we er schoon genoeg van en blijven we dus maar liggen, morgen gaat het hopelijk beter. Tegen zessen komt nog een tot woonschip omgebouwde opvarende peniche door de sluis vóór ons en meert net achter ons af. Daarmee is de kade ook geheel gevuld. Verder geen schip gezien vandaag.
V. belt, morgen komt hij met N. ons eind van de middag opzoeken, daarmee een traditie van jaren herstellend.
Vaartijd 5 uur 35″, 28 km en 13 sluizen.

Dinsdag 17 september 2013.  Neuville Day-Chesne.
Er wordt voor vandaag veel regen verwacht maar het is nog droog als wij om 9 uur voor de sluis liggen. Het gaat even goed met het schutten maar al snel moet de VNF weer te hulp schieten omdat de radar ons niet signaleert. Zo ongeveer om de 200 meter volgen de sluizen achter elkaar en wij vrezen dat het een erg lange dag gaat worden op deze manier. Bij onze tweede oproep om assistentie komt een sluiswachter ons vertellen dat dit veroorzaakt wordt doordat wij de gordijnen voor de ramen niet dicht hebben! Uiteindelijk worden wij nog eens 2 keer in/uit een sluis geholpen (overigens wel steeds een snelle en prompte reactie van de VNF) en komen in de stromende regen in Chesne aan waar wij hebben afgesproken met V. en N. Een Frans jacht ligt er al afgemeerd en later ligt de kade vol met nog 2 jachten meer terwijl 2 andere schepen iets verderop gaan liggen. Een peniche passeert na 7 uur, geladen met gerst voor Bavaria. Onze vrienden komen tegen het eind van de middag en na de borrel vooraf aan boord gaan wij lekker uit eten boven aan de kade in het enige restaurant, op loopafstand in de gietregen, in de omgeving.  Het is een gezellige avond samen.
Vaartijd 4 uur 15″, 7 km en 19 sluizen.

Woensdag 18 september 2013.
Het heeft de godganselijke nacht geregend en dat doet het nog steeds. Het is koud en het waait hard.  Volgens de voorspelling blijft het tot ver in de middag regenen. Is dit zo nog wel leuk? Ja want tegen 11 uur komen V&N weer terug uit Sedan en drinken we gezamenlijk koffie. Natuurlijk, in de zin van voorspelbaar, hebben zij iets lekkers voor erbij meegebracht en is Sanne iets lekkers ook voor erbij wezen halen, dus hebben we voor 2 dagen gebak in huis. Dit koffieuurtje loopt uit tot ruim na lunchtijd door een uiterst genoeglijke kout met regelmatig een serieus accent.  Tegen 14 uur nemen we afscheid. Wij hadden vanmorgen vroeg al besloten dat het absoluut geen weer was om te varen en dat we vandaag zouden blijven liggen om morgen de eerste schutting te pakken. Tegen 19.30 komt een Nederlandse geladen peniche (de Deo Juvente) achter ons liggen die morgenochtend rond half 7 wil vertrekken om de eerste schutting te hebben. Afgesproken dat wij de eerste sluis direct na hem schutten en wij daarna mogen passeren. De schipperse vertelt dat zij op het komend stuk kanaal niet meer dan 2 á 3 km per uur vooruit komen vanwege de diepgang. Ook zij hebben een lading voor Bavaria.

Donderdag 19 september 2013.  Chesne - Charleville-Mézieres
Als we opstaan tegen 7 uur blijkt er een dikke mist te hangen. De Deo Juvente is ons net gepasseerd, wij moeten nog echt wakker worden, vers brood gehaald bij de bakker om de hoek en om 8.15 varen wij aan om bij de sluis aangekomen onze voorganger net uit de sluis te zien gaan. Het duurt een poos voor de sluis weer op niveau is en in de 3 km daarna zitten wij wel dicht achter hem maar kunnen dan niet passeren. Na de volgende schutting is hij zo vriendelijk de snelheid wat terug te nemen en kunnen wij hem al snel voorbij en ruim voor de volgende sluis is hij niet meer achter ons in zicht. De mistvelden trekken steeds verder op en bij de tunnel van St. Aignan begint de zon af en toe door de wolken te komen. Bij Pont a Bar, vóór we de laatste sluis op het kanaal hebben, krijgen wij de eerste tegenligger en aangekomen bij de laatste sluis nog een jacht dat net van de ander kant invaart. en dat zijn dan de enige jachten die wij vandaag in actie zien. In Charleville leggen wij vast aan de lange buitensteiger die meer dan voor de helft leeg is. Er ligt een Deens jacht dat onderweg is naar het zuiden , de anderen lijken hier langere tijd te liggen. Wij gaan op zoek naar de capitainerie maar er is geen mens te bekennen. Op de camping is het nog redelijk druk.
Samen de wijnhandel bezocht en wat voorraad heel lekker spul voor de winter gekocht. Maar het is nog altijd ver en zwaar om met een bib van 10 liter in de ene hand en een van 5 liter in de andere hand naar het schip terug te lopen.
Vaartijd 6 uur 30″, 45 km, 1 tunnel en 10 sluizen.

Vrijdag 20 september 2013.  Charleville-Mézieres - Révin
Jack controleert motor en vult koelvloeistof aan, werkt wat verfplekjes bij en Sanne gaat nog even terug naar een expositie  in het kader van het mondiale marionettenfestival dat hier vandaag begint en waarbij het Musee d’Ardenne uitgebreid aandacht besteedt aan bewerkingen naar aanleiding van de werken van Vincent van Gogh. Het Deens jacht is al op tijd vertrokken en net als wij om over twaalven de lijnen los willen maken arriveert er een Nederlands jacht uit Meerkerk…dachten wij. Het is een Nieuw-Zeelander die deze platbodem net deze zomer in Beaucaire gekocht heeft en nu naar een werf in Nederland gaat voor de nodige reparaties. Hij heeft tijdelijke hulptroepen aan boord. Uiteindelijk vertrekken wij en gaan het eerste stuk met flink stroom mee noordwaarts zonder ook maar een schip te zien. Onderweg ligt aan geen enkele kade een schip afgemeerd, we zien een paar geheel nieuwe jachtensteigers (met gratis water en stroom), alles is leeg, maar in Revin aangekomen ligt er toch welgeteld één Hollandse platbodem van een Luikenaar, net aangekocht in Roanne, op weg naar Maasbracht voor onderhoud en reparatie. De stroming die nog sterk was in Charleville, lijkt weggevallen.
Niet meer zo koud en vochtig maar wel op tijd naar binnen.
Vaartijd 4 uur 35″, 40 km en 7 sluizen.

Zaterdag 21 september 2013.
Bewhoorlijk mistig tot ongeveer 11 uur. De Belgische buurman uit Luik vertrekt al op tijd. De was gedaan die later tot onze verrassing nog droog werd ook, de buitenkant van het schip flink met borstel en sop onder handen genomen. Voor het eerst sinds jaren een paar tankjes diesel bij het pompstation (dat dichtbij is) gehaald, boodschappen gedaan en dan naar een restaurant dat geheel gereserveerd bleek te zijn voor een feest. De eigenaar is erg vriendelijk en belt een collega-restauranthouder die ons nog wel kan bedienen en wij worden vervolgens door zijn vrouw per auto naar dat restaurant gebracht met de toezegging dat zij ons na het diner weer terug zal brengen naar de boot! Dit is ons nog nooit in Nederland gebeurt. Na een heerlijke maaltijd vragen wij de uitbater om zijn collega nogmaals te danken voor het aanbod ons naar het schip terug te brengen en hem te informeren dat wij het kleine stukje naar de haven te voet willen doen. Heerlijk weer, stil dorp.

Zondag 22 september 2013.
Opnieuw mist die pas na de middag wegtrekt. Af en toe even een kortdurend zonnetje maar een heel aangename temperatuur. En het ook bij ons bekende geluid van tientallen motorrijders die toeren langs het water. Het Franse jacht dat gisteravond nog laat nog aankwam is vanochtend al vroeg weer vertrokken en wij liggen weer alleen aan de kade. Vandaag doet Jack het de zijkanten van het schip terwijl Sanne begint met het cleanen en in de was zetten van stuurhut en bovenste dek. Aangenaam weer om te werken maar het zal nog wel een paar daagjes duren voor alles gedaan is. We ontdekken dat sluis Ivoz-Ramet (net vóór Luik) een aantal weekenden gesloten is wegens werkzaamheden hebben daarom onze vaarplanning wat veranderd. Het allerliefst passeren wij Luik n.l. op zondag, dan is het er veel minder druk met de ‘grote’ schepen. Door de week levert sluis Ivoz-Ramet vaak uren wachttijden op en wordt je als jacht vaak “vergeten” door de sluiswachters. Je moet je dan eigenlijk gewoon ertussen wringen, maar dat is slechts een beperkt genoegen tussen twee- en drie-duizend tonners, die ook lang niet altijd bereid zijn om hun schroef ‘uit het werk’ te zetten. En geen sluiswachter die dat iets kan schelen.

Maandag 23 september 2013.  Revin - Vireux-Wallerand
Het is behoorlijk mistig bij het opstaan. Dusdanig dat ik eerst maar eens de navigatieverlichting controleer. Het heklicht blijkt kapot, maar gelukkig heb ik nog net één reserve lampje. Ook het ankerlichtlampje blijkt het niet te doen, maar daar is geen reserve lampje meer voor. Voorlopig zullen we niet voor anker gaan, maar een paar reservelampjes aanschaffen lijkt toch wel zinnig. Inmiddels blijkt de stroming van de rivier fors toegenomen. Net voor de eerste sluis ligt een tunnel en het duurt enige tijd voor we groen licht krijgen. Tegenstrooms een half uur wachtend moet ik toch de motor meer dan 1000 toeren laten draaien om het schip op z’n plek te houden. Als we tenslotte nog maar eens een keer de telecommand bedienen krijgen we direct groen licht en is het eens te meer onduidelijk waarom dat niet direct gebeurde. Het lijkt er op dat de sluiswachter een schip stroomopwaarts aan heeft zien komen en daarop wilde wachten, maar toen dat schip niet snel genoeg doorvoer heeft hij de sluis (en daarmee ook de tunnel) op de automaat gezet en is ergens gaan koffie drinken. Inmiddels heeft de zon de mist verdreven, is het prachtig weer geworden en varen wij met een sterke stroom mee oerend hard door. Enkele uren later zijn we in Vireux-Wallerand en leggen we aan om nog wat van de zon te genieten en kan Sanne de rest van het dek van de kajuit in de was zetten.
Morgen varen we dan naar Waulsort in Belgie, waaraan we genoeg herinneringen uit onze jonge jaren hebben om meerdere logboeken te vullen.
Vaartijd 3 uur 55″ , 27 km en 6 sluizen.

Vrijdag 6 september 2013.    Froncles-Joinville.

Na 16 dagen oponthoud vanochtend om 9 uur de  thuisreis hervat  en samen met een Belgisch jacht de verdere dag geschut. Strakblauwe lucht, aangename temperatuur en nu maar hopen dat alles ook na een dag varen in orde blijkt te zijn.

avond in Joinville

avond in Joinville

Onderweg krijgen wij met steeds meer waterplanten te maken en moeten zoveel mogelijk het midden van de vaarweg aanhouden om niet te veel troep in de schroef te krijgen. En er is bepaald geen tekort aan water: hoe verder naar het noorden, des te hoger (tot aan de rand) staan de sluizen vol. Lastig invaren omdat je gemakkelijk met het schip op de rand terecht komt. Even na de middag meren wij af in Joinville aan de mooie steiger, voorzien van water en stroom, bij een gite. Het raakt bewolkt en later regent het wat. Tot nu gaat het met ons weer naar het zin en met de accu’s prima.
Vaartijd 4 uur 10″, 23 km en 9 sluizen.

Zaterdag 7 september 2013.
Het giet van de regen en wij blijven lekker waar wij zijn. Als het ’s middags wat opklaart een stuk gewandeld. Daarna volgt weer een periode met regen en wordt er weer gelezen.

we blijken net onder de vergaderzaal van de Europese kraaien-conventie te liggen

we blijken net onder de vergaderzaal van de Europese kraaien-conventie te liggen

Zondag 8 september 2013.
Sanne jarig vandaag. De weersverwachting is opnieuw veel regen maar dat valt uiteindelijk wel mee. De boot opgeruimd, de was gedaan, muziek op de laptop gesorteerd en lekker aan boord gegeten. De Franse restaurants houden hier nog echt zondagsrust!

Maandag 9 september 2013. Joinville-Chamouilley.
Een stralende ochtendzon en weinig wind. Om 9 uur liggen wij met weer een ander Belgisch jacht (de Hygiea) als eerste in de sluis en schutten heel vlot door. Tegen de middag komen de eerste wolken, wat later windvlagen die ons enigszins overvallen en als wij nog maar net afgemeerd liggen begint het te hozen en houdt het 4 uur later even op, precies lang genoeg om het dorp te verkennen. Ook in de avond en nacht roffelt de regen op het dak en laat ons lekker slapen.
Vaartijd 4 uur 50″, 22 km en 11 sluizen.

zulke bergen planten kunnen het leven van een schipper heel lastig maken

zulke bergen planten kunnen het leven van een schipper heel lastig maken

Dinsdag 10 september 2013.  Chamouilley-Orconte.
Jack is vandaag jarig en wijkt niet van zijn gewoonte af om koffie en thee te zetten. Wij zijn dan ook snel in het ritme van alledag en liggen om 9 uur in de eerste sluis. Het weer is somber en telkens dreigt er een bui los te barsten waar wij gelukkig net aan ontkomen. Alleen in de laatste sluis worden wij een beetje nat van bovenaf, daarvóór hadden wij al natte voeten van het water dat over de sluisranden liep. In Orcante meren wij gelijk af met een opgaand Nederlands jacht dat uit de sluis komt (de Hebbes, een ‘Dutch Barge replica’) en de kade ligt daarmee vol. Het weer knapt zienderogen op en ín het zonnetje wordt de wintertent op de stuurhut gezet. Als het volgens de weerberichten voor de komende dagen veel regent en nog kouder wordt zal het hierdoor binnenboord in elk geval een stuk aangenamer zijn.
Vaartijd 5 uur 05″, 26 km en 10 sluizen.

de herfst duidelijk in aantocht

de herfst duidelijk in aantocht

Woensdag 11 september 2013. Orconte- Vitry le Francois.
Om 9.00 uur vertrekt de Hebbes zuidwaarts maar wij zien vóór ons de sluislichten uit gaan. Bij informatie bij de sluiswachter blijkt alles uit te staan wegens werkzaamheden beneden de sluis maar wij kunnen 10 minuten later vertrekken en wordt de sluis voor ons geopend. Hoewel de kademuren onder water lopen als wij invaren blijkt even later dat de waterstand beneden de sluis aanzienlijk lager is dan normaal. Een stuk verderop wordt uitgebreid gebaggerd en mogen wij ruim een half uur dobberen voor wij  daar voorbij kunnen. Dan is er een sluis met een normale waterstand en vervolgens tot Vitry allemaal ondergelopen kademuren, soms verhoogd maar dan wel een halve meter verder op de kade waardoor het eigenlijk voor jachten bijna onmogelijk is om zonder verfschade vast te maken. Wij gaan dan ook steeds precies in het midden varend de sluizen in en hebben redelijk veel geluk dat er op die momenten niet een flinke windvlaag van opzij komt. En in Vitry aangekomen is er een mooie plek voor ons om af te meren. Daarna komt de ene na de andere bui over ons heen, tussendoor naar Leclerc, een dwaaltocht terug naar het schip en geen mens verder in de haven gezien.
Vaartijd 3 uur 25″, 13 km en 6 sluizen.

weer een ander type waterplantenmaaimachine

weer een ander type waterplantenmaaimachine

Donderdag 12 september 2013.   Vitry le Francois - Chalons sur Marne (klaarblijkelijk sinds enige tijd Chalons en Champagne geheten).
Wij hebben geen haast, moeten niet afspreken hoe laat wij vertrekken en geen schip om ons heen dat ook weg wil. Dus om 9.15 de lijnen los en varen wij de laatste kilometer van het kanaal de Champagne á Bourgogne om vervolgens naar bakboord het Canal lateral á la Marne op te gaan. Het weer is veel beter dan verwacht, zelfs komt af en toe de zon even door. Voor de eerste sluis even wachten, aanvankelijk denken wij een tegenligger te krijgen maar al gauw blijkt het een peniche die voor ons uit vaart. Helaas, dit vrachtschip dat van het Marne-Rijnkanaal komt, heeft wat meer tijd nodig dan wij om door de sluizen te komen, dus is het rustigjes-aan doen. Bij de vierde sluis gaat het mis: de sluis reageert niet op de draaistang, wij terug en opnieuw gedraaid, geen resultaat, dan komt de telefoonverbinding op de sluis niet tot stand, kanaal 22 via de marifoon wordt niet beantwoord, een telefoonnummer voor sluisproblemen is ons niet bekend en de alarmstang geeft het signaal niet door. Jack belt de centrale van het vorige kanaal in Vitry die kontakt opneemt met de centrale in Chalons. Na meer dan een half uur komt een Frans jacht achterop, zij bedienen de signaalstang en ….. plotseling doet alles het ineens. Wij gaan met dat jacht mee de sluis in, melden ons weer af in Vitry en dan…. 2 sluizen verder zitten wij weer achter dezelfde peniche van vanochtend. Wij varen nu in konvooi want we hebben inmiddels een tweede peniche opgelopen, dus nóg een schutting extra. En dan gebeurt het Franse jacht vóór ons hetzelfde met de draaistang als ons eerder vandaag: geen enkele reactie op de sluis. Wij hadden vandaag ons lesje geleerd, wachten een poos, draaien dan de stang en alles marcheert weer.  Tot stomme verbazing van het Franse jacht en ook van de inmiddels gearriveerde VNF, gealarmeerd door onze voorburen. Kennelijk moet op dit kanaal de stang ín de sluis  zelf bediend zijn vóór de sluis op het signaal van een achterop komend schip reageert.

het dagelijks corvee van de schipper

het dagelijks corvee van de schipper

In Chalons aan de kade waar wij voorheen ook lagen, is nog één, precies voor ons passend plekje vrij waar wij afmeren. Enkele meters verder is nu een splinternieuwe jachtensteiger aangelegd met alles er op en er aan voor ongeveer 16 jachten. Nog even de stad in en na het eten het net op.
Vaartijd 6 uur 20″, 33 km en 8 sluizen.

Vrijdag 13 september 2013.  Chalons en Champagne - Sillery.
Jack heeft om 7.15 uur de koffie en thee al ingeschonken en om half 8 zitten wij aan het ontbijt. Daarbij nog eens uitgebreid de recentste lokale weerberichten bekeken en besproken waarna wij besluiten te vertrekken. Om half 9 liggen wij in de eerste sluis, genietend van een vroeg zonnetje dat vervolgens na een kwartier voor de rest van de dag verstek laat gaan. Voorspoedig gevaren en om 11 uur draaien wij het Canal de l’Aisne á la Marne op. De volgende 8 sluizen vormen een trap. Gelijk na de eerste sluis hebben wij een probleem bij de tweede omdat de deuren aan de bovenkant niet gesloten zijn. In de verte is een jacht te zien die wat onduidelijk bezig is met aanleggen en dan weer varen. Wij wachten een poosje af wat dat jacht verder doet, komt het ingevaren of niet. Na geruime tijd zijn wij het zat en willen net de VNF bellen als er een auto met het bekende logo verschijnt en een dame uitstapt die de sluis voor ons in werking stelt waarna zij doorrijdt naar het andere jacht. Even later start dat jacht weer en vertrekt richting volgende sluis. Wij zitten er vlak achter en halen hen steeds bijna in maar telkens wanneer wij in de buurt komen bedienen zij de schuttingsstang en liggen wij te wachten. Net voor de laatste sluis, in de opgang naat de tunnel van Mont Billy krijgen wij een tot jacht omgebouwde peniche tegen met een duidelijk superzenuwachtige stuurvrouw die het roer aldoor volstrekt zinloos dan naar links en dan naar rechts draait, onderwijl naar ons gebarend dat we aan de kant moeten, terwijl zij steeds dichter naar ons toe verwaait. Maar ik lag al aan de kant en óp de kant is toch wat lastig. Uiteindelijk slaagt ze erin ons op een paar centimeter te missen. Dat loopt dus echt maar net goed af. Later horen wij dat het een Engels echtpaar is dat deze, overigens ook nog foeilelijk verbouwde bak, onlangs  in Nederland gekocht heeft en dat de nieuwe eigenaren er nog niet aan gewend zijn /mee overweg kunnen. Geloof me, dat wordt nooit wat; over enkele maanden staat deze schuit te koop: ze zijn ruim een kwartier bezig geweest om het schip in de tunnelingang te krijgen. Klaarblijkelijk was het verder ook nog niet tot hen doorgedrongen dat we hier in Europa meestal rechts houden. En dan ook nog onder Nederlandse vlag blijven varen!!! Laat dit soort mensen toch in vredesnaam een gouden tandemfiets met zijwieltjes kopen. Dat wordt ook niet wat, maar het is tenminste geen ernstig gevaar voor anderen.

een aan alle kanten overlopende sluis

een aan alle kanten overlopende sluis

Wij tuffen vlot door de tunnel die mooi opgeknapt is, niet lekt, geheel verlicht wordt zodra je binnen komt en met een oorverdovend geluid van de afzuiging je verwelkomt. Twee sluizen na de tunnel lopen wij opnieuw vast op het jacht van vanochtend dat vlak voor onze neus de sluisdeuren dicht doet. Als wij tenslotte afmeren in de haven van Sillery is dat jacht daar ook net aangekomen en is de bemanning, tot vermaak en ontzetting van eenieder in de haven, na een minstens 20 minuten durende manoeuvre, uiteindelijk erin geslaagd hun bootje vast te knopen. De bemanning blijkt te bestaan uit twee Amerikaanse truttenbollen die nog nooit van goed (vaar)gedrag gehoord hebben. Sanne gaat even het dorpje verkennen en Jack poetst de boeiboorden (is iets anders als de plaat!). Wij horen dat de haven sinds augustus in ander beheer is en er nu betaald moet worden voor de overnachting waardoor er nu ook ruim plaats is: bijna alle Hollanders (en de meeste Engelsen) zijn weg.
Temperatuur is nog net redelijk: vanmiddag wat motregen tijdens het varen, tegen de avond meer regen. De verwachting voor morgen is slecht maar verandert hier om de paar uur, dus mogelijk toch redelijk weer om verder te gaan.

waar zit die kade-rand nou precies

waar zit die kade-rand nou precies

Vaartijd 7 uur 50″, 40 km, 15 sluizen en 1 tunnel.

Zaterdag 14 september 2013.  Sillery-Variscourt.
We besluiten om ons maar even niets van het weerbericht aan te trekken. Bij fris weer (understatement!!) en harde NW-wind al om 8.40 uur de lijnen los en samen met de Hygiea, bemand door een gezellig stel uit Diksmuide, uitvoerig en gedurig Vlaams klappend, een kwartiertje liggen drijven voor de eerste sluis van vandaag. We wisten dat we te vroeg waren, maar wilden pertinent als eerste 2 boten schutten; geen risico van voortdurend oponthoud door geklungel vóór ons. De schipper van de Hygiea vraagt of we een snelheid van 10 á 11 km aan kunnen. Geen probleem. Mogelijk dat sommige vissers daar deze dag anders over denken. Varen vlot door tot midden in Reims waar een rampzalige haven is, gesitueerd ongeveer onder de snelweg. Daarom willen we daar ook nooit liggen. Na Reims bezorgen allerlei roeiers en kanoers ons flink wat oponthoud, maar ja, zij willen ook varen. Tegen twee uur zijn we op het einde van het kanaal de l’Aisne á la Marne; de Belgen gaan bakboord uit, wij stuurboord. Sanne heeft nog nooit zoveel gekletst op het voordek als vandaag: in elke sluis werd er uitvoerig met de schipperse van de Hygiea gekwebbeld. Het eerste stukje zitten we nu nog op het canal lateral van de Aisne, dat na een km of 20 overgaat in het Canal des Ardennes. Maar zover gaan we niet. Na een uurtje vinden we het genoeg en stoppen bij een prachtig plekje in Variscourt. Net daarvoor overigens onze enige tegenligger van vandaag ontmoet, een Deens jacht. We kunnen ons nu weer permitteren om zonder walstroom ergens te liggen. Maar de kachel moet wel werken, want het wordt steeds kouder en natter. Morgen zal het beter zijn,
Vaartijd 6 uur 50″, 41 km en 14 sluizen.

aan water klaarblijkelijk geen gebrek

aan water klaarblijkelijk geen gebrek

Zondag 15 september 2013.  Variscourt-Rethel.

Inderdaad, tegen negen uur verschijnt er zowaar een zonnetje. De wind is fris, maar het kanaal ligt erg beschut, of liever: er is hier duidelijk al jaren geen onderhoud gepleegd en bomen en struiken links en rechts laten nog maar een relatief smalle vaargeul over. Er zijn heel wat stukken waar ik niet graag een ander jacht tegen zou komen en al helemaal geen vrachtschip, ook al zijn die ‘maar’ vijf meter breed. We varen voorspoedig, maar er zijn veel vissers vandaag, die zich bij voorkeur zo opstellen dat je ze domweg niet kunt zien. Bovendien zijn de meeste klaarblijkelijk doof en horen ze je nooit aankomen. Zij die niet doof zijn beginnen al van verre te roepen dat je aan de andere kant over de wal moet passeren, kennelijk niet begrijpend dat dat heel lastig gaat met een bootje.

in de tunnel

in de tunnel

Op het Canal des Ardennes wordt het ietsje breder maar ook hier groeien de struiken tot ver over het water. De sluizen lijken de laatste jaren behoorlijk opgeknapt en het schutten gaat goed. Onderweg zien wij een paar peniches die bij silo’s liggen om geladen te worden en die nog achter ons aan komen. In Rethel stoppen wij aan de (vrijwel lege) kade,  de was wordt gedraaid en Sanne nog even het stadje in. Vandaag geen varend schip gezien.
Vaartijd 5 uur 05″, 36 km en 6 sluizen.

Woensdag 21 augustus 2013     Chaumont - Froncles

volle kade in Chaumont

volle kade in Chaumont

Het was flink koud vannacht. Kost enige zelfbeheersing om de kachel niet aan te steken. Opnieuw valt op dat het stroomverbruik afgelopen nacht onzinnig hoog was, maar dat de motor dat in de kortste keren weer bijlaadt. We stellen vast dat we uit voorzorg vooralsnog alleen op plaatsen moeten gaan liggen waar we stroom kunnen krijgen.. Tegelijk met ons starten ook de Fransen, die na de eerste paar sluizen de truc uitvinden om iemand vooruit te sturen die de telecommand bedient ruim voordat we bij de sluis zijn. Dan is de sluis al vol als we er arriveren en kunnen we meteen invaren. Daardoor gaat we redelijk wat sneller dan gebruikelijk en varen dan toch maar door naar een wat grotere plaats met een mooie  kade met water en stroom waar het overigens op dit moment bijna vol ligt. En  het terrein blijkt uitgebreid te zijn met staplaatsen voor campers inclusief voorzieningen. Kennelijk is dit hier toch een geliefde plaats voor zowel schepen als campers want op de namiddag is er geen plaats meer voor de laatkomers. Voor stroom en overnachting wordt 4 euro gerekend.

achter elkaar: hefbrug-aquaduct-tunnel en sluis

achter elkaar: hefbrug-aquaduct-tunnel en sluis

En het is er heel stil, geen trein of weg in de buurt maar wel vlak bij het dorp en een supermarktje. Jack duikt in de catalogi om zich te oriënteren over accu’s en een Franse buurman geeft hem het adres van zijn garage die ook zijn boot technisch verzorgt.
Vaartijd 5 uur 05″, 24 km, 11 sluizen en 1 tunnel

Donderdag 22 augustus 2013
Weer een frisse nacht en dan tot overmaat van ramp is tijdens het water koken voor de ochtendkoffie de gasfles leeg. Jack mag buiten de gasfles wisselen. Na het ontbijt samen een nieuwe gasfles gehaald, de laatste hier bij de super. Wij zien weer  leeglopende accu ’s die snel opgeladen zijn. Toch maar vervangen. Er wordt met  deze en gene gebeld en Stef zoekt in Nederland uit hoe het vervoer eventueel het beste geregeld kan worden. Uiteindelijk aan het eind van de middag 2 accu’s bij onze werf besteld, inclusief vervoer per UPS nog altijd voordeliger dan hier in Frankrijk . Wij kunnen ze dinsdag verwachten, mogelijk maandag. Verder weer een mooie dag, in de ochtend vertrekken een aantal schepen en campers, in de middag zijn alle lege plekken weer opgevuld. En ongelofelijk dat het hier zo stil is.

en weer een historische hefbrug

en weer een historische hefbrug

Vrijdag 23 augustus 2013
De bakker meldt zich luid toeterend omstreeks 9 uur op de kade, lekker makkelijk.
Sanne krijgt een heftige aanval van schildermanie. De mast, de vaarboom, de zwemtrap en nog wat klein spul worden allemaal geschuurd en gelakt. De werf meldt dat de accu’s om 13 uur opgehaald zijn, dus hopen wij dat zij uiterlijk dinsdag hier arriveren. In de middag samen een rondje dorp gedaan en daarna deze en gene helpen aanleggen meestal gevolgd door een praatje. De kade ligt als elke avond vol jachten.
Vandaag zon, warm en een beetje wind waardoor het schilderwerk in de avond al droog is.

Zaterdag 24 augustus 2013
Al laat in de avond was het gisteren begonnen te regenen en dat doet het bij het opstaan nog steeds. Later af en toe even een droog moment, dus ontplooien wij weinig activiteit en lezen veel. Ook de caravans en schepen blijven bijna allemaal waar ze zijn. In de namiddag nog veel meer regen, enorme stortbuien met onweer en zelfs hagel. Saaie dag, maar wel een goed gevoel dat we gisteren precies op het goede moment geschilderd hebben.

ineens een compleet nieuwe brug, maar waar overal afstandsbediening is, moet hier iemand van de VNF komen

ineens een compleet nieuwe brug, maar waar overal afstandsbediening is, moet hier iemand van de VNF komen

Zondag 25 augustus 2013
Het weer is wat opgeknapt en er vertrekken een paar jachten. Wij melden H&C dat er 2 plaatsen vrij zijn gekomen en 2 uur later verschijnen zij met  A&P precies op tijd om deze lege plekken in te nemen. Onze ontmoetingsborrel bij A& P aan boord gaat bijna (geruisloos ?) over in een Apro bij ons. Prima weer, gezellig gezelschap en blij elkaar weer te zien.

Maandag 26 augustus 2013
Vol ver/afwachting van de accu’s die mogelijk afgeleverd zullen worden. H. blijft nog een dagje langer hier zodat hij morgen Jack kan helpen die zware monsters (56kg per stuk) te plaatsen . In de namiddag worden alvast wat voorbereidingen in de machinekamer getroffen waarna wij bij H. aan boord een wijntje halen. Overigens is het regenweer en komen de accu’s niet.

Dinsdag 27 augustus 2013
Het weer is nog wat somber en miezerig maar wij zijn voorbereid om aan de slag te kunnen.

met vrienden aan tafel

met vrienden aan tafel

De hele dag de komende en gaande auto’s in de gaten gehouden maar er komt niets voor ons . Wij zien op internet dat de accu’s maandag in Parijs aangekomen zijn en nog niet uitgecheckt. ’s Avonds gezellig met zijn zessen buiten pizza gegeten maar op het laatst snel naar binnen moeten vluchten vanwege een stevige bui.

Woensdag 28 augustus 2013

Ook vandaag staan de accu’s nog in Parijs genoteerd. Onze vrienden moeten verder en vertrekken, wij voelen ons niet zo happy dat er geen beweging komt in het UPS-vervoer en gaan aan het telefoneren. Men belooft een tracing uit te zetten en terug te informeren (wat natuurlijk niet gebeurt).  Het rampzalige bij UPS is dat de kwaliteit van de helpdesk absoluut ondermaats is. Zelfs beweert een medewerker dat het scannen van een pakket bij het in en uit gaan van een vestiging niet werkelijk plaats vindt maar een theoretisch gebeuren is, meer iets als een planning.

de bakker aan boord in de optrekkende ochtendmist

de bakker aan boord in de optrekkende ochtendmist

Hoewel de tracking aangeeft dat het pakket in Parijs staat, beweert deze man doodleuk dat het helemaal niet onmogelijk is dat het nog in Utrecht staat.

Donderdag 29 augustus 2013
Vanochtend staat ons vrachtje nog steeds in Parijs. Opnieuw uitgebreide telefonades. Inmiddels geven ze wel toe dat het pakket zoek is, maar geen nood, er gaat een ‘tracing request’ uit en meestal hebben ze het dan binnen 2 dagen te pakken. Wel moeten ze keer op keer precies weten hoe het er uit zag, hoe verpakt, welke kleur tape gebruikt etc..  Je vraagt je af waarom: is de streepjescode verdwenen? Nee dat kan niet zeggen ze. In de avond verschijnt op het scherm dat het in Nancy zou zijn hoewel niet in Parijs uitgecheckt. Zouden ze dan toch deze week nog komen?

Vrijdag 30 augustus 2013

10 dagen in Froncles, dank zij UPS

10 dagen in Froncles, dank zij UPS

Het verhaal wordt wel erg saai: een herhaling van wat gisteren gebeurde, alleen is de informatie die wij van een medewerker van UPS krijgen weer anders dan hiervoor: dat op het scherm staat dat het pakket in Nancy staat zegt volgens hem niets, alleen dat ze daar het request hebben ontvangen. Het kan overal in Europa zijn. Het is balen. De informatie die UPS aan zijn klant geeft is absoluut onbetrouwbaar en onjuist. En inmiddels hebben wij ook zo onze vraagtekens bij wat er op het tracking-scherm staat. Nooit, nooit meer iets met UPS. Eind van de ochtend komen H&E met de Sina aan. Die hebben een soortgelijk voorval meegemaakt. Zij hebben in Condé sur Marne 8 dagen op accu’s liggen wachten, maar met één wezenlijk verschil: bij hun zijn ze wel aangekomen, vervoerd door DHL. We verdrinken ons verdriet bij een toch gezellig aperitief aan boord van de Sina.

Zaterdag 31 augustus 2013

het "Lampedusa bootje"

het "Lampedusa bootje"

Als elke ochtend vertrekken een aantal campers maar rond de middag staat het al weer aardig vol. Deze keer erg veel Fransen die kennelijk van het laatste vakantieweekend gebruik maken. Ook de kade ligt als elke avond vol. Vandaag kunnen wij dan ook voor het eerst deze week bij het schip weg, in het weekend komt er sowieso geen vracht. Maar we beginnen ons wel op alternatieven te beraden. Die accu’s zijn we vermoedelijk kwijt, een kostbare grap.
E&H nodigen ons uit voor een echte Zwitserse kaasfondue morgenavond bij hun aan boord.

Zondag 1 september 2013

Bij alle ellende van het wachten op de accu’s is het gelukkig wel erg mooi weer. Wel liggen we achter een hoge bergkam, zodat we pas tegen half tien zon op het schip krijgen. Dus brandt elke ochtend de kachel even, want koffie maken bij14 graden vind ik iets te fris. s’Middags verschijnt er aan de kade een heel apart bootje, het lijkt een Noordafrikaans vissersbootje, maar vaart nu onder Engelse vlag met als enige bemanning een jonge Engelse vrouw. Het blijkt een bootje te zijn waarop 34 vluchtelingen zaten toen ze bij Lampedusa opgepikt werden door de Italiaanse marine. Onvoorstelbaar.

onze 'redders in de nood' vertrekken weer naar Nederland

onze 'redders in de nood' vertrekken weer naar Nederland

Lees het verhaal en de achtergronden verder maar eens na op http://www.to6411.net/
In de avond een voortreffelijke Zwitserse kaasfondue aan boord van de Sina. Zij gebruiken daarbij nog apart drankjes en olie om  eerst het brood in te dopen, alvorens dat in de kaas onder te dompelen. Dat tikt best aan naast alle rode wijn die er tot onze verbazing bij geserveerd wordt, maar we zijn inmiddels wel wat gewend en het was voortreffelijk.

Maandag 2 september 2013
De kogel maar door de kerk gejaagd. UPS laat niets van zich horen. Pakket staat nog steeds op de zoeklijst. Hun meegedeeld dat, mocht het ooit te voorschijn komen, ze het weer af mogen leveren op het adres waar ze het opgehaald hebben. Bij onze werf (van Gent Watersport) weer 2 accu’s besteld. Maar dit keer zullen ze vervoerd worden door mijn broer die zo goed is om daar 2 dagen voor uit te trekken. We zijn niet zo gek dat we UPS nog een keer het vervoer laten verzorgen, nooit meer. Maar omdat je niet weet wat dit bedrijf uithaalt blijven we nog wel de hele dag aan boord, want je weet maar nooit. Geluk bij een ongeluk: het blijft prachtig weer.

Dinsdag 3 september 2013
De accu’s worden gehaald in Kerkdriel en komen morgen. Stel je nu toch eens voor dat UPS die dingen terug vindt en ook morgen bezorgt. Dan hebben we vier nieuwe. Maar door alle onzekerheid moet er toch steeds iemand (in de regel de kapitein) aan boord zijn. Sanne doodt ondertussen de tijd met bramen plukken, jam maken en een fietstocht naar de Sina die verder is gevaren. Wij vinden het fantastisch zoals ieder ons probeert te helpen maar als de accu’s er niet zijn kan er niet echt geholpen worden.

Woensdag 4 september 2013
Tegen 17 uur arriveren broer en echtgenote met het inderdaad loodzware vrachtje. Bij het uit de auto tillen blijkt toch dat een dergelijk gewicht eigenlijk nog net iets te veel is voor mijn rug.We besluiten om niet meer de hele wisseling uit  te voeren; dat kon wel eens een paar uur gaan duren en dan zitten we vanavond in het donker en doen ook alle pompen (drinkwater en zwart water) het niet. Als proef tillen S&E en Sanne de startaccu alvast uit de machine kamer en dat valt niet tegen. Mijn bewondering voor de beide dames. Morgen de verdere wisseling en installatie. Sanne bereidt voor ons een heerlijk maal en ondanks onze goede voornemens gaan we niet al te vroeg naar bed.

Donderdag 5 september 2013

de klus is geklaard, een sigaartje waard !

de klus is geklaard, een sigaartje waard !

In de ochtend de operatie voltooid. Oude accu’s afgekoppeld en er uit en nieuwe er in en aangesloten. Ook nog even hulp gehad van een Nederlandse camper-eigenaar. Dank. Maar nogmaals mijn bewondering voor en heel veel  dank aan broer, schoonzus en Sanne. Want deze batterijtjes wegen wel ruim 56 kilo per stuk. Om half elf is de operatie voltooid. Zonnepanelen weer aangesloten, waterpomp weer gemonteerd en trapje naar de machinekamer weer bevestigd. Ik loop naar het kantoor van de VNF een klein stukje verder op en gelukkig zijn zij zonder meer bereid om de oude accu’s af te voeren. Het bevestigt weer eens de vrijwel altijd enorme klantvriendelijkheid van de VNF-mensen op de werkvloer. Vanmiddag en vanavond blijven de nieuwe accu’s nog aan de lader; morgen gaan we eindelijk weer verder. Richting Reims.