Zondag 26 mei 2013
Wisselend bewolkt, 13 graden, frisse ZW wind. Na een koude nacht veel condens op de raamkozijnen, in weerwil van het feit dat we gisteravond niet zelf gekookt hebben, maar weer heerlijk gegeten bij Le p’tit Kir. Mocht je ooit in de buurt komen, dit restaurant is een echte aanrader.
Wat die ramen betreft, het wordt steeds duidelijker dat de oorzaak van die condens is dat de ‘koudebrug’ niet goed werkt omdat er geen isolatietape op de stalen rand waarop het raam steunt, is bevestigd. De condens zit n.l. niet op de binnenflens waarmee het raam wordt vastgekneld, maar alleen op het kozijn zelf.
We doen de nodige voorbereidingen om morgen weer te varen.
Maandag 27 mei 2013
Alles ziet er weer keurig uit, de gewraakte inlaat en het gat er omheen, Zie de foto's van enkele weken terug. Maar ze hebben er ook 3 weken over gedaan!
Schitterend weer. Vroeger zou ik gezegd hebben: na een wat mistige ochtend kregen we een flauw zonnetje te zien en kon de winter jas wel uit. Maar van dit voorjaar is het ongetwijfeld de mooiste dag tot nu toe. Halverwege de ochtend kan het fleece jack zelfs uit. Ook monsieur Philippe is ongetwijfeld in een uitstekende stemming, de prijs voor 27 ligdagen komt per saldo uit op net iets minder dan vijf en een halve euro per dag, all in. Hij vindt dat we al pech genoeg hebben en als ik voorzichtig vraag of die prijs wel inclusief elektra is, kijkt hij me aan op een manier dat ik denk: niks meer vragen en wegwezen anders gaat het zo weer regenen.
Daarna: fantastisch, we varen weer. Dat een relatief groot aantal sluizen daarvoor de extra hulp van VNF-medewerkers nodig had, mocht de pret niet drukken. Hoewel de eindconclusie toch moet zijn: als de kennelijke staat van de elektronica gelijk is aan die van de dijken/kades, dan zal dit kanaal de komende jaren nog heel wat maanden dicht zijn. Uiteindelijk komen we tegen vijf uur pas in Montchanin aan. Van de jachthaven met alle voorzieningen echter geen spoor; wel een soort werfje met daaromheen een onvoorstelbare troep en stampvol met wat dito onverzorgde bootjes. Maar een stukje terug bij het kantoor annex de werkplaats van de VNF is een redelijke kade met bolders waar we een uurtje later tenslotte nog gezelschap krijgen van een groot zeil jacht en een huurpraam. Inmiddels is er wel reden tot zorg: ik heb nog nooit een barometer op 965 millibar zien staan, maar daar staat de onze nu wel op. Al moet je daarbij wel rekenen dat we inmiddels op ruim 350 meter boven de zeespiegel ronddobberen.
Vaartijd 7 uur 45′, 13 km en 19 sluizen.
Dinsdag 28 mei 2013
De ochtend begint een flauw zonnetje afgewisseld met flinke wolken, maar de temp is aangenaam. We vertrekken een half uur na die andere 2 jachten en ontwikkelen vervolgens een snelheid gelijk aan die van een slak op een vers geteerde ton. Handbediening zou sneller gaan en net zoveel mankracht kosten. Slechts 3 van de negen sluizen functioneren naar behoren. Halverwege de ochtend begint het eerst wat, even daarna flink te spetteren en tegen half twaalf valt de regen weer met bakken uit de lucht. Het gaat zo hard dat Sanne tegen de tijd dat we wat moeizaam afmeren in Montceau-les -Mines geen enkel droog T-shirt meer heeft; na elke sluis komt ze doorweekt weer terug van het voordek naar de stuurhut. Wat het weer betreft zijn we weer helemaal terug bij af. Zodra we goed vastliggen, wat altijd erg lastig is met de kop aan de steiger, aan één kant een vingersteiger van amper 5 meter lang, die vrijwel onder water verdwijnt als je er op gaat staan, harde wind en een striemende regen, gaat binnen de kachel weer op maximum draaien en kan het gehannes om alles droog te krijgen weer beginnen. De barometer staat nog steeds even bedonderd laag.
Vaartijd 4 uur 20′, 12 km en 9 sluizen.
Woensdag 29 mei 2013
In de vroege ochtend hoor ik het al weer: het regent ‘cats and dogs’. De weersvoorspelling voor de komende dagen: koud met veel regen. We besluiten om dan maar weer een paar dagen te blijven liggen. Toestanden zoals gisteren moet je niet al te vaak hebben want dan gaat de lol er echt vanaf. Als reactie klaart het weer 2e helft van de ochtend nog wat op, maar we laten ons niet in de luren leggen. Morgen en overmorgen is de temperatuur maximaal 13 graden en beide dagen meer dan 10 mm regen. De eerste 3 dagen varen is er geen haven met voorzieningen en ook geen zon, dus dan willen we wel over stroom kunnen beschikken. Sanne neemt de gelegenheid te baat om uitgebreid te fourageren in de supermarkt. ’s Avonds met Engelse vrienden een glas wijn gedronken.
Donderdag 30 mei 2013.
We blijven hier vandaag liggen. Het giet de ganse dag van de regen en wij zitten met de kachel aan. Gelukkig hebben wij leesvoer genoeg en komen zo de dag goed door. De weersvoorspellingen zijn dermate slecht dat we besluiten om hier nog te blijven. Vooral vanwege de stroom.
Vrijdag 31 mei 2013
Als verwacht: het regent nonstop de hele dag bij 12 graden en NNW wind. Zelfs voor de herfst zou het guur zijn. Omdat de verwachting voor morgen een stuk beter is spreken wij met de brugwachter af dat tussen 9 en half 10 de drie beweegbare bruggen een paar honderd meter verderop voor ons bediend zullen worden. En nu maar hopen dat Meteo France zich niet vergist.
De planning is om de komende weken via het Canal lateral á la Loire richting Parijs te varen. Maar vooralsnog zal dat zeer kalmpjes aan moeten want we willen net onder Parijs via de Seine en daarna de Yonne naar het Canal de Bourgogne. Maar vooralsnog is de Yonne gestremd vanwege een crue. En dat heeft niets met wijn te maken maar betekent gewoon ‘extreem hoog water’. Doorsteken naar het Canal de Nivernais is ook geen optie, de kruising met de Loire blijft om dezelfde reden gestremd en verder is dit kanaal is onder de huidige omstandigheden voor ons ook niet bevaarbaar omdat we door het hoge water niet onder de bruggen/door de tunneltjes kunnen varen. “On verra”.
Om toch maar met een optimistisch geluid af te sluiten: eigenlijk kun je deze zomer (tot nu toe) maar het beste met een schip in Frankrijk zijn; stijgt het water dan stijgen we mee, maar binnen blijft het droog!