Archive for september, 2012

Zondag 16 september.

futuristisch sluishuis aan de ingang van het Rhone-Rijn kanaal

futuristisch sluishuis aan de ingang van het Rhone-Rijn kanaal

We hadden gistermiddag een ernstige aanval van luiheid. Dus zijn we blijven liggen op ons mooie plekje aan de kopsteiger, mét uitzicht en zónder hinder van wat ook. En zelfs de zon liet het niet afweten.
Vanochtend die luiheid van ons af proberen te zetten en zo vertrekken wij ná de lunch richting Rhone-Rijnkanaal. Op de Saone veel (huur)jachten, de schutting bij Auxonne verloopt vlot en wij kunnen een uurtje later de sluis bij St Symphorien, die toegang geeft tot het R.R.kanaal, invaren. De sluiswachter komt opdagen en wij worden in een mum van tijd (je wordt flink nat van het opspattend water) 3 meter hoger getild. Dan is het tijd voor een kort gesprekje, (info over de werking van een ingenieus apparaat waarmee je de sluizen op dit traject bedient) wat meer dan een half uur duurt en als het aan de sluismeester had gelegen, nog wel eens 2 keer zo lang had mogen zijn. Gelukkig hadden wij geen voorligger waar de sluiswachter ook zo lang mee aan de praat was! Op zijn advies meren wij net voor de volgende sluis af, ongeveer 500 meter verderop, aan een ietwat merkwaardig bevestigde loopplank naar de wal en een paal een eind het water in. Wij kunnen in elk geval de wal op en liggen stevig vast, met een hoop extra beveiliging vanwege de zuiging van voorbijvarende schepen in dit smalle stuk. Wij verkennen de aanleg- en eventuele overwinteringsmogelijkheden hier (St. Symphorien is een gekende winterhaven voor wat grotere schepen) en besluiten super snel en unaniem dat dit geen optie voor ons zal zijn. Wat een zooitje.
Vaartijd 2,35 uur, 15 km. en 2 sluizen.

Maandag 17 september.

een klein deel van het gigantische fabrieks complex van Solvay; stoppen in dit kanaalpand is absoluut verboden

een klein deel van het gigantische fabrieks complex van Solvay; stoppen in dit kanaalpand is absoluut verboden

Om 9.00 uur liggen wij in de sluis, het water spuit de sluis in maar de hoeveelheid water valt mee en wij stijgen dus heel rustig. Het kanaal is de eerste paar km. wel aardig, daarna wordt het een saai stuk met enkel chemische industrie waar het ook een aantal kilometers verboden is te stoppen/af te meren. Het varen zelf is vermoeiend vinden wij: een kanaal met een smalle vaargeul, weinig diepte, grote rotsblokken/ veel stenen aan de kanten. Je hoopt geen tegenliggers te krijgen (wat natuurlijk wel gebeurt). Verderop komen we nu ook regelmatig op de rivier de Doubs en de omgeving wordt een stuk aardiger. In Choisey zien we een mooie steiger waar wij zouden kunnen liggen maar in de hoop om in Dole een plek te hebben varen wij verder. In Dole kunnen wij  echter de jachthaven niet in, de vingersteigers zij veel te kort. Aan de overkant aan een kade waar nog twee grotere schepen liggen, geprobeerd aan te leggen maar de diepte is onvoldoende. Helaas, we zullen op de terugweg dus toch in Choisey moeten stoppen en dan per fiets naar Dole. De omgeving wordt steeds mooier. Een uurtje verderop gevaren ontdekken we een mooi steigertje tegenover een stuw in Rochefort. Er ligt al een schip en wij kunnen er nog precies bij. Een prachtige plek, mooie oever tegen een bergwand, een schitterend omgeving . Een slechtvalk heeft zijn nest boven op de berg.
Vaartijd 5.30 uur, 26 km. en 10 sluizen.

Dinsdag 18 september.

smalle sluisjes, vaak net in een bocht

smalle sluisjes, vaak net in een bocht

Weer en omgeving verleiden ons een dag te blijven liggen. Lezen, wandelen. Overdag passeren slechts een paar jachten, tot onze verrassing ook een Duitse (geladen) spits. Wij liggen alleen aan de steiger tot tegen de avond de Pantha Rhei (ook uit Auxonne) ons gezelschap komt houden. In de avond slaat het weer volledig om.

Woensdag 19 september.
Na de regen gisterenavond en vannacht laat de zon zich nu weer zien maar is het veel minder warm. Vandaag varen wij afwisselend over de Doubs zelf en over stukjes kanaal, waarin meestal de sluizen liggen. De rivier bevaren betekent extra oplettend zijn en heel goed de vaargeul zoals op de kaart aangegeven volgen. Daarbuiten zijn er allerlei ondieptes met meestal een rotsbodem. Daarop terecht komen zou wel erg zonde zijn van de mooie (en dure) coating die dit voorjaar op het onderwaterschip is aangebracht. De vaargeul is klaarblijkelijk op veel plaatsen niet meer dan een paar meter breed terwijl de rivier vaak tientallen tot soms ruim over de honderd meter breed is. Er ligt nauwelijks betonning, maar op de wal staan voortdurend borden die de te houden afstand tot de oever aangeven. Dus moet je nu eens 10, dan weer 15 of 20 meter uit de kant blijven en daarbij nauwkeurig de oeverlijn volgen. Rechte stukken kent deze rivier niet en door de weelderige begroeing is niet altijd even duidelijk waar de oever exact zit. De kanaalstukken lopen nog al eens door dorpjes en de breedte is daar dan vaak over enige afstand precies op de maat van een spits gemaakt (5.5 mtr), liefst nog met een bocht erin en metershoge kademuren. Ietwat lastig in geval je een tegenligger krijgt. De sluizen hebben een gemiddeld verval van 3 meter maar daarboven komt nog een heel stuk kademuur van ongeveer 2 meter, dus de lijnen vastleggen met behulp van de pikhaak is echt een kwestie van reiken en rekken (maar het lukt Sanne altijd).

dit is net boven Dole, maar we wanen ons even op het canal du Midi

dit is net boven Dole, maar we wanen ons even op het canal du Midi

De op de kaart aangegeven havens of afmeerplaatsen zijn meestal berekend op schepen van 10 á 12 meter en een diepgang van 80 cm, dus voor ons ongeschikt. Gelukkig hebben wij van een Zwitser die bekend is op dit stuk water, een aantal aanwijzingen gekregen waar wij nu dankbaar gebruik van maken. En zo kunnen wij afmeren aan een scheidingskade tussen een gekanaliseerde stuk en de rivier precies naast een grote stuw, een prachtige plek, verder alleen te bereiken te voet over een overgroeid pad en 8 km. van een dorp. Aan beide zijden een bergrug. En vandaag hebben wij al zoveel mooie natuur gezien. Wij kunnen alleen niet bellen of mailen, er is geen ontvangst mogelijk.
Vaartijd 5.30 uur, 31 km en 11 sluizen.

Donderdag 20 september.

de ingang van een stukje kanaal is soms net een zoekplaatje

de ingang van een stukje kanaal is soms net een zoekplaatje

De temperatuur is vannacht tot 3 graden gedaald, voor Jack een reden om de kachel eens flink op te stoken bij het opstaan, voor Sanne om zich in bed om te draaien en te wachten op “warmere tijden”. Jack heeft het daarna druk met het opnemen van al het condenswater dat van met name de oude maar helaas ook van de nieuwe dubbel glas ramen druipt. Dan na het ontbijt kalmpjes verder. De tunnel van Thoraise is ludiek en kunstig: Vóór zowel de in- als de uitgang ervan stroomt een soort watergordijn dat ophoudt te vallen zodra je er vlakbij bent (hetgeen kennelijk wel eens mis gaat).
Bij Besancon liggen wij bijna een uur te wachten voor de tunnel met bijbehorende sluis vanwege de middagpauze van de sluiswachter/tunnelbewaker. Evenals bij een eerdere dubbele sluis is hier ook bemensing, maar natuurlijk niet tijdens het ‘arret du midi’. En dan varen wij naar de Port Fluvial, volgens de infofolder volgend jaar klaar (gerenoveerd) en voor schepen boven de 14 meter, maar wij kunnen er al prima aan de prachtige pontons aanleggen, er is zelfs water en stroom en er liggen al een paar jachten.

kanaal en rivier met daartussen een muurtje dat bij hoog water dus niet meer te zien is

kanaal en rivier met daartussen een muurtje dat bij hoog water dus niet meer te zien is

Op de kade ook volop activiteit: een groot modern gebouw wordt er neergezet, het Centre des Arts, met o.a. een nieuwe muziekschool. Bij het Office du Tourisme de nodige info gehaald en nog een stuk op de fiets.Het valt ons op dat het hier in de avond en nacht heel rustig is, ondanks dat je midden in de stad ligt.
Vaartijd 5.55 uur waarvan 1 uur wachten voor de sluis, 18 km, 7 sluizen en 2 tunnels.
Vrijdag 21 september.

Veel minder koud tijdens de nacht dan gisteren, het wordt zelfs aangenaam als de zon rond half elf boven de bergkam verschijnt. Wij blijven vandaag hier.

één van de zeer vele stuwen in de Doubs

één van de zeer vele stuwen in de Doubs

Jack verzorgt de machinekamer en in de middag gaan we de stad verkennen. Om half zes net op tijd terug om de droge was binnen te halen voordat een stortbui losbarst. En het blijft gieten. Ons plan om morgen naar Deluz te gaan wordt onzeker.

Zaterdag 22 september.
Het heeft de hele nacht hard geregend en dat doet het nog steeds, dus blijven wij liggen. In de middag wordt het wat droger en heeft Jack veel werk om al het vuil dat vannacht met de regen op het schip terecht is gekomen er af te schrobben. En opnieuw een mooie verkenningstocht door de stad.
Zondag 23 september.

de uitgang van de tunnel van Thoraise

de uitgang van de tunnel van Thoraise

Volop zon, het water is vannacht zeker 10 cm.gestegen en het stroomt oerend hard. Terwijl Jack de wastafelkraan lekvrij probeert te maken ga ik een kijkje nemen op de overdekte markt en koop daar nog wat speciale kaasjes. Het vinden van een bakker die open is op zondag wordt wat moeilijker en uiteindelijk is er een salon du thé waar ik een bagette bemachtig. Heel on-frans dus. Rond de middag wagen wij ons weer tegenstrooms de rivier op en houden ons op uitdrukkelijk advies aan de geadviseerde afstand van de oever.
Wij stoppen in Deluz en precies terwijl Jack de laatste draai aan het stuurwiel geeft om een box in te varen knapt de roerkabel. Wat zijn we blij niet net voor een stuw midden op de rivier te zijn of een sluis stroomopwaarts of, nog erger, stroomafwaarts in te moeten!! In de haven geen mens te zien behalve een booteigenaar die op zijn schip  bezig is en ons vertelt dat er vanavond een “mecanicien” komt voor het havengeld.

Besancon, dat wordt cultuur snuiven !!

Besancon, dat wordt cultuur snuiven !!

Wij zien echter niemand verschijnen en komen tevens tot de ontdekking dat wij ook het haventerrein niet af kunnen. De boel hier is hier duidelijk goed afgesloten.
Vaartijd 3.25 uur, 19 km. en 4 sluizen.

Maandag 24 september.
Voorafgegaan door onweer gaat het in de na-nacht flink regenen en dat blijft zo tot tegen de middag. De ook gisteren aanwezige booteigenaar (in de buurt woonachtig), biedt aan om met Jack op zoek te gaan naar een nieuwe roerkabel en  zijn na bijna 2 uur, ruim 50 km en bezoek aan 5 verschillende ijzerhandels weer terug, mét kabel. De goede man, (overigens een gepensioneerde gendarme die de hele streek kende als zijn broekzak) wil van geen bedankje weten en komt zelfs ’s middags nog een speciale betonschaar brengen om de kabel op lengte af te kunnen knippen. Het is in de middag gelukkig droog en zo kunnen wij doorwerken om de zaak gerepareerd te krijgen. Om 6 uur zit de nieuwe kabel vast, morgen bijstellen en als wij geluk hebben functioneert alles weer. Aangezien de komende 2 dagen slecht weer voorzien is blijven wij tenminste tot donderdag hier liggen: beschut, water, electriciteit, weinig tot geen (water)verkeer, en een mooie omgeving. In het dorp (600 inwoners) een kleine epicerie en vers brood. En vanavond komt de “mecanicien” voor de penningen en krijgen wij uitleg hoe we het haventerrein op/af kunnen. Een stille dag, alleen 1 jacht dat uit de haven vertrekt.

Dinsdag 25 september.

de muziekschool /theater in aanbouw naast de nieuwe jachthaven

de muziekschool /theater in aanbouw naast de nieuwe jachthaven

De lucht ziet er niet goed uit, de temperatuur is duidelijk gedaald en het is nauwelijks een vraag hoe lang het nog droog blijft. Wij besluiten dus om nu dan toch maar het zomertentje te vervangen door de wintertent na eerst nog het achterste stuk van het stuurhuisdek in de was te zetten. Het geluk is deze keer met ons (alweer) want, de tent nét verwisseld en nog vóór wij de ritsen helemaal dicht hebben, begint het te hozen en, met regelmatig ook onweer, houdt dit aan tot in de avond. Ondertussen verder gewerkt aan het stellen van de roerkabels wat een hele klus blijkt. Het is hier vandaag relatief druk: 4 schepen die langs komen c.q. hier afmeren. Het vaarseizoen  voor huurboten lijkt zo ongeveer voorbij. Op de rivier staat een flinke stroming na alle regen van de afgelopen dagen. En er wordt nog veel meer verwacht. Morgen en donderdag wordt voor beide dagen 20 tot 40 mm neerslag voorspeld. De keersluis die dit stukje kanaal met de haven beschermt tegen hoogwater is zojuist gesloten. We zullen waarschijnlijk pas tegen het weekend weer verder (= terug richting Auxonne) kunnen. Al met al niet het schitterende herfstweer waarop we hoopten. Maar binnenboord is het droog en warm en buiten is er een bakker vlak in de buurt.

Tot slot een videopname: dus als het nu mis gaat is dat even jammer.

EVEN EEN KORT BERICHT TUSSENDOOR

Vrijdag 14 september.

onze gastschrijver in actie

onze gastschrijver in actie

Uit pure en ongekende bescheidenheid was onze gastschrijver van de afgelopen dagen vergeten een actiefoto van zichzelf in het verslag op te nemen. Helaas was zijn verblijf van korte duur en trof hij het niet erg met het weer. Nadat we gisteravond nog even gepuzzeld hebben of het mogelijk was om een mini zonnepaneeltje in de auto op de accu aan te sluiten en tot de conclusie moesten komen dat dat niet mogelijk is, hebben we maar besloten dat de accu het maar moet redden de komend vijf weken. En anders zal er bij de haven toch altijd wel iemand zijn met wiens hulp we de auto kunnen laten starten. Want in het verslag van de vorige week is mogelijk niet helemaal duidelijk vermeld dat Jochem de auto (vijf weken stilgestaan) afgelopen zondagnamiddag met geen mogelijkheid gestart kreeg en hij na het nodige heen en weer getelefoneer de hulp van de Bovag pechhulp moest inroepen, die het klusje in no time heeft geklaard.

Bij het opstaan vanochtend blijkt het koud en er hangt een dichte mist. Zelfs het dubbel glas en de kozijnen van de nieuwe ramen zijn aan de binnenkant kletsnat. In de loop van de ochtend klaart het op en krijgen we schitterend weer. We brengen zoonlief met de auto naar Dijon, drinken nog even wat op een terrasje en nemen op het station afscheid. Zes uur later krijgen we een sms-je dat hij weer veilig thuis is.
Terug op de boot rommelen we wat aan en genieten van het zonnetje.

Zaterdag 15 september.

onze winterplek, naast de Bessie

onze winterplek, naast de Bessie

We bereiden het laatste stuk van de vakantie voor. Het plan is om het Rhône-Rijn kanaal op te gaan. Dat is afwisselend kanaal en rivier: de Doubs. We zijn van plan om hooguit tot het hoogste punt te gaan en dan weer dezelfde weg terug. De belangrijkste plaatsen op dit stuk zijn Dole, Besancon en Montbéliard. Uiteindelijk kom je via dit kanaal bij Kembs op de Rijn uit, maar dat is voor een volgende keer. Over een week of vier willen/moeten we weer terug zijn in Auxonne en moet het schip winterklaar gemaakt worden, een stevige klus die altijd wel wat dagen vergt. De exacte planning laten we afhangen van het weer. Maar nu weten jullie waar we de komende weken rondhangen.

Maandag 10 september 2012

De wekker gaat om 07:00 uur weer veel te vroeg. Terwijl ik naar de douche loop schiet de gedachte door me heen dat het eigenlijk best donker is. De zomer is duidelijk voorbij in Nederland: tijd om naar zonniger oorden te vertrekken. 3 kwartier later sta ik fris gedoucht en met volle maag buiten om te starten. Gelukkig gaat dat na de startproblemen van gisteren nu probleemloos. Ik kan meteen aansluiten op de file voor de van Brienenoord: defecte signalering.
Hoewel het redelijk druk is rijdt het na de brug wel gewoon door. Kort oponthoud rond Antwerpen en bij Mechelen, lange stukken langzaam rijden tussen Namen en Luxemburg, beetje druk tussen Thionvile en Metz, verlaten wegen voorbij Toul en rond 15:30 uur bij Auxonne de snelweg af. Om 15:45 uur zet ik de auto stil bij de haven van Auxonne en zie ik pa achterop de Artemis staan. Uitladen en aan boord gaan. Pa en ma zien er goed uit, niet de extreem diepe “we hebben 3 maanden tussen de olijven en druiven gezeten”-look, maar een goede buitenkleur. Mijn Hollandse, “ik kom nooit buiten”-kleur valt uit de toon en ik kan me meteen van allerlei kledij ontdoen want het is heet. (Voor mijn gevoel dan.) In Frankrijk is het nog wel zomer.
De rest van de middag de avonturen aangehoord en de laatste verbeteringen aan de boot bewonderd. ’s Avond de stad in om te gaan eten, lekker op een terrasje gezeten met Franse kost. Een goed begin van de mini-vakantie na de valse start gisteren.

Dinsdag 11 september 2012

’s Ochtends gewekt door het vertrouwde geluid van de fluitketel op het fornuis, in combinatie met een aantal nieuwe geluiden. Pomp dit, schakelaar dat, afvoer zus, aansluiting zo. Het zal even wennen worden voor ik daar weer doorheen slaap.
Heerlijk ontbeten met de grootste pain au chocolat ooit, stokbrood en paté. Vervolgens uit de box naar de steiger aan de hellingbaan waar de auto onderaan staat om uit te laden. Na alle werkzaamheden van de winter is de boot uit balans en er moet 100 KG lood-broodjes ballast uit het vooronder gehaald worden. Daarna water tanken, en losgooien. De opgegooide munt heeft beslist dat we naar boven gaan varen en we gaan vandaag naar Mantouche.
De vaart is niet echt gelukkig. Er zit kennelijk een ander opvaarder voor ons en bij elke slus moeten we na het aanmelden eerst wachten tot de sluis helemaal leeg is gelopen. Maar het is natuurlijk maar een klein stukje dus iets na 5-en meren we aan in Mantouche op het uiterste punje van de kade waar het nog diep genoeg is. We liggen voor een Belg en daarachter ligt weer een grote (16 meter of zo) huurboot. In de paar jaar dat ik hier niet mee ben geweest zijn huurboten een stuk verder ontwikkeld en zijn ze duidelijk meer op megastallen gaan lijken.
De vliegenvanger van de ArtemisOmdat het weer toch dudelijk minder is dan gisteren binnen gegeten. De nieuwe dinette bevalt goed.Na de afwas nog een rondje gemaakt door het dorp. Zoals gebruikelijk in Franse dorpen is het uitgestorven na 21:00 uur en zie je niet alleen niemand meer op straat, maar zelfs geen verlichting in de huizen. Alleen aan een toegangsweg staat nog een villa in een mooi verlichte tuin. Als we terugkomen brandt alleen op 3 schepen nog licht en zien we dat “de vliegenvanger van de Artemis” op zijn post in slaap is gevallen.

Als even later op de schepen ook het licht uitgaat is het heerlijk donker en doodstil.

Vaartijd 5.20 uur, 43km en 3 sluizen.

Woensdag 12 september.

Om 07:30 uur gewekt omdat de huurboot de motor startte om iets op te laden of te verwarmen. In de nieuwste modellen gaat dat kennelijk net zoals op de Artemis allemaal via de (restwarmte van) de motor, alleen zonder de planning dat je ook kan douchen terwijl je al onderweg bent.
Na ontbijt met vers brood varen we verder richting Gray. Dat is een klein stukje zonder sluizen, eigenlijk nauwelijks genoeg om onderweg te kunnen douchen. Bij aankomst zijn alle beste plekjes bezet. Er is alleen nog plek aan de twee uiteinden van de kade, ver van de electriciteits aansluitingen. Als we net liggen komt er weer plek in het midden omdat de Chocolat vertrekt. Dat heeft echter nogal wat voeten in aarde omdat het ter plekke maar zo’n 70 cm diep blijkt te zijn en ze redelijk vast liggen. Te ondiep voor ons dus. Gelukkig heeft de achterbuurman nog wat stroom over zodat we de electronica kunnen laden met een sinusoide in plaats van een blok.
Terwijl pa en ma in de supermarkt op zoek gaan naar lekkere wijn nestel ik mij in de kuip met “Guns, Germs and Steel: A short history of everybody for the last 13,000 years.” waar ik 2 jaar geleden in was begonnen: tijd om het uit te lezen. Ondertussen tweemaal weer naar binnen, eenmaal voor een extra t-shirt en eenmaal voor een lange broek. Is de zomer hier dan ook voorbij?
Na de lunch een korte ronde door de stad. Terwijl we boven door het oude kasteel lopen begint het te regenen. Gelukkig waren de muren zo dik dat we makkelijk in de poort konden schuilen, en we konden de opklaringen al over de Saone aan zien komen. Verder nog even door de stad gelopen en naar de overkant van de Saone om wat foto’s te nemen. <foto>
Als we op de terugweg de brug over de sluis oversteken schutten er net 2 jachten op. Veel geluk hebben ze niet, niet alleen begint het weer langzaam te miezeren, de sluisdeur wil ook nog eens niet dicht. <foto>
Vaartijd 0.55 uur en 7 km.

De deur wil niet meer dicht

We wachten de show niet af en gaan lekker terug, maar we konden vanaf het schip zien dat het oplossen minstens een uur heeft geduurd.
’s Avonds heerlijk eend gegeten en vroeg naar bed gegaan. We hebben het niet eens over de verkiziengen gehad.
Vaartijd 0.55 uur en 7 km.

Donderdag 13 september

Gewekt met weer een nieuw geluid: de nieuwe verwarming. Kennelijk bereikt pa bij 14 graden een grens en gaat de verwarming aan. Hij is in elk geval een heel stuk stiller dan de vorige verwarming. Met af en aan regen starten we de terugreis naar Auxonne.
Na de eerste sluis neem ik het roer over en vaar de 15 km naar de volgende sluis. Deze staat gelukkig voor ons klaar als we aankomen en we kunnen meteen naar binnen. Als we uitvaren bedenk ik me dat dit voor het eerst in meer dan 3 jaar is dat ik een sluis heb gevaren. Maar kennelijk verleer je dat niet zo snel.
Onderweg klaart het geleidelijk aan op en als we in Auxonne aanleggen schijnt de zon weer. In onze afwezigheid is de haven verbouwd en is er een steiger van de ene oever naar de andere gegaan. Interessant om te zien hoe een steiger als een bouwpakket in elkaar te zetten valt. Je hebt alleen iets meer nodig dan een imbussleutel.
Ondertussen slagen we er niet in om de accu van de auto te laten laden van een zonnepaneel. Aansluiten op de sigarettenaansteker werkt niet omdat die alleen een gesloten circuit maakt als de sleutel in het contact zit en aansluiten op de accu gaat niet omdat we een kabel niet vanuit de cabine naar de motorruimte kunnen doorvoeren. Pa en ma moeten maar hopen dat de accu nog voldoende lading heeft als de auto hier 4 weken heeft stilgestaan.
Terug aan boord verbazen we ons over de voorlopige uitslag van de verkiezingen. Wie had dit een maand geleden durven voorspellen? Misschien blijft er nog wel een bestuurbaar land over ook.
Na het avondeten de laatste taak van deze week: het gastschrijverschap. Als gast ligt het verslag van de reis van deze week in mijn handen en dus zet ik mij achter de computer voor dit verhaal. Morgenmiddag in Dijon de TGV terug naar Nederland en dan zit het er weer op.
Vaartijd 5.30, 50 km. en 3 sluizen.

Vrijdag 31 augustus.

mijn grote broer

mijn grote broer

De zomer neemt op (on)waardige wijze afscheid. Het is vandaag 16 graden met een stijve noordenwind, kracht 4. Gevoelstemperatuur: 12 graden (mijn gevoel!). Wij varen met de wind in de rug, is ook niet lekker, maar als je ziet hoe ingepakt huurbootbemanningen tegen de wind varen dan lijken ze wel op weg naar de noordpool. In de loop van de middag maken forse regenbuien het er niet beter op. We wijzigen ons plan drastisch en varen het Canal du Centre op. Geen zin om vannacht in de kou in een drukke haven in het lawaai te liggen. Vlak achter de eerste sluis op het kanaal ligt een leuke kade bij een pittoresk dorpje. We zijn overigens niet de enigen die dit bedacht hebben, maar aan het einde van de kade is nog net één plekje vrij. Keurig met de kop op de wind, wat het meteen al een stuk aangenamer maakt.
Vaartijd 5.30 uur, 50 km en 2 sluizen.

Zaterdag 1 september.

de nieuwe haven van Macon

de nieuwe haven van Macon

Het begin van de herfst. Het weer is als gisteren, maar zoals wij liggen hebben we er weinig last van. Al gaat voor het eerst de kachel weer even aan voor het ontbijt. Sanne doet boodschappen ergens bij een supermarkt op fiets afstand, Jack brengt de middag door in de machinekamer. Het dieselolie peilglas is voor de zoveelste keer verstopt en wordt weer schoongemaakt. Het klinkt zo simpel maar kost me wel bijna 3 uur. Helaas giet ik iets te veel olie in de keerkoppeling en dat levert opnieuw een hoop geetter op, om het teveel er weer uit te krijgen. Motorolie ietsje bijgevuld, de vetpot weer gevuld en zo blijf je van de straat.

Zondag 2 september.

het blijft opletten, maar die witte vissers helpen wel

het blijft opletten, maar die witte vissers helpen wel

We varen in alle rust zuidwaarts en zien hier weer knotsen van hotelboten die varen tussen Chalon en Marseille. Meren af boven de brug in Tournus. Sanne gaat nog even naar de rommelmarkt, maar daar valt niet veel te halen. Het weer is nog steeds erg fris door de koude noordenwind maar tegen de avond wordt het aangenamer en zitten wij uit de wind nog geruime tijd buiten.
Vaartijd 4.50 uur, 40 km. en 2 sluizen.

Maandag 3 september.
De wind wakkert aan tot windkracht 7 nog steeds uit het noorden. Wind en stroom in dezelfde richting dus het water is niet erg knobbelig. Maar stilzittend aan het roer zijn een trui, bodywarmer en muts best aangenaam. Na 3 uur varen met stroom mee waarbij wij 1 jacht en 1 vrachtschip tegenkomen zijn we in Macon. Wat een ongelooflijk mooie haven is men daar aan het aanleggen, is trouwens voor drie kwart klaar. Lijkt mij een prachtige haven om te overwinteren, maar dan zul je zomers wel behoorlijk moeten bijklussen om het havengeld te kunnen betalen. Ons idee dat dit eventueel een alternatief voor Auxonne zou kunnen zijn is waar maar dus financieel niet haalbaar.

Het liggeld voor één nacht is € 25,40.

stoffering van de Seille, toekomstige entrecotes

stoffering van de Seille, toekomstige entrecotes

Vaartijd 3 uur en 30 km.

Dinsdag 4 september.
We besluiten om, op de terugweg naar Auxonne, een zijsprongetje te maken naar een zijriviertje van de Saone, de Seille, bevaarbaar tot Louhans, afstand 40 km. Deze plaats moet zo ongeveer de hoofdstad van alle Europese kippenboeren zijn (volailles de Bresse). Een mooie oude stad met een heel oud centrum, 2 straten met 147arcades, meest uit de 14e en 15e eeuw, waarin nu allerlei soorten boetiekjes in gehuisvest zijn. Wij worden op de eerste sluis “bediend” door de sluiswachter, daarna mogen wij verder zelf de 3 volgende draaien. D.w.z. vóór elke sluis de wal op, eerst de voorste deuren en rinketten aan weerszijden dichtdraaien , dan achter deuren en rinketten open, invaren en alles dichtdraaien, omhoog komen , alles voor weer open draaien en uitvaren. En voor elke deur moet je om de sluis heen lopen.

kippenfarm bij Louhans, dit zijn nou echte scharrelkippen

kippenfarm bij Louhans, dit zijn nou echte scharrelkippen

Heb je pech dan zijn de rinketten bijna niet open te krijgen. Om 1deur te openen moet je ongeveer 100 keer een soort ronde tafel op 1 poot om zijn as draaien. Al met al wel doorgedraaid hebben wij de boot om 7 uur s’avonds kunnen afmeren bij het eindpunt waarna het aangenaam ontspannen is.
Vaartijd 8.20 uur, 63 km. en 4 sluizen.

Woensdag 5 september.
Vandaag krijgt de Artemis een flinke schrobbeurt van Jack en wordt de wasmachine geactiveerd waarna Sanne een rondje stad maakt en verlekkerd de mooie dingen en artistiek gevormde snoeperijen in de boetiekjes bewondert. En het hele oude kerkje natuurlijk waar een paar honderd jaar geleden een grote tegenaan is gebouwd - één kerk met 2 preekstoelen, 2 hoofdaltaren en zijkapellen. Apart. Dan na de lunch weer terug richting Saone.

Louhans, dorp van arcaden en kippenboeren

Louhans, dorp van arcaden en kippenboeren

Hetzelfde ritueel als gisteren in omgekeerde richting. Nu ook nog vóór het uitvaren een sluisladder af om weer aan boord te kunnen komen. Toch wel ingewikkeld voor de huurboten die van de Saone komen en niet geïnformeerd zijn over het schutten. Dit merken wij bij de eerste zelf te bedienen sluis waar een huurjacht ingevaren is en ligt te wachten op de sluiswachter. En wij aan de andere kant maar wachten tot wij gaan informeren en de mensen aan boord ons vragen wanneer de sluiswachter komt. En zo gebeurt het dat wij nog nét voor sluitingstijd de laatste schutting hebben en een uur later in Tournus aan de allerlaatste plekje aan de kade afmeren.
Wij hebben de Seille met plezier gevaren, is breder dan we ons hebben voorgesteld en is op sommige plaatsen, m.n. in de toeleidings kanaaltjes naar de sluizen, nauwelijks diep genoeg voor ons, maar we vinden na de eerste 15 km. de omgeving een beetje van alles hetzelfde worden.
Vaartijd 6.45 uur, 45 km. en 4 sluizen.

Donderdag 6 september.

één van de vele aardige optrekjes langs de Seille

één van de vele aardige optrekjes langs de Seille

Op tijd weg om ook op tijd in Fragnes (een stukje het Canal du Centre op) een plek voor 2 dagen te vinden. Een heerlijke dag, lekker geluierd, gelezen, gewandeld en een paar kleine klusjes gedaan.
Vaartijd 5.30 uur, 40 km. en 2 sluizen.

Vrijdag 7 september.
Het schip is drijfnat van de condens dus kan Jack weer aan het werk buiten en gaat Sanne op de fiets naar Leclerc in Chalons. Heerlijk weer, in de zon zitten lezen en dan op de fiets een eind langs het kanaal. Er zijn duidelijk minder schepen onderweg, aan de kade is het rustiger en de kinderen zijn deze week weer naar school, er is even drukte als de school begint en de kinderen weer opgehaald worden. We zitten in de avond nog tot lang buiten. Het is overigens duidelijk dat het herfst wordt en de dagen al flink korter zijn.

Zaterdag 8 september.

sluisje aan de ingang van het Canal du Centre (verval bijna 10 mtr)

sluisje aan de ingang van het Canal du Centre (verval bijna 10 mtr)

Om 9 uur komen wij bij de sluis aan vanwaar wij weer op de Saone uitkomen en schutten met een ander jacht dat al ingevaren is, af. Bijna 10 meter naar beneden, het gaat vlot en soepel en de drijvende bolders maken het ons gemakkelijk. Het is vandaag uitkijken op de rivier: heel veel roeiers mee en tegen, heel veel vissers die hun lijnen soms midden in de vaargeul uit hebben staan; slechts 3 jachten die wij tegen komen in 5 uur tijds. In Seurre plaats te over.
Sanne is jarig. Dat vieren we hier met een fles champagne en lekker uit eten.
Vaartijd 6.00 uur, 50 km. en 2 sluizen.

Zondag 9 september.
In de ochtend naar St. Jean de Losne gevaren. Kwam net een plekje vrij aan de kade en dankzij een aanvankelijk niet zo enthousiaste Fransman, die uiteindelijk toch een metertje naar achteren verhaalde hadden we weer een plaatsje. Toegegeven: met één miniem schrammetje aan de boeg op het berghout.

de Saone, kennelijk een paradijs voor vissers. Je ziet tientallen van dit soort kampementen.

de Saone, kennelijk een paradijs voor vissers. Je ziet tientallen van dit soort kampementen.

In de stad is feest, herdenking van de bevrijding W.O. 2 met een optocht van allerlei militair materieel, mensen in bijbehorende kledij, fanfare, Rode Kruis, klokgebeier,etc. Het ziet er leuk uit.We gaan weer lekker uit eten om te vieren dat we vandaag precies tussen twee verjaardagen in zitten. ’s Avonds feest op de kade waar wij vanuit de stuurhut meegenieten.
Vaartijd 2.10, 18 km. en 1 sluis.

Maandag 10 september.
Vandaag is Jack jarig, wéér wat te vieren, bovendien komt Jochem met onze auto naar Auxonne, nóg meer feest. Wij gaan eerst diesel tanken waarna de motor gestart wordt en wij vertrekken richting winterhaven. Jochem arriveert na een voorspoedige reis een uur eerder dan verwacht en met een toast op de jarige wordt er opnieuw niet aan boord gekookt. Het is nog tot lang na donker heerlijk buiten zitten.
Overigens dank aan allen die telefonisch, per sms of via de mail ons gefeliciteerd hebben met onze verjaardagen. Het geeft een goed gevoel dat jullie aan ons gedacht hebben, ondanks dat we zoveel maanden buiten beeld zijn.
Vaartijd 2.30 uur, 19 km. en 1 sluis.
.