Archive for oktober, 2013

Vrijdag 4 oktober 2013.   Roermond-Kessel.

skyline Roermond

skyline Roermond

Bewolkt maar een redelijke temperatuur. Bakker Loven heeft (nog steeds als al jaren) heerlijk brood en na een laat ontbijt vertrekken wij verder noordwaarts. Het is rustig op de rivier, zowel met de beroeps- als de pleziervaart. Wij hebben nog steeds vakantie en gedragen ons er naar: in Kessel weer vastgemaakt en van het weer genoten. Terwijl Jack de voorbijvarende grootheden bewondert en bestudeert gaat Sanne op de fiets richting Baarlo naar de kaasboer, maakt een ommetje en ontdekt een “echte” groentenboer, hetgeen betekent dat de volgende keer naast de kaas voortaan ook de groenten niet in de winkel maar op de boerderij gekocht gaan worden. De herfsttijloos bloeit hier nu terwijl die in augustus al in Frankrijk te pronken stond (daar genoemd “mort du chien” vanwege de giftige medicinale (?) bol). In de haven is het stil; er liggen nog 2 boten aan de andere gastensteiger, verder alleen maar het geluid van watervogels en af en toe een vrachtschip.
Vaartijd 2 uur, 39 km en 1 sluis.

Zaterdag  5 oktober 2013.  Kessel-Leuken.

'parelende' dekken dankzij de onvermoeibare schipperse.

'parelende' dekken dankzij de onvermoeibare schipperse.

Na een ontspannen nacht een bezoekje aan Kessel en vooral de supermarkt waarna tegen de middag aangevaren. Een paar km verder is het druk bij de sluis van Belfeld maar wij mogen achter een vrachtschip al met de eerste schutting mee. Een vrachtschip vlak achter ons aankomend krijgt pas de 5e schutting! Rijkswaterstaat is hier ook bezig met het vergroten van een van de 3 sluizen zoals bij alle sluizen vanaf het Maas-Waalkanaal tot Ternaaijen om aan te sluiten bij de verlengingen van sluizen in Belgie. Het levert op dit moment behoorlijke vertragingen op voor de binnenvaart. Onderweg komen wij de nodige vrachtschepen tegen waaaronder ook wat “joekels” die er behoorlijk de vaart in hebben. Wij draaien het Leukermeer op in de hoop een gunstige ligplek op een van de plassen te vinden. Maar de kanten zijn nog steeds vrij ondiep, op de meeste plaatsen mag nu niet meer aangelegd worden en wij hebben geen zin om het anker uit te gooien. Er is wel een, voor ons, nieuwe haven waar wij aan een langssteiger kunnen liggen. Prima plek , bij een zeer uitgebreid nieuw vakantiecomplex met erbij alles wat je maar kunt bedenken, tegen een overigens tegen een niet gering tarief. Net als wij alles op de receptie hebben geregeld krijgen wij bezoek van vrienden die wij eigenlijk pas morgen in Boxmeer verwachten.  A&M. (zij wonen in deze regio) hebben ons de plas zien binnenvaren op zoek naar een ligplaats terwijl zij een wandeling langs het Leukermeer maakten; even later gaan wij aan de wijn en kent gezelligheid geen tijd. Tegen sluitingstijd weet Jack nog net op tijd frites te bemachtigen in de snackbar.
Vaartijd 4 uur 35″, 39 km en 1 sluis.

Zondag 6 oktober 2013.  Leuken-Grave.
De ochtend begint laat: dichte  mist en daardoor lang donker. De kampwinkel heeft heerlijke verse broodjes in vele soorten en maten, tijd genoeg voor een rustig ontbijt met een “zondagsei”. Nadat Jack al ruim een uur op de uitkijk staat geeft hij om half elf het sein dat het nét aan is maar wel kan en starten wij de motor. Even later volgt ons een ander jacht. Gezien het weer aanvankelijk uiterst rustig aangetuft, er is behoorlijk veel beroepsvaart in tegenstelling tot gisteren. Voorbij Cuijk de Kraayenbergse plassen opgedraaid om na jaren eens een kijkje te nemen hoe het daar nu is. Nieuwe jachthavens, meerdere borden waar je wel/niet mag afmeren (meestal niet), veel uitbreiding van het watergebied maar het is ons volstrekt onduidelijk waar het diep/ondiep is. En ondertussen vraag je je af welke Nederlandse provincie onderhand procentueel het grootste wateroppervlak heeft. Wij varen dan maar door naar meer vertrouwde plaatsen en leggen vast aan de passantensteiger in Grave….geen genoegen….je kunt niet van boord vanwege de onvoorstelbare hoeveelheid eendenstront op de steiger en de lijn waarmee we aan een bolder vastleggen moet eerst voor een schoonmaakbeurt te water voor hij kan worden binnen gehaald. Dus gaan we toch maar weer achter het remmingwerk van sluis Grave liggen waar de beroepsvaart de buitenkant al bijna helemaal bezet heeft. Is ook wel zo leuk, want je bent dan makkelijk in de gelegenheid om weer eens een babbeltje te kunnen maken met de broodschippers. Na nog een paar vrachtschepen die hier overnachten krijgen wij gezelschap van een ander motorjacht dat ook eerst aan de passantensteiger wilde liggen maar het ook té vies vond.
Hoewel de overnachtingsplaats prima is, (geen hinder is van vrachtvaart/-lawaai/-golfslag) is het gesnater van de  duizenden ganzen (en een paar eenden) ongehoord. Een regelrechte milieuvervuiling (zowel door geluid als uitwerpselen) voor de mensen die hier in de directe omgeving wonen en met enorme economische consequenties voor de boeren! Wij hebben onderweg al waanzinnig veel ganzen gezien maar een dergelijke populatie bij elkaar nog niet eerder; we hebben medelijden met de mensen die hier vlak bij wonen.
In een flauw namiddagzonnetje nog lekker zitten lezen, nauwelijks wind en een redelijke temperatuur voor oktober.
Vaartijd 5 uur 10″, 51 km en 1 sluis.

Maandag 7 oktober 2013.  Grave-Maasbommel.

onvoorstelbare aantallen ganzen die onophoudelijk snateren

onvoorstelbare aantallen ganzen die onophoudelijk snateren

Ik hoor een scheepsmotor maar het is nog zo donker dat ik me nog eens lekker omdraai. Even later thee op bed: het is 8 uur. Jack is al tijden op, alle schepen (die radar hebben) zijn vertrokken, ik heb niets gehoord en naar buiten kijkend is er niets te zien, alles is opgeslokt door de dikke mist. Na het late ontbijt wacht Jack wat gespannen op een weersverbetering en heeft een uitgebreid gesprek met de schipper van de Engelina die ook op meer zicht wacht voor hij zich zonder radar aan boord in de vaart begeeft.Tegen de middag wagen wij het er op en als wij een half uur later door de sluis zijn trekt de mist weg en tjokken wij kalmpjes naar de Gouden Ham. Ook hier is het heel rustig, wij hebben een mooie ligplaats en kunnen de rivier tot in de verte overzien. Een wandeling rond het meer maakt duidelijk dat er slechts 2 andere jachten aan de anders overvolle aanlegplaatsen liggen. En opnieuw enorme koppels grauwe-, nijl- en brandganzen. Het achterdek afgewerkt voor de winter en in een lekker zonnetje van een glas wijn genoten.
Vaartijd 2 uur 10″, 18 km en 1 sluis.

Dinsdag 8 oktober 2013.  Gouden Ham-Kerkdriel.
Wij vreesden voor een dichte mist, maar die blijft vanochtend gelukkiig uit en zo vertrekken wij om half 9 om ruim op tijd bij de tentenmaker in de Litse Ham te zijn. Hij gaat voor onze slaaphut verduisteringsgordijnen maken. Daarna naar Kerkdriel, eerst de dieseltank tot het randje gevuld voor de winter, dan naar de werf waar in de winterperiode enkele onvolkomenheden van de laatste renovatie aangepakt zullen gaan worden. De motor krijgt hier donderdag zijn winterbeurt. Wij profiteren nog van het rustige herfstweer en Sanne “doet” het voordek.
Vaartijd 4 uur 30″, 28 km en 1 sluis.

behalve snateren vliegen ze ook bij voorkeur boven net gepoetste dekken

behalve snateren vliegen ze ook bij voorkeur boven net gepoetste dekken

Woensdag 9 oktober 2013.
De ochtend begint met een flinke regenbui. Het mooie rustige najaarsweeer is duidelijk over. Het waait flink en is onbehoorlijk fris. We starten de klussen die nodig zijn om het schip voor te bereiden op de winterperiode en beginnen met het inpakken van de spullen die mee naar huis moeten. De timmerman ziet onze wensen voor enkele aanpassingen wel zitten. Morgen kunnen we hopelijk met Jos de onvolkomenheden, die (grotendeels) resteren van de verbouwing van 2 jaar geleden, plus enkele kleinere wensen, ook snel regelen.

Donderdag 10 oktober 2013.  Zandmeren-Hedel.
Een stevige frisse wind staat over de plas. De monteur komt de motor voorzien, de laatste boodschappen worden op de fiets in Kerkdriel gehaald, de zaken met J. worden afgehandeld en dan vertrekken wij ruim na de lunch in een uiterst rustig tempo naar de thuishaven. Wij zien tijdens de tocht van ruim een uur opvallend veel opgaand vrachtvaart. Ook wordt er hard gewerkt aan de nieuwe verbinding van de Zuid-Willemsvaart met de Maas. Ten oosten van  Den Bosch komt het kanaal straks uit in de Maas, precies bij/door het grintgat waar wij jarenlang zeer vele weekenden met het schip voor anker of aan de wal lagen. Dat is dus weer een prachtplek minder. In Hedel maken wij vast in onze ‘eigen’ box en daarmee is de haven weer compleet en vol. We zijn 18 maanden niet in de thuishaven geweest dus moet er met deze en gene in de haven even bijgepraat worden. Laat in de avond lekker gegeten bij de Chinees.

135 meter lang, 11.40 meter breed, ruim 4000 ton; prachtige schepen maar zowel voor henzelf als voor ons wordt het varen er niet eenvoudiger op

135 meter lang, 11.40 meter breed, ruim 4000 ton; prachtige schepen maar zowel voor henzelf als voor ons wordt het varen er niet eenvoudiger op

Vaartijd 1 uur en 9 km.

Vrijdag 11 oktober 2013.
Wij blijven nog enige dagen aan boord voor opruimen, schoonmaken en inpakken. Jochem zal ons met de auto op komen halen. Bovendien willen we morgen met onze dit jaar wel zeer behulpzame familieleden in Ammerzoden naar het visrestaurant.

Het was een fantastische reis, varen in midden-Frankrijk met afwisselend heel mooi en afgrijselijk slecht weer, oude vrienden ontmoet en nieuwe vrienden gemaakt. Dit keer met wel wat materiaalpech, maar alles is tenslotte op z’n pootjes terecht gekomen. Komende winter moeten wel wat technische onvolkomenheden aan/van het schip opgelost worden, maar daarna gaan we zeker terug als onze gezondheid dat toestaat. Dit jaar hadden we daarover eigenlijk niets te klagen. En we hebben toch ook weer hele stukken gevaren, waarvan we tegen elkaar zeiden: jammer dat we niet meer tijd hebben om de omgeving te verkennen. Maar het zuiden van Frankrijk trekt ons misschien toch wel het meest. In ieder geval gaan we deze winter ons informeren over overwinteringsplaats daar.  Maar of we blijven bloggen, dat weten we nog niet.

Samenvatting vaargegevens van de hele reis: 1781 km, 441 vaaruren, 605 sluizen en 6 tunnels.

Dinsdag 24 september 2013.  Vireux Wallerand-Waulsort.

chateau Freyr, bij Waulsort, in de optrekkende mist

chateau Freyr, bij Waulsort, in de optrekkende mist

Wij zien (nog) niets als wij om half 8 onze ogen open doen, een dichte mist omgeeft ons en de overkant van de rivier is niet te onderscheiden. Eerst koffie/thee, dan kalmpjes naar de bakker, ontbijt en alles klaar voor vertrek zodra de mist gaat optrekken. Ondertussen adviseert Jack onze enige buurman, een Zwitser die net een jacht in Nederland gekocht heeft, motorproblemen had direct na aankoop, dan in België geen marifoon (en licentie) had en nu naar Port sur Saône onderweg is terwijl de Maas tot 15 oktober dicht is. Rond 10 uur denken wij het water voldoende te kunnen onderscheiden van het land en vertrekken. Even later wordt de mist weer dichter (mogelijk door de vlakbij in werking zijnde kerncentrale van Chooz) maar gelukkig kennen wij dit stuk Maas redelijk goed en tegen de tijd dat wij bij de sluis van Ham komen is de rivier weer redelijk zichtbaar. De sluiswachter hoorde ons via de marifoon en heeft het sein al op groen als wij aankomen. Ook de tunnel en de sluis aansluitend gaan in een moeite door en als wij dan aan de andere kant komen schijnt plotseling de zon flauwtjes door de mist heen en lijken wij in een andere wereld te komen. Varend langs het redelijk uitgebreide industrieterrein bij les Quatre Cheminées is weinig activiteit te zien en wij verwachten dan ook weinig oponthoud bij de komende paar sluizen voor vandaag. De tocht verloopt voorspoedig en om 2 uur liggen wij afgemeerd in Waulsort waar we de middag zowel luierend als klussend in de zon doorbrengen.
Overigens in de sluis van Hastiere geen doorvaartformulier gekregen, alleen naam schip en eigenaar op moeten geven.

Namen, in het seizoen altijd stampvol

Namen, in het seizoen altijd stampvol

Vaartijd 3 uur 55″, 24 km en 6 sluizen.

Woensdag 25 september 2013.  Waulsort-Namen.
Opnieuw mist als wij opstaan. Maar om 9.15 vinden wij het verantwoord aan te varen, ook al omdat er nauwelijks beroepsvaart is en de rivier bekend. Bij de sluis van Anseremme duurt het een poos voor de sluis open gaat hoewel hij op peil staat en er verder geen schip te bekennen is. En het leeglopen gaat ook bepaald niet snel, maar sluis Houx die overigens wel direct open gaat, krijgt van ons vandaag de hoofdprijs voor de langstdurende schutting. Ondertussen schijnt de zon en is het heel lekker weer geworden. Wij krijgen onderweg 2 tegenliggers en als wij in de middag in Namen liggen komen er nog eens 3 voorbij. Van drukte gesproken! Waarschijnlijk zal het vanaf morgen wel heel anders zijn wanneer wij langs meer industrie komen. Maar jachten liggen mogelijk bijna allemaal al in hun winterhaven. In de stad zelf wordt druk aan ondergrondse leidingen gewerkt waardoor urenlange files maar in de late avond en nacht is het rustig. Vanavond weer eens na een half jaar heerlijke Belgische frites bij het eten gehaald.

met het grote water ook wwer grote sluizen en schepen

met het grote water ook weer grote sluizen en schepen

Ook vandaag geen doorvaartpapieren gekregen.
Vaartijd 5 uur 05″, 36 km en 7 sluizen.

Donderdag 26 september 2013.  Namen - Huy.

Al vroeg naar de bakker en om 9 uur met redelijk zicht richting sluis. Via de marifoon horen wij dat er 3 beroepsvaartuigen vlak voor ons van de Sambre afkomen en ook de ze schutting willen hebben. Wij laten hen voor ons invaren en sluiten achter aan. Het gaat allemaal heel soepel en vlotjes en uitgevaren volgen wij, al varen wij iets minder hard dan de geladen schepen en veel minder hard dan de eerste die ongeladen is. Na een aantal km. horen wij dat het ongeladen schip aan de anderen meldt dat er een opkomend schip in de volgende sluis invaart en zij, als zij een tandje bijzetten, de schutting nog kunnen halen. Dit doen zij ook maar wij liggen een km achter en hebben geen zin om harder te varen. Maar op enige afstand voor de sluis zien wij het laatste vrachtschip invaren en blijft het licht op groen en kunnen wij toch mee. De anderen hadden moeten wachten omdat er al een paar voor de sluis lagen die er eerst in gingen. Al met al een zeer voorspoedige tocht en al met lunchtijd in de haven van Huy. Er is weinig activiteit ter plekke, later komt er nog een Engelsman binnen die zijn schip naar Maasbracht brengt voor onderhoud (2 jaar geleden daar gekocht).

en nóg grotere sluizen in aanbouw, zinloze verspilling

en nóg grotere sluizen in aanbouw, zinloze verspilling

Wij werken verder aan de voorbereidingen voor de winter (in de was zetten/cleanen) en belonen onszelf ’s avonds in het havenrestaurant met een heerlijke zeevis (Saint Pierre, die je maar zelden kunt krijgen).
Vaartijd  4 uur, 30 km en 2 sluizen.

Vrijdag 27 september 2013.  Huy - Luik.

Wij zouden vroeg vertrekken vanwege de te verwachten vertraging bij de sluis van Ivoz-Ramet en dus heeft Jack om 7 uur het water al aan de kook voor de koffie. Maar de wereld lijkt potdicht, zelfs de schepen in de haven zijn niet te onderscheiden. Er begint hoop te gloren als om 9 uur een beetje wind opsteekt en om 10 uur varen wij samen met de Engelsman de rivier op achter een geladen schip  dat ongeveer onze snelheid voert. Even verderop wordt de mist zo dicht (bij de kerncentrale van Huy) dat het angstig is te varen, ook omdat er tegenliggers vlakbij opdoemen. Wij blijven dan maar zo veel en dicht mogelijk achter het vrachtschip en even later blijken wij al in het toevoerkanaal van de sluis van Ampsin Neuville te zijn  waar net een schip uitvaart. Het schutten gaat eigenlijk zonder wachten voor ons; daarna begint het lichter te worden en komt de zon te voorschijn. Rustig door naar Ivoz-Ramet waar bij aankomst al de nodige schepen liggen te wachten.

nieuwbouw van de sluis bij Luik

nieuwbouw van de sluis bij Luik

Wij blijven een uur lang drijven, niet wetend wat en hoe omdat wij op onze aanmelding via de marifoon geen antwoord krijgen van de sluispost. Dan horen wij dat wij achter de beroepsvaart bij de volgende schutting mee kunnen en mogen wij bij een duwboot vastmaken om onze schutting af te wachten. Spraakverwarringen nemen overigens hand over hand toe met allerlei Poolse en Tsjechische boten tussen het Nederlandse en Belgische geweld met hun nog grotere schepen. Ondertussen moeten schepen die na ons hier aangekomen zijn al 5 schuttingen wachten. Er wordt hard gewerkt aan een nieuwe sluis met een afmeting van 300 bij 24 meter. En tijdens het afgelopen, dit én het komend weekend is de sluis overdag dicht. Na 2 1/2 uur zijn wij eindelijk deze hindernis gepasseerd en varen wij als op het Amsterdam-Rijnkanaal, al hotsend op de golven naar de jachthaven van Luik. Wij zijn moe en doen lekker lui.
Vaartijd 6 uur 30″, 35 km. en 2 sluizen.

Zaterdag 28 september 2013.  Luik - Maastricht.
Ondanks of dankzij het feit dat de sluis Ivoz-Ramet overdag dicht is vannacht tussen 0.00 en 5 uur geen schepen voorbij horen komen maar daarna is dat over. Je merkt alleen niet of zij op/afvarend zijn door de hoge kade die er tussen de rivier en de haven ligt. De mist is tegen 10 uur opgetrokken en wij vertrekken naar onze laatste Belgische sluis van Ternaaien. Het is buitengewoon rustig op het water (zeker ook voor de zaterdag) hetgeen een hoop geschommel en gebonk op de terugkaatsende golven vanaf de steile betonnen oevers scheelt. Op dit stuk van ongeveer 20 km komen wij 1 jacht en 2 vrachtschepen tegen en bij de sluis komt net een vrachtschip vanaf richting Antwerpen die blijft wachten voor een uitvarend schip. Ondertussen vaart een Nederlandse duweenheid de sluis in en als wij ons melden mogen wij aansluiten. Het duurt een hele tijd voor wij in kunnen varen omdat de duwboot zijn schroef voluit aan houdt staan en niet voldoende naar voren gaat totdat de sluiswachter het zat is en hem in sappig Vlaams te verstaan geeft dat het in Belgie nog steeds verplicht is de schroef in de sluis uit zijn werk te zetten en aan 2 lijnen vast te maken. En aldus geschiedt. Dan kunnen wij ook voldoende ver de sluis in en zakken wij heel langzaam 14 meter. Naast de sluis wordt ijverig een geweldige kuil gerealiseerd voor eveneens een nieuwe sluis van 300 bij 24 meter. En ondertussen nóg  grotere peperdure schepen bouwen die nóg langer mogen wachten op hun schutting omdat er maar 1 tegelijk in de sluis kan. En er zijn al binnenschepen te over die werkeloos aan de kant liggen. Tijd voor Europese eenheidsmaten? Kan mogelijk, nee zou zeker, tientallen miljarden besparen. Dit al overwegend komen wij Nederland binnen en leggen aan in de haven van de Pietersplas bij Maastricht. Daarna komt Marcel van de Clochard en hebben wij een gezellige namiddag bij een glas wijn en praten wederzijds de gebeurtenissen van het afgelopen jaar bij.

maar indrukwekkend zijn deze sluizen wel, dit is sluis Born

maar indrukwekkend zijn deze sluizen wel, dit is sluis Born

Vaartijd 3 uur 10″, 26 km en 1 sluis.

Zondag 29 september 2013.
Bewolkt weer, veel wind uit het oosten en het voelt daardoor koud. In de middag wordt het beter en komt zelfs de zon tegen half 4 kijken. Jack poetst/schrobt de voorkant van het schip, Sanne gaat eerst nog op de fiets naar Maastricht en vervolgens wordt de voorkant van het schip in de was gezet. Nog even genieten van de zon en de dag is al weer om.
Morgen willen wij weer een stukje verder varen en proberen een plekje uit de wind te vinden.

Maandag 30 september 2013.  Maastricht - de Slag (een soort grintgat dat parallel loopt aan de Maas bij Heel).
We zijn in dit stadium van het seizoen niet meer zo vroeg als anders. Maar tegen tienen leggen we, na een kwartiertje varen, aan bij Nautica Jansen in Maastricht. Hét winkelschip voor vracht- en pleziervaart. Als zij het benodigde niet hebben, kun je het verder wel vergeten. Alles tegen redelijke prijzen én met een bijzonder plezierige en behulpzame bediening. En de gasolie hebben we nergens zo goedkoop kunnen krijgen als bij hun. Een dubbeltje per liter scheelt best wel als je ruim 300 liter nodig hebt.
Daarna het Julianakanaal op bij zonnig weer maar met een frisse wind (= zonnig maar koud weer). De sluis van Born vlot en die van Maasbracht na een half uurtje dobberen gepasseerd. Bij de laatste nog even stevig tegen het remmingwerk aangedrukt door een 3-duizend tonner, die zo nodig met veel geweld op een halve meter voorbij moest jagen terwij hij aan de andere kant nog minstens 30 meter ruimte had. In Maasbracht gezocht naar de jachthaven, maar iets anders dan de reparatiehaven van Linsen niet gevonden; bovendien lag die meer dan vol in een vervolgens ook nog troosteloze fabrieksomgeving. Snel wegwezen dus en door naar de Slag. Dat lijkt een smal, lang grintgat maar is er eigenlijk te ondiep daarvoor. Fantastisch, we liggen er helemaal alleen, alle aanlegplekken zijn leeg. We genieten van het spel van de vele watervogels en van een fantastische namiddag in de zon op een redelijk beschutte plek. Want de wind is niet zacht en nog minder warm. En de nacht is donker, stil en koud. Sanne warmt eerst het bed en daarna mij op.
Vaartijd 6 uur 25″, 40 km en 2 sluizen.

na al dat geweld is dit heerlijk rustig/stil

na al dat geweld is dit heerlijk rustig/stil

Dinsdag 1 oktober 2013
We genieten zo van dit plekje, dat we besluiten nog een dagje te blijven liggen. Het enige probleem is de stroomvoorziening. De zon staat in deze tijd van het jaar zo laag, dat de opbrengst van de zonnepanelen het normale dagverbruik van electra niet compenseert. Komt nog bij dat we sinds de verbouwing van vorig jaar toch wel substantieel meer stroom verbruiken dan vroeger. Logisch als je ziet wat er inmiddels is aangesloten. We doen zuinig. Een wandeling in het gebied, beheerd door het Limburgs Landschap, laat heel wat mooie plekjes zien op de  wandelroutes rond Heel. En behalve een boer die naar zijn wei gaat zien wij de hele dag geen mens. Ondertussen vandaag alvast een zijkant van het schip “voor de winter geprepareerd”.

Woensdag 2 oktober 2013.   De Slag-Roermond.
Stevige oostenwind en bepaald fris te noemen. In de loop van de ochtend wagen wij het er op dat de verf die wij nu op wat schuurplekjes op de stootrand kwasten voldoende gedroogd zal zijn om vanmiddag tijdig naar Roermond te kunnen varen. De havenmeester van Nautilus heeft een plaats voor ons vrijgehouden en wij liggen omstreeks half 5 vóór het havenkantoor afgemeerd. Onderweg zien wij  op één punt schepen in 5 richtingen verdwijnen (4 sluizen naar 4 vaarroutes), iets wat je als bewoner van Midden-Nederland eigenlijk nauwelijks of niet voor mogelijk houdt als je aan Limburg denkt. De haven ligt vol maar het merendeel van de schepen is al winterklaar. Jack klust aan boord, Sanne gaat op zoek naar een kapper.
Vaartijd 1 uur 50″, 10 km. en 1 sluis (de 600-ste van deze zomer !!).

Donderdag 3 oktober 2013

waar je ook prachtige paddestoelen kunt vinden

waar je ook prachtige paddenstoelen kunt vinden

Zonnig en koud, wij blijven nog een dag hier voor de warmte, wat kluswerk, de afgesproken kapper en een bezoek aan de “Outlet”. Zuur voor Sanne die daar een paar uur zoekt, maar niets van haar gading kan vinden. De elektronische apparatuur wordt bijgeladen, de was gedaan en het weblog bijgewerkt. Morgen gaan we een stukje noordelijker. Inmiddels zijn de afspraken rondom de dag van aankomst bij de werf en in de thuishaven gemaakt. Er valt niet meer aan te ontkomen, het einde van deze reis nadert. Nog maar iets meer dan één weekje.

Het lukt inmiddels weer wel om foto’s te uploaden. Hieronder de foto’s die eigenlijk bij het vorige bericht hadden moeten staan.

het laatste stukje van de sluizentrap in het kanaal des Ardennes; als je goed kijkt zie je 3 sluizen op een rij; de hele trap bestaat uit 27 sluizen

Het laatste stukje van de sluizentrap in het kanaal des Ardennes; als je goed kijkt zie je 3 sluizen op een rij; de hele trap bestaat uit 27 sluizen.

ons bezoek, een traditie is hersteld

ons bezoek, een traditie is hersteld

Sanne fotografeert elke aanlegplek en elke kerk. Maar dit beeld is van Victor.

Sanne fotografeert elke aanlegplek en elke kerk. Maar dit beeld is van Victor.

licht aan het einde van weer een tunnel

licht aan het einde van weer een tunnel

het mondiale marionettenfestival in Charleville-Mezieres

het mondiale marionettenfestival in Charleville-Mezieres

prachtige nieuwe kade in Monthermé, maar alle varensgasten zij al (onderweg naar) thuis

prachtige nieuwe kade in Monthermé, maar alle varensgasten zij al (onderweg naar) thuis

eindelijk weer op ruim water, ook wel weer eens leuk (en goed voor de motor!)

eindelijk weer op ruim water, ook wel weer eens leuk (en goed voor de motor!)

Het mag inmiddels bekend worden verondersteld:

je kunt de foto’s vergroten door er op te klikken!