Inleiding

November 2012 tot halverwege april 2013.
Een lange winter die we graag verder willen vergeten. De enkelfractuur, op de laatste dag van de reis van 2012 ontstaan, kon helaas niet operatief behandeld worden maar is, afgezien van wat tijdelijke complicaties, toch behoorlijk goed genezen. Maar toen ik daarna weer mocht/moest gaan lopen kwamen er steeds meer rugproblemen. Enkele voorlopige onderzoeksconclusies omtrent de oorzaak hebben ons in eerste instantie absoluut de stuipen op het lijf gejaagd, maar uiteindelijk herstelde het probleem zich met behulp van onbetamelijke hoeveelheden pijnstillers en tenslotte bleek een wervelbeschadiging de oorzaak van alle ellende. Maar met rust is alles weer in orde gekomen. Na het laatste redelijk gunstige bericht over de rug besloten we dus niet langer te wachten en naar de boot te gaan. We waren de eindeloze winter en alle ziekenhuisperikelen  ook meer dan spuugzat.

Hoog water op de Saone, van de dijk is nauwelijks nog iets te zien

Hoog water op de Saone, van de dijk is nauwelijks nog iets te zien

Het is overigens wel lekker als de haven waar je schip overwintert over een webcam beschikt. Kun je vanuit je warme stulpje nog eens kijken of het bootje niet weggedreven is.  Ook in april is de dijk nog een paar uur onder water gegaan, maar toen waren wij al weg.

Dinsdag 16 april 2013
Het lukt ons nooit om lekker vroeg te vertrekken. De planning is om 8 uur maar uiteindelijk rijden we pas tegen tienen het dorp uit. Voorspoedige reis, omstreeks half zes zijn we in Auxonne. Alles aan boord ziet er prima uit. Dat duurt echter niet lang; als we 2 uur later alles uit de auto aan boord hebben gesjouwd, vragen we ons af of we wel ooit alles gestouwd kunnen krijgen. Maar weer 2 uur later ligt het meeste op z’n plek en kunnen we onze k.. weer keren. Het lijkt elk jaar toch een beetje meer werk om alles snel op orde te krijgen, maar angst voor de rug speelt dit keer zeker mee. Tenslotte gauw even een pizzeria opgezocht, gegeten en vervolgens doodmoe in de kooien gevallen.

Woensdag 17 april 2013
Lekker weer, na een overigens koude nacht. Maar met de nieuwe kachel is dat leed ’s ochtends snel geleden. Watersysteem gevuld en op druk gebracht. Tot onze verbazing nergens problemen. Was vooral extra spannend omdat we beide thermostaatkranen niet uitgenomen hadden maar doorgeblazen. Tanks gespoeld en vervolgens gevuld. Sanne maakt alle kasten schoon en ruimt ze in. Even bij Roy (havenmeester) en Carole langs om ze te begroeten en weer vroeg ter kooi.

Donderdag 18 april 2013
Samen boodschappen gedaan. Het weer is aanzienlijk minder, lichte regen en een koude wind. Buitenkant van het schip gesopt. Valt erg mee, het vuil vliegt er af (dank aan Sanne voor het zo zorgvuldig in de was zetten eind vorig seizoen). Tijdens het koken gasfles leeg. Te laat om nog een nieuwe Franse fles te krijgen, dus maar even tijdelijk de Hollandse fles aangesloten. Leve de Europese eenwording/uniformiteit. Maar helaas niet voor gasflessen, stekkers en stopkontakten.

Haven van Auxonne in winterse rust, evenals de kazerne op de achtergrond

Haven van Auxonne in winterse rust, evenals de kazerne op de achtergrond

Vrijdag 19 april 2013
De hele dag een erg koude Noordenwind, met tegen de avond een waterig zonnetje. Geklust en verder schoongemaakt en ingeruimd. Het wordt inmiddels zeer bewoonbaar. We besluiten de wintertent voorlopig te laten staan en nog een paar dagen op te ruimen en in te richten. Hoewel er inmiddels wat meer mensen in de haven arriveren is het een fantastisch rustige en stille haven. En dat slaapt heerlijk (wel mede dankzij mijn elektrische deken!).

Zaterdag 20 april 2013
Het weer is ronduit belazerd: koud, regenachtig, harde N-wind, temperatuur omstreeks 7 graden, in de namiddag wordt het (volgens Sanne) wel een stuk beter, wel 10 graden.  Maar binnen is het warm en snort de kachel. We besluiten nu definitief om via het Canal du Centre en het Canal lateral a la Loire te varen, dan door te steken naar het Canal de Bourgogne en vervolgens via nader te bepalen route terug naar NL. Wel jammer dat we terug moeten, maar er zijn toch een aantal dingen niet in orde die we zelf niet kunnen regelen.

Zondag 21 april 2013
Vandaag is het opnieuw grauw en grijs, maar door de iets afnemende wind iets minder koud. Sanne poetst driftig verder in het interieur. Het valt mij op dat de druk in de Cv-installatie is teruggelopen tot 0.6 bar. Her en derwaarts gecontroleerd op lekkage, vloer opengeschroefd, niets gevonden. Tenslotte het systeem maar bijgevuld tot 1,1 bar.

Maandag 22 april 2013
1,1 bar lijkt toch wat te veel druk voor de installatie. Bij draaiende verwarming loopt de druk op tot 2 bar. En dan lekken er wat druppels bij de aansluiting van het systeem bij de kachel en bij de beide afsluitkranen. Slangklemmen en afsluitkranen iets strakker gesteld, waarmee het probleem over lijkt.
Om 18 uur met Roy en Carole een uitgebreide borrel aan boord gedronken. Het was vandaag iets minder koud dan de afgelopen dagen, maar geen zon.

Dinsdag 23 april 2013
Eindelijk …de zon. Verder nauwelijks wind, je zou het bijna aangenaam kunnen/willen noemen. Afsluitkranen van de CV nog iets strakker gesteld. Lekken is nu vrijwel over. Inmiddels blijkt het meetsysteem van de watertanks nu helemaal uitgevallen, maar na wat gepluk aan diverse snoeren werkt alles weer als voorheen, d.w.z. in het bovenste deel van de range. Daarna lijkt het wel een flipperkast.
De bemanning van de Sina arriveert in de namiddag. ’s Avonds drinken we met hen een glas wijn. Ook zij hebben bepaald geen vrolijke winter gehad.

Woensdag 24 april 2013
Nadat Roy met enige moeite een rekening heeft opgesteld, m.n. voor de extra 2 weken in de haven en alle gebruikte elektra en nadat we van zoonlief telefonisch de definitieve toezegging hebben dat hij binnenkort naar Auxonne komt om onze auto op te halen, is het tijd om alle vrienden en bekenden gedag te zeggen. Daar gaat altijd even wat tijd in zitten, zodat we dus pas om 11.15 uur de motor starten. Het is (eindelijk) een prachtige lentedag, overigens na een zeer koude nacht, bij het opstaan was het 10 graden in de kajuit.
De rivier is heel kalm, maar stroomt al met al toch behoorlijk. Meest opvallend is hoe anders het uitzicht in deze tijd van het jaar is, zeker nu de natuur ook hier door het koude voorjaar enkele weken achterop is. Je kunt nog makkelijk door de pas uitlopende begroeiing op de oevers heen kijken en ziet dorpen die je nog nooit eerder gezien hebt en prachtige vergezichten, waarin vooral de intens gele koolzaadvelden opvallen. Tegen 2 uur maken we vast in St Jean de Losne aan de kade, geen enkel probleem, plaats genoeg in deze tijd van het jaar. Na de lunch en een heerlijk uurtje in de zon, even naar de H2O-shop gewandeld om een nieuw Frans vlaggetje te kopen voor in het stuurboordwant. Meteen onze plaquette bij gelegenheid van het 25 jarig bestaan van H2O in ontvangst genomen. Nog even rondgeneusd in de verkoophaven, platbodems van even een maatje groter als de onze zijn relatief duur, zeker gezien de gemiddelde staat van onderhoud. De onze is aanzienlijk handzamer en in perfecte staat van onderhoud. Daar hebben we op dit moment niks aan , maar het is toch een prettig idee.

De kade in St Jean de Losne, dee bomen nog vrijwel kaal

De kade in St Jean de Losne, dee bomen nog vrijwel kaal

Terug aan boord hang ik het nieuwe vlaggetje onmiddellijk in het want, waarna Sanne het oude exemplaar meteen repareert (hadden dus eigenlijk geen nieuwe hoeven te kopen).
Gegeven de weersvoorspelling (na morgen 3 dagen koud, nat en winderig weer), gaan we morgen maar ineens door naar Fragnes, vlak achter de ingang van het Canal du Centre. Je ligt daar redelijk beschut, er is water en stroom en winkels op fietsbare afstand (voor Sanne!). Weer terug aan boord, in de zon genietend van een kopje thee, klopt plotseling een gendarme aan met het verzoek de motor niet te starten: er komen duikers onder het schip door. Even later blijkt dat het om een schoonmaakactie van de kade gaat. Vooral oude fietsen zijn de buit. Meerdere zwaar verroeste fietsen worden gevonden en op de kade getrokken.  Het zou wel handig zijn als ze die dan ook meteen zouden afvoeren. De volgende ochtend was er al weer één verdwenen. Raden waarheen.
Gevaren 2 uur 20″, 19 km., 1 sluis.

Donderdag 25 april 2013
Een prachtige ochtend, geen wind, wel stervens koud, maar daar maken de zon en de kachel samen snel een einde aan. Om 8 uur ontbijt met vers stokbrood en om 8.45 de lijnen los en stroomafwaarts richting Chalon. Er staat meer stroom dan we dachten, op 1400 toeren maken we 12 km/uur en tot overmaat van geluk staan alle sluizen wijd open op ons te wachten. Even vóór Chalon stuurboord uit het Canal du Centre op. Ook hier meteen de sluis open voor ons, maar toen wel een poos moeten wachten op een huurjacht achter ons, dat maar met moeite ervan te overtuigen was dat er nog plek zat was in de sluis. In Fragnes plaats te over. Stevig vastgemaakt, want de weersvoorspelling is ronduit slecht: harde N-wind, temperatuur omstreeks 10 graden (overdag), s’nachts 3 graden en heel veel regen. Maar deze avond is het nog aangenaam zonnig en dat nemen ze ons niet meer af.
Gevaren 6 uur 20″, 68 km., 3 sluizen.

Kade van Fragnes, in de stilte bijkomen van een spannende winter

Kade van Fragnes, in de stilte bijkomen van een spannende winter

Vrijdag 26 april 2013.
In de ochtend valt het weer nog een beetje mee en Sanne besluit om toch maar even (?) naar het industrieterrein van Chalon te fietsen om uitgebreid bij een paar grote supermarkten te provianderen voor het weekend. Ze heeft geluk, als ze net terug is begint het stevig te regenen en dat houdt vandaag niet meer op. En het is inderdaad koud. Wintertent dicht en behalve de scheepskachel ook nog een elektrisch kacheltje bijgezet. Eten, lezen en op tijd naar bed, wind en regen gaan onverdroten door. Ik prijs mij zeer gelukkig dat ik ook aan boord een elektrische deken heb. Heerlijk.

Zaterdag 27 april 2013
Onveranderd beeld: veel regen, koude wind, lezen eten en slapen. Prachtig dat voorjaar in Frankrijk!

Zondag 28 april 2013
Het is zowaar droog als we wakker worden. Vers stokbrood en een heerlijk zondags mini omeletje. Het schip wordt gesopt want er is de afgelopen dagen ontzettend veel troep van de bomen op terecht gekomen en het hemelwater is ook niet meer wat het was. In de avond begint het weer te regenen en warm is nog steeds anders.

Maandag 29 april 2013
Je zou het bijna droog kunnen noemen, af en toe wat spetters. Maar de wind blijft fris. De capitainerie is op zondag en maandag gesloten. Maar tot onze verrassing verschijnt er een vriendelijke meneer die de kade waar wij liggen komt afzetten voor een hotelboot. Hij is zo aardig om het verschuldigde havengeld te innen, zodat ons wellicht enige gewetenswroeging bespaard blijft. Gisteravond is een Frans jacht vlak voor ons komen liggen, de Orion, met een ongelooflijk chagrijnige schipper, geen groet, geen boe of ba. Dus denken wij: zoek het dan ook maar lekker zelf uit en als hij vertrekt wachten wij nog een klein half uurtje, zodat we niet samen in de sluis hoeven. Die sluizen zijn een hoofdstuk apart, wel automatisch, maar de bediening gaat niet via een trekstang, maar via een trektouwtje dat in een aantal bochten naar boven wordt geleid. Het valt vaak niet mee om aan zo’n “algenlijntje” voldoende trekkracht uit te oefenen om het relais in beweging te zetten. Bovendien zit er een enorme vertraging in, dus je denkt iedere keer dat ie het nog niet doet. Maar als dat dan toch gebeurt gaat het snel, verder komt het water via de bodem omhoog en dat is veel rustiger als rinketten in de deuren. Een aantal sluizen heeft een verval van ruim 5 meter, maar die zijn gelukkig voorzien van drijvende bolders. We hebben een paar tegenliggers en vlak voor Chagny een hotelboot (de Hirondelle), maar verder is het rustig. Is wel lekker want het kanaal is erg smal en bochtig en de hoge sluizen geven bij het leeglopen best een behoorlijke stroming.
In Chagny afgemeerd aan een oude kade, waar nog net een ruime plek vrij is. De jachthaven even verderop ligt stampvol met niet verhuurde huurboten. Het plekje van de Imponderable, een Zwitsers jacht die een eigen stek in Chagny hebben met stroom en water was helaas ingenomen door een ander (heel groot) Zwitsers schip.
Gevaren 4 uur 25″, 11 km., 11 sluizen.

Talloze koolzaadvelden vrolijken de natuur enigszins op

Talloze koolzaadvelden vrolijken de natuur enigszins op

Dinsdag 30 april 2013
Het heeft de godganselijke nacht geregend en het blijft koud vandaag, max.temp. 8 graden. En daarenboven, het schip ziet er niet uit; enorme hoeveelheden polllen kleuren de dekken geel-bruin. Gelukig gaat de smurrie met water en stevig borstelen vrij gemakkelijk er van af. We willen vandaag bijtijds in St. Léger sur Dheune zijn. Daar is een haventje met water en stroom. Morgen (woensdag) kan er niet gevaren worden (1 mei ligt Frankrijk nog platter dan normaal al) en overmorgen komen S&E op bezoek, die Jochem meebrengen. Zij halen dan eerst de auto op in Auxonne. S&E hebben in de buurt een huisje gehuurd met vrienden om een weekje te golfen, Jochem gaat zaterdag terug naar NL met onze auto.
We varen net als gisteren door kleine plaatsjes, omgeven door wijngaarden en geweldige velden met fel geel bloeiend koolzaad.

Haventje van St Léger sur Dheune. Artemis nog met wintertent

Haventje van St Léger sur Dheune. Artemis nog met wintertent

Bij de 2e sluis gaat het even mis, alle lichten uit en de sluis wagenwijd open. Toch maar ingevaren, op de noodknop gedrukt, geen antwoord, maar na verloop van tijd verschijnt een auto met het zo geliefde VNF-logo. (VNF is het Franse equivalent van de Nederlandse Rijkswaterstaat). De 2 afvarende  (natuurlijk Franse) jachten waren te vroeg uitgevaren en dan gaat de zaak op slot.
In St Léger is de kade bijna helemaal vrij en wij mogen vastmaken net voorbij het kantoortje van Locaboat. We rekenen vast af voor tenminste 3 nachten, als het er vier worden krijgen we de 4e cadeau, aldus een reuze aardige monsieur Philippe. Er is inmiddels weer een hoop troep op de dekken terecht gekomen, dus ga ik die even wassen, terwijl Sanne het dorp verkent. Na het eten is het nog even rustig en dan barst er een geweldig onweer los: windvlagen en werkelijk slagregens. Dat gaat de hele nacht onafgebroken door.
Gevaren 3 uur, 14 km., 4 sluizen.

Wateroverlast, de Dheune is nu wel heel breed

Wateroverlast, de Dheune is nu wel heel breed

Woensdag 1 mei 2013
Het gaat wat minder hard regenen en wordt ook iets minder koud. Opnieuw het schip moeten soppen vanwege alle met de regen meegekomen troep op de dekken, Sanne doet de nodige wassen. Als het aan het einde van de ochtend  droog wordt lopen we naar de jaarmarkt van St Léger, de grootste (rommel)markt die we ooit in Franrijk gezien hebben, met een volstrekt evenredig gehalte aan waardeloze troep. Na een uurtje rondslenteren op het marktterrein  zien we plotseling dat er een enorme bui aan zit te komen. Vanwege de was die buiten te drogen hangt rent Sanne naar het schip terug en is net op tijd om alles naar binnen te halen. Opnieuw een werkelijk daverende onweersbui. Tegen zessen is het over en genieten we nog even van een flauw zonnetje.

Enkele dagen later, de rivier is weer terug in zijn bedding

Enkele dagen later, de rivier is weer terug in zijn bedding

Donderdag 2 mei 2013
Vannacht ook nog weer een ffffflinke onweersbui. Ik heb altijd gedacht dat onweersbuien met name ontstaan wanneer een koudefront een warmtefront ontmoet, maar blijkbaar gebeurt dat dus ook als een koufront een vorig koufront inhaalt. Maar opnieuw is het schip bruin van alle stuifmeel die met de regen op ons is neergekomen. Dus weer wassen.
Sanne is ondertussen uren lang druk met het uitzoeken van het beddengoed voor de logeerpartij; het zal de eerste keer worden dat de dinette als dubbel bed gebruikt gaat worden. S&E arriveren omstreeks 5 uur na een minuutje gevolgd door Jochem met onze eigen auto. Vanmiddag was het lang genoeg droog en zonnig om het beddengoed te luchten, tegen de avond begint het weer te regenen. Gezellig bijgepraat en nog net voor middernacht ter kooi. Wel even wennen met dat grote dubbel bed midden in het schip.

Vrijdag 3 mei 2013
Somber weer, het heeft de hele nacht gestaag en soms hard geregend. Het is vooral zuur voor Jochem: dit is de zoveelste keer dat hij een dagje aan boord is en het slecht weer is. De dames steken stoer de paraplu op en slagen er in het brood droog over te krijgen. In de middag loopt de bemanning nog even door het dorpje. Inmiddels raken steeds meer landerijen overstroomd, in het lager gelegen deel van het dorp steken overal slangen uit de kelderraampjes, iedereen is de kelders aan het leeg pompen, maar aan de meestal lager gelegen achterkant van de huizen loopt het net zo hard naar binnen als ze het er aan de voorkant uit kunnen pompen.
’s Avonds met z’n vijven heerlijk gegeten in het restaurant ‘Au p’tit Kir’ vlak naast de haven. Heel gezellig en erg lekker.
Tussen de bedrijven door heeft Jochem mij vandaag nog wat verder wegwijs gemaakt op mijn nieuwe telefoon. Het is bijna niet voorstelbaar wat je met zo’n nieuwe smartphone kan doen; voor je alle ins en outs kent ben je maanden verder, ik althans. Na het eten aan boord nog een afzakkertje en nog net voor de nieuwe dag ter kooi.

Zaterdag 4 mei 2013
Na het ontbijt vertrekt Jochem om half tien. Het miezert nog steeds maar welgemoed begint hij aan zijn eenzame rit van ruim 800 km. Sanne en S&E gaan boodschappen doen bij de supermarkt  aan het einde van het dorp en ondertussen wordt het droog.Uit alle kelders wordt nog steeds gepompt; de rivier de Dheune heeft het weiland aan de overkant van het kanaal nu minstens een halve meter onder water gezet en stroomt als een gek.

Het bordes van het huis van S&E

Het bordes van het huis van S&E

S&E vertrekken na de lunch naar hun huisje in Couches, 6 km verderop.De zon breekt waarachtig door en het wordt zowaar redelijk aangenaam. Sanne gebruikt dat onmiddellijk en 2 uur na het wassen ligt alle beddengoed schoon en droog weer in de kast. Jochem belt om 17.45 dat hij na een voorspoedige reis weer thuis is en naar de supermarkt loopt om inkopen te doen. Toch altijd weer een opluchting voor ons dat alles goed is verlopen.
Maar even daarna komt het slechte bericht. Er klopt een VNF-man aan het raam. Hij vraagt wanneer wij weer verder willen varen. Maandag zeggen wij.  Nou dat zal dan geen probleem zijn volgens hem. Een stuk (14 km) verder op is een kanaalpand leeggelopen en de sluizen 1-3 zijn buiten werking. Maar waarschijnlijk kan er dinsdag al weer gevaren worden. Ik vergeet, dit soort mededelingen vaker gehoord hebbend, te vragen welke dinsdag. We blijven dus nog maar een paar dagen hier liggen en wachten nader bericht af. De VNF kennende gaat dat minstens een week duren. Wij hebben hier een prima plek met water en stroom dus het kon erger. Bovendien knapt het weer steeds verder op.
A&M bellen dat ze in de buurt van Langres zijn en dat het te laat wordt om nog langs te komen. Jammer.

Zondag 5 mei 2013
Als Sanne terugkomt van de bakker staat de VNF-man er weer. Nu met de mededeling dat het inderdaad wat langer gaat duren. Het ‘bief de partage’ (het hoogste punt van het kanaal) is helemaal leeggelopen doordat er een ‘trou’ in het kanaal is ontstaan. Nou ja, we zullen wel zien.
Plotseling staan S&E voor onze neus, verbaasd dat we nog niet weg zijn. We spreken af dat zij ons morgen om koffietijd komen ophalen om hun huis te bekijken. Het is weliswaar maar 6 km hier vandaan, maar wel steil naar boven, zo steil dat fietsen geen optie is.
We proberen Sj. te bellen voor zijn verjaardag maar dat lukt niet. Later horen we waarom.
Ik ga op internet maar eens op zoek op de VNF-site of ik iets kan vinden over de stremming op het kanaal. Daar staat dan plotseling plompverloren dat het kanaal tot tenminste 15 mei dicht is, of zoveel langer als nodig. Dus nog minstens 10 dagen. De oorzaak is dat door het hoge water opzij van een nieuwe, in aanbouw zijnde waterinlaat, een gat in de dijk is ontstaan. Bovendien blijkt dat er op allerlei andere plekken problemen en stremmingen zij door het hoge water. De Saone is over crue I heen, de petit Saone is gestremd, alle boeien zijn weg. Het Canal de Bourgogne is voor het grootste deel gestremd, over het Canal de Nivernais hoeven we al helemaal niet te denken bij dit hoge water.  Dat houdt per saldo in dat terugvaren ook geen zin heeft: eerst 100 km tegen een zwaar stromende Saône in en dan het Canal de Bourgogne op, dan lopen we vast in Dijon. De Saône verder terug gaat ook niet, eerst moeten de boeien weer teruggeplaatst worden en rechtdoor kan dus ook niet. Dus genieten we van het zowaar mooie weer en wachten voorlopig maar af. Aan boord is altijd wel het nodige te klussen en daar hebben we nu alle tijd voor.

De Artemis, nu met de zomertent, nog steeds aan de kade in St. Léger

De Artemis, nu met de zomertent, nog steeds aan de kade in St. Léger

We beginnen dan alvast maar met het eraf halen van de wintertent, het deels opnieuw afkitten van de steunen van de zonnepanelen en het schilderen van de nieuwe kitranden. Tenslotte de zomertent erop. Al is het dan nog wel lang geen zomer, het schip wordt er wel vrolijker (en kouder) van.
Tegen de avond alsnog een SMS van Sj. We horen wat er aan de hand is en wensen hen veel sterkte.

Maandag 6 mei 2013
Prachtig zonnig weer. Om 11 uur haalt S. ons op en we rijden naar Couches. Hun huis ziet er prachtig en goed verzorgd uit, met een flinke lap grond er omheen. We drinken koffie op het terras, drinken een lekker glas wijn en lunchen heerlijk met o.a. onze eerste Flammenküchen. Om 15 uur worden we weer naar ons drijvend huis gebracht.

Dinsdag 7 mei 2013
Opnieuw een redelijk warme en zonnige dag. Ik heb nu geen excuus meer en begin aan dit weblog. Veel foto’s hebben we door alle regen overigens nog niet gemaakt. Als Sanne eind van de middag bij de super boodschappen heeft gedaan komt ze de familie weer tegen. Die hebben net hun eerste golfdag gehad bij Montchanin en hebben het leeggelopen pand gezien. Het ziet er naar uit dat dat nog wel een poosje gaat duren, want zo’n pand van bijna 4 km is ook niet zomaar weer gevuld. Tot onze verbazing komt er eind van de middag een (met boomstammen) geladen vrachtschip voorbij. Dat werkt misschien stimulerend op de VNF om haast te maken met de reparatie. Maar wat niet helpt is dat 8 mei in Frankrijk bevrijdingsdag is, 9 mei Hemelvaartsdag en op 10 mei de meeste Fransen dan ook maar niet werken.

Woensdag 8 mei 2013
Grotendeels bewolkt maar geen onaangename temperatuur. Inmiddels blijkt dat de vaart vanaf de eerstvolgende sluis helemaal is stilgelegd. Aan weerszijden van het leeggelopen pand is nu de vaart vanaf 10 sluizen tot aan het betreffende pand niet mogelijk. Niet onbegrijpelijk overigens, men wil natuurlijk zoveel mogelijk water vast houden voor na het herstel.
Op de kade waaraan we liggen is het elke middag en avond een drukte van belang met heel wat mensen die driftig petanque spelen, terwijl ze op het grasveld naast de kade barbecueën en ruime hoeveelheden alcoholische versnaperingen gebruiken. Het is de Fransen eigen om dat bepaald niet in stilte te doen. Maar hinderlijk is het niet en best wel grappig om naar te kijken. Er zijn, voor zover ik dat kan beoordelen een paar hele goeie spelers bij, keer op keer weten ze op een afstand van10-12 meter de bal van een tegenstander nauwkeurig weg te ketsen. Tegen 22 uur begint het weer te regenen.

Sanne is gek op mooie zonsondergangen

Sanne is gek op mooie zonsondergangen

Donderdag 9 mei 2013
Zelfde weer als gisteren, bewolkt maar droog met een redelijke temperatuur, maar zeker niet echt warm. Ik pak vandaag maar een klus aan waar ik eigenlijk al een jaar tegenop zie: het vervangen van de raamrubbers van het raam van de voormalige meidenkooi, nu dinette dus.Het gaat redelijk gunstig en na 3 uur is het piekfijn voor elkaar. Sanne heeft een manier uitgedokterd om de ingedroogde kalk aanslag op de ramen te verwijderen en is daar ook vele uren druk mee.
Daarna gaat ze in de namiddag een eind fietsen en komt na verloop van tijd (en 26 km) terug met pijnlijke knieën. In de namiddag is het nog best lekker op het achterschip, al staat daar helaas nu vol de wind op.
Om 21.00 uur begint het weer te regenen, een half uur later hard, en vertrekken er zo’n 20-tal petanque-spelers die druipnat in hun auto’s stappen. Het regent tot vroeg in de ochtend.

Vrijdag 10 mei 2013
Vandaag de hele dag een frisse wind en zwaar bewolkt, het is net iets te koud om buiten bezig te zijn. Verder weinig te melden.

Vanaf nu zullen we proberen weer wekelijks een bericht aan dit weblog toe te voegen. Voor de komende week zal er hoogstwaarschijnlijk niet veel aan onze positie veranderen, in St Léger sur Dheune dus, op zo’n 25 km van Chalon. Wachtend tot er weer vaart mogelijk is.