Archive for juli, 2016

ARTEMIS 14e week reis 2016 (week 28)

Maandag 11 juli.

Vanochtend is het weer totaal anders, zwaar bewolkt, zo nu en dan wat regen en zeker 10 graden minder dan gisteren. Sanne gokt om enkele wassen te draaien en krijgt ze zowaar nog droog ook. Ik probeer de platanenspikkels op de randen van het dek weg te poetsen en dat lukt tot mijn verbazing nog redelijk. Bij het ophalen van het anker gisteren zijn er wat krasjes op de boeg ontstaan en die worden ook even bijgewerkt. Later op de avond valt er wat meer regen.

Dinsdag 12 juli.img_8795-custom1

Het heeft vannacht bij tijd en wijle zwaar geregend, maar ondanks de ruim openstaande dakramen is het binnen droog gebleven. Ik maak het weblog van de vorige week. Sanne slaat ruim voorraad in bij de supermarkt. De Gretige Henriette heeft nog steeds problemen met de warmwatervoorziening, alles leek in orde maar er lekt nu voortdurend water uit de overflow van het koelsysteem van de motor. Conclusie: er moet een lek zijn tussen binnenwand en buitenwand van de boiler. Na loskoppelen van het koelsysteem van de motor van de boiler stopt de lekkage en weten we dus wat het probleem is. Helaas voor Bill want nu moet hij dus de boiler weer uitbouwen en alsnog een nieuwe weer inbouwen. Bovendien duurt het wrs. een week voor de nieuwe geleverd kan worden.

Woensdag 13 juli.

14 juli: herdenking bij het monument

14 juli: herdenking bij het monument

Vannacht een paar enorme plensbuien, maar in de ochtend lijkt het weer iets op te knappen. Ondertussen is het hard gaan waaien en haalt de temperatuur de 20 graden niet meer. Inmiddels begint een ander probleem steeds storender te worden: wat ik ook probeer, de telefoon vertoont al maar meer problemen. De helpdesk van Vodafone kwam er gisteren ook niet uit en zou vandaag terugbellen, maar doet dat dus niet. De service van Samsung gebeld: komen er ook niet uit, maar we maken een afspraak dat ze morgen terugbellen en dan zal een specialist proberen het probleem te tackelen. In de avond is er op de kade een feest, opgeluisterd door een Braziliaanse dansgroep. De zeer schaars geklede meiden van die groep bewegen in hoog tempo hun diverse lichaamsdelen, volgens mij omdat ze het gewoon koud hebben, en erg warm worden wij er ook niet van. Met onze weekendgasten een glas wijn gedronken in het Uvarium, de uitspanning boven aan de kade Dat helpt beter tegen de kou.

Donderdag 14 juli.

1 minuut stilte

1 minuut stilte

Quatorze juillet. De service van Samsung belt inderdaad terug en komt al snel tot de conclusie dat er een ingewikkelder probleem aan de hand is. Daarvoor moet eerst een back-up van het hele toestel gemaakt worden, dan alles teruggezet op de oorspronkelijke fabrieksinstellingen en daarna de back-up weer terug geplaatst worden. Dit alles onder hun leiding en controle op afstand. Dat kan alleen als ik een krachtige internetverbinding heb en die heb ik aan boord natuurlijk niet. Afspraak gemaakt dat we dit zaterdagmorgen zullen doen. Ik regel met Jim (havenmeester) dat ik dan in de capitainerie mag werken, die is op zaterdagmorgen toch dicht. Desalniettemin blijft de zorg dat iemand anders toegang heeft weten te krijgen tot mijn gegevens. We wonen de uiterst sobere plechtigheid bij het herdenkingsmonument bij en genieten daarna van een rustige middag, terwijl het weer een beetje begint op te knappen.

Vrijdag 15 juli.

De zomer is terug! Staalblauwe hemel, licht windje, heerlijk warm. Schip gepoetst, zaten nogal wat spikkels van de platanen op. Met de zwabber krijg je lang niet alles weg, dus Sanne geeft de randen van de opbouw nog een extra beurt. We hadden eigenlijk vandaag weer naar ‘onze eigen plek’ gewild, maar vanwege de telefoonperikelen kan dat pas morgen. De weersvoorspelling geeft voor de komende 7 dagen temperaturen aan tussen 30 en 35 graden. Logboek bijgewerkt, Sanne op de fiets naar de supermarkt. Ik overleg een en ander met onze achterbuurman (van de Lyneve), hij heeft zijn prachtige schip vrijwel helemaal zelf gebouwd; begonnen met 35 ton staal, alles zelf gesneden en gelast. Merkwaardigerwijze vertelt hij vervolgens dat hij alle houtwerk in het schip heeft laten doen want met hout kan ie niks. Bouwtijd 5 jaar, 4 dagen/week gewerkt in zijn eigen bedrijf, 3 dagen/week aan zijn eigen boot. Ondanks de zelfbouw en vervolgens een stranding bij de overtocht van Engeland naar Europa is zijn huwelijk niet gestrand, maar wil zijn echtgenote nooit meer op zee! Waar heb ik dat meer gehoord? Bill en Winnie hebben ons uitgenodigd voor een glas wijn bij het Uvarium, zo ongeveer net boven ons schip. Daarna een prachtige warme avond in de stuurhut met een koele dronk.

Zaterdag 16 juli.

Weer terug op ons 'eigen' plekje

Weer terug op ons 'eigen' plekje

Gevaren: 5 km, 1 uur.

Koude nacht, maar de zon warmt ons snel weer op. Gewapend met telefoon en laptop naar de capitainerie, waar de specialist van Samsung na een klein uurtje erin slaagt om de meeste instellingen van de telefoon weer aan de gang te krijgen. In ieder geval is mijn adressenbestand weer compleet. Later blijkt dat met het terugzetten van de eerst gemaakte back-up toch een groot aantal zaken, met name wachtwoorden en allerlei instellingen niet mee terug zijn gekomen, dus heb ik nog wel een poosje zitten prutsen. Als dan alles weer zo’n beetje werkt, krijg ik bij mijn Google account weer de ramp-melding: instelling gestopt. Maar omdat het adressen bestand nu niet is aangetast laat ik het maar zo; maar of ik ooit nog een Samsung wil is wel zeer de vraag, omdat het her-optreden van de klacht nu alleen nog maar in de fabriek verholpen kan worden, aldus hun servicedienst. Dus pas in november. Maar zo ben je wel een ochtend van de straat, of liever van ’t schip. Na de lunch meteen de lijnen los en naar ons ‘eigen’ plekje, 5 km stroomopwaarts. Prachtige avond, bijna volle maan, alleen de geluiden van de kikkers en de vogels en zo nu en dan het getinkel van een ijsklontje in onze glazen.

Zondag 17 juli.

Na het ontbijt krijgt vandaag de wind-water lijn van de boot een grondige poetsbeurt. Het moge duidelijk zij dat dit grotendeels vanaf de zwemtrap en of zwemmend gebeurt. Als de stuurboordkant en de achterkant gedaan zijn is de middag vrijwel om en de fut eruit. Morgen de rest. Het valt op dat de aangroei van het onderwaterschip tamelijk makkelijk te verwijderen is, voor zover ik er bij kan. De antifouling laag ziet er nog voortreffelijk uit, dus we gaan dit jaar nog maar niet uit het water. Overigens: vandaag weer prachtig weer, voor Sanne iets te warm, maar in het water had ik daar absoluut geen last van.

ARTEMIS 13e week reis 2016 (week 27)

Maandag 4 juli.

Onze favoriete aanlegplek ...

Onze favoriete aanlegplek ...

Half bewolkt, prima temperatuur. Her en der wat gebabbeld. Afspraken gemaakt met deze en gene over waar en hoe te liggen aan de kade van de Tarn komend weekend. Bill (van de Gretige Henriette) met raad en daad wat geholpen met zijn boilerprobleem. Ik bewaar altijd alle gegevens van elk apparaat bij ons aan boord in een speciale map en met die gegevens heb ik al dikwijls anderen kunnen helpen. Het is de eerste maandag van de maand dus ‘fish and chips’ bij de capitainerie. Tegen tienen dreigt onweer, maar het blijft bij een paar spetters, dus zitten we nog tot na middernacht buiten.

Dinsdag 5 juli.

Gevaren: 2 uur, 2 sluizen en 7 km.

..... bijna aan de voet van het kasteel

..... bijna aan de voet van het kasteel

We willen vanmiddag naar onze ‘wild mooring’ plek op de Tarn. Dus gefoerageerd en de wasmachine laten draaien. Om 14.30 uur passeren we de dubbele sluis naar de Tarn en een uurtje later zijn we bij ons ‘eigen’ plekje, bijna onder het chateau. Als verwacht zijn ook hier een paar bomen gesneuveld bij de enorme storm op 1 september vorig jaar en de restanten ervan maken de aanlegplek wat smaller maar met wat improviseren liggen we weer prachtig. Voor de kersen in de enorme boomgaard pal voor onze aanlegplek zijn we dit jaar wat te laat en helaas voor de appels, peren, vijgen, kiwi’s en noten is het nog te vroeg. De hele middag en avond geen mens gezien, geen auto of trein gehoord, de stilte wordt slechts opgeluisterd door het gekwaak van de kikkers.

Woensdag 6 juli.

muziek tijdens de openingsborrel

muziek tijdens de openingsborrel

Omdat we half onder de bomen liggen koelt het s’nachts niet al te veel af en de ochtendzon doet de temperatuur snel stijgen, tot boven de 30 graden. Het hele dek is bedekt met plakkende spikkels van de bomen en moet met water afgenomen worden. Sanne heeft last van de warmte en doet een uitgebreid middagslaapje. Vanaf ongeveer 3 uur liggen we in de schaduw en genieten van de rust en de stilte. Het valt op dat de rivier nog best wel stroomt en er komt ook nog flink wat drijfhout voorbij. Het is nog niet eerder zo’n heldere nacht met ontelbaar veel sterren geweest.

Donderdag 7 juli.

Gevaren: 1 uur en 15 minuten, 7 km.

curry and karaoke in/bij de Sunbeam

curry and karaoke in/bij de Sunbeam

Opnieuw een prachtige dag. Het schip wordt uitgebreid gewassen want we willen er wel tiptop uitzien op het komende ‘fete des barges’. We varen in de middag terug naar de kade in Moissac en maken vast net voorbij de sluisingang vóór de CarolyN. Precies genoeg plek en is makkelijker dan dubbel of driedubbel liggen, vooral als je terugkomt van een receptie of een borrel. Het is bloedheet en Sanne (heeft nog steeds veel last van de warmte) gaat met de auto naar de supermarkt en blijft erg lang weg: het is heerlijk koel in de winkel!! We eten dus pas tegen 21 uur en genieten met een glas wijn opnieuw van een prachtige avond.

Vrijdag 8 juli.

Opnieuw schitterend weer met iets meer wind en dat maakt het voor Sanne wat beter te hebben. De inschrijving voor het weekend vindt pas plaats om 15 uur i.p.v. 14 uur. De hele planning wordt overigens gekenmerkt door de Franse slag, hoewel een Australisch-Zwitsers koppel de organisatie in handen heeft, maar ja, ze wonen al vele jaren in Frankrijk. Uiteindelijk komt om 16 uur een van de deelnemers langs met een intakelijst en worden we vanaf 17 uur verwacht voor de officiële openingsreceptie van de expositie in het huis van Tony en Rita, het eerder genoemde koppel en eigenaars van de Kanumbra. Hun huis is de afgelopen jaren geheel gerenoveerd, ziet er prachtig uit en is voor deze gelegenheid aangekleed met allerlei tekeningen, foto’s, schilderijen en ander handwerk van deelnemers/varensgasten. De ontvangst is ruimschoots voorzien van drank en hapjes en verluchtigd met muziek en zang van met name kennissen van de gastheer en -vrouw. Behalve de deelnemers aan het ‘fete des barges’ ontmoeten we ook allerlei andere bootjesmensen die we de afgelopen jaren hebben leren kennen. Zij zijn met de auto van heinde en verre gekomen en zo worden vele vriendschappen hernieuwd en nieuwe kennissen opgedaan. Tegen achten haasten we ons terug naar de boot en direct daarna naar de Sunbeam (de wekelijkse vrijdagavond ontmoetingsplek van alle varensgasten) voor de ‘Curry and Karaoke party’. Het wordt een prima avond en laat.

drukte aan de Tarn-kade

drukte aan de Tarn-kade

voorbereidingen voor de flotielje

voorbereidingen voor de flotielje

geen echte kiellinie

geen echte kiellinie

Zaterdag 9 juli.

Gevaren en gedobberd: 3 uur en 16 km.

Nog warmer en bijna geen wind. In de petanquewedstrijd deze ochtend maken we geen schijn van kans, maar het is buitengewoon

keerpunt bij de barrage

keerpunt bij de barrage

gezellig en we wonnen van onze Franse tegenstanders. Maar waren niet goed genoeg om de finale te bereiken. Om 14 uur begint het flottielje varen, wij hebben de bemanning van Tesserae en van de Gretige Henriette mee aan boord, hun boten blijven in de haven omdat ze nog niet helemaal vaarklaar zijn. Wel hebben ze uit voorzorg de nodige oorlammen meegebracht. We varen met 11 gepavoiseerde boten de Tarn stroomopwaarts op tot vlak onder het kasteel en net vóór de stuw. Tegen 17 uur zijn we weer terug aan de kade en kunnen we even bijkomen. Om 19 uur met z’n allen naar het plein voor de basiliek in het centrum waar de bemanningen van de diverse schepen zich verspreiden over verschillende restaurants en buiten genieten van spijs en drank en mogelijk ook van de muziek van een grote band midden op het plein. Maar wij vonden de muziek meer hard dan goed en nemen aan boord nog een afzakkertje.

Zondag 10 juli.

de plaatselijke ronvaartboot schiet net voor de barges door het openstaande sluisje

de plaatselijke ronvaartboot schiet net voor de barges door het openstaande sluisje

voor anker op de Garonne

voor anker op de Garonne

Gevaren: 2 uur en 14 km.

Opnieuw bloedverziekend heet, windstil. In de ochtend de ‘rope tossing’ wedstrijd: proberen een lijn te gooien over een als bolder dienend doosje wijn. Ik haal de 4 meter, de winnaar 5 meter. Maar die had het geluk dat Sanne niet meedeed (last van haar arm), anders zou zij zeker gewonnen hebben. Gelukkig niet zoveel last van die arm, dat ze niet ondertussen een aantal heerlijke salades kon klaar maken voor het ‘pot luck dinner’ van vanavond. Met Jill van de CarolyN had ze afgesproken wie wat zou bereiden. Om 14 uur opnieuw flottielje varen, maar nu naar de andere kant, waar de Tarn uitmondt in de Garonne. Helaas doen de 3 grotere schepen niet mee. Wij varen met dezelfde gasten als gisteren, behalve Winnie, die te veel last heeft van de warmte en met de hond en een boek op hun eigen schip achterblijft. Tot onze verassing kunnen we nog een heel eind de Garonne op. Alle boten gaan dan ten anker voor een ingelaste zwempauze, een prima idee bij een temperatuur van 38 graden, alhoewel water van 24 graden dan toch voor schrijver dezes best wel fris is (watje?). Ik had die zwempauze voorgesteld aan Tony. Voor hem was het een punt dat zwemmen hier eigenlijk verboden is en inmiddels snap ik waarom. Tot mijn verassing bleek er namelijk een dusdanig sterke stroming te staan, dat zelfs krachtig zwemmen niet tot veel meer dan een ‘surplace’ leidde; dus als de wiedeweerga een aantal meerlijnen overboord gegooid waaraan de bemanningen zich vast konden houden als ze even wilden uitblazen. Na verloop van tijd waren alle zwemmers moe maar verfrist en werd de terugtocht aanvaard. Terug aan de kade halen de mannen tafels en stoelen uit een container (met toestemming van en dank aan de Mairie) en wordt een grote halve kring gemaakt op het Uvarium (een groot plein aan de kade, onder de bomen, waar inwoners met toestemming van de gemeente gebruik van kunnen maken) rondom een kleine opstelling van muzikanten afkomstig van diverse boten, die een heerlijke, rustige en relaxte muziek uit de 60-er jaren spelen. Op elk schip of soms thuis heeft eenieder een maaltijd voorbereid, die meegebracht met wat extra’s en de wijn. Zo eindigt dit feest met een schitterende avond onder de platanen. Om 23 uur wordt het sein tot opbreken gegeven en de zaak opgeruimd. Buiten aan boord nog even nagenoten, met in de verte het eerste rommelen van een naderend onweer. De pavoiseerlijn uit voorzorg nog maar even binnengehaald en zo eindigt een bijzonder weekend.

... en dan zwemmen

... en dan zwemmen

avondconcert tijdens het pot-luck dinner

avondconcert tijdens het pot-luck dinner

tot best wel heel laat

tot best wel heel laat

ARTEMIS 12e week reis 2016 (week 26)

Maandag 27 juni.

Een zonovergoten ochtend. De komende dagen liggen we niet aan de stroom, dus laat Sanne de wasmachine enkele keren draaien. Met de waslijn boven op het schip en een stevige wind is alles 3 uur later droog en in de kast of terug op bed. Als wij in de stuurhut koffie zitten te drinken staat op de steiger een duif heel zielig te kijken, zo van: dat lust ik ook wel. Sanne schuift hem/haar heel voorzichtig een bakje water toe. Het beestje is totaal niet bang maar heeft duidelijk erge dorst, begint onmiddellijk te drinken. Het lijkt geen Franse duif want stokbrood lust ie niet, maar een portie vogelzaad van achterbuurman John gaat er in als koek. Als we de stuurhut in of uit willen is het beestje best bereid een paar stapjes opzij te doen, maar verder gaat het niet. Dan zien we dat hij midden op z’n rug een wond heeft; het lijkt of hij door een roofvogel te pakken is genomen, maar nog net heeft kunnen ontkomen. Hij is duidelijk mensen gewend en heeft meerdere ringen om z’n poten. Kennelijk kan hij op dit moment niet meer vliegen. Eind van de middag krijgt hij een 2e portie vogelzaad en knapt dan iets verder op, zo nu en dan loopt hij een paar meter. Begin van de avond denk ik dat ie weg is, maar dan blijkt hij op het dak van de stuurhut te zitten. Omdat er met zijn spijsverteringsstelsel niks mis is, stuur ik hem daar weg; hij springt dan weer op de steiger en na 2 mislukte pogingen om aan boord te komen blijft hij verder de hele avond en nacht slaperig bij de instap zitten.

Dinsdag 28 juni.

Ons 'eigen plekje' (vers gemaaid) bij Golfech

Ons 'eigen plekje' (vers gemaaid) bij Golfech

Gevaren: 6 uur, 7 sluizen en 33 km.

Stralende ochtend. De duif is niet van zijn plek geweken. Wij dragen de zorg over aan de achterbuurman en gooien om 8.50 uur de lijnen los. Rustig gevaren, weinig verkeer. Bij het Lac Bleu de Bergon (bij Golfech) meren we weer af aan ons ’eigen plekje’, een stukje damwand. Jochem belt vanuit ons appartement; alles is in orde en de post, voor zover relevant, zal hij scannen en op de mail zetten. We zijn wat loom van de warmte en 6 uur varen met 7 sluizen is klaarblijkelijk best wel genoeg voor deze twee senioren. Kan ook zijn dat we het niet meer gewend zijn. Heerlijke avond met een glas wijn in de stuurhut.

Woensdag 29 juni.

Grijze lucht, nauwelijks wind, maar niet koud en geen regen. Sanne gaat om 10 uur op de fiets naar Valence d’Agen, met een waslijst aan boodschappen. Ik neem de dekken grondig onderhanden. Dagelijks zwabberen is op den duur toch niet voldoende, de randen en rondom de relingsteunen en de dakramen minutieus schoongemaakt en ook alle platanen vlekjes etc. van het dek weggepoetst. Na de lunch de galan van de schroefas bijgesteld (begon iets te lekken) en daarna de leiding van de dieseltank naar het peilglas doorgespoeld; eindeloze klus, want ik kan elke keer niet meer dan een kleine 100 ml er uit laten lopen in een leeg boterbakje, want iets anders past er niet onder de aansluiting. Maar na 2 uurtjes tobben komt er allen nog heldere diesel in het peilglas en kan de zaak weer in elkaar gezet worden. Na het douchen een heerlijke kabeljauw soldaat gemaakt en die goed laten zwemmen. Jim, de nieuwe havenmeester van Moissac, belt nog of ik op een bepaalde plek (ongeveer de op één na mooiste) in de haven wil liggen en dat hij die vanaf vrijdag namiddag gereserveerd houdt.

Donderdag 30 juni.

Sanne maakt een fietstochtje naar Auvillar

Sanne maakt een fietstochtje naar Auvillar

Een prachtige dag, met veel zon en nauwelijks wind. Een 5 man sterke maaiploeg is druk bezig met de kanten en de dijk en uit voorzorg dekken wij alle ramen maar even af. Er is aan de kant weliswaar alleen maar gras, maar je weet nooit of er niet ergens een steentje ligt. (Vorig jaar, toen we op de Lot lagen, waren ze ook de kant aan het maaien en ging er een steen door een van de ruiten van de kajuit: totale schade bijna €1500; overigens keurig betaald door de verzekering van de werkgever van de maaier). Dit keer gelukkig alleen maar wat gras in het gangboord. Na de lunch onderneemt Sanne een fietstocht in de omgeving en ik schrijf het logboek bij.

Toegangspoort tot Auvillar

Toegangspoort tot Auvillar

eens was dit de graanbeurs

eens was dit de graanbeurs

en nog steeds is dit het dorpsplein

en nog steeds is dit het dorpsplein

Vrijdag 1 juli.

Gevaren: 4 uur, 5 sluizen en 24 km.

Op ons dooie akkertje terug gevaren naar Moissac. Prachtig weer, veel zon, weinig wind, soms een wolkje. Weinig verkeer. Precies om 2 uur in de haven, eerst maar even aangelegd bij de dieselpomp, die is nu nog relatief goedkoop (€ 1,25/ltr), aan het water is het altijd duurder dan langs de weg. Maar niet alles in tankjes hoeven te sjouwen en dan aan boord weer over te moeten gieten is ook wat waard. Daarna naar onze gereserveerde plaats die Jim (de nieuwe havenmeester) wel wat krap heeft bemeten. Schip achter en schip vóór ons allebei een halve meter verhaald en dan kan het precies, met het roer dwars. Omstreeks 18 uur verzamelen de vaste gasten en wij dus ook zich weer in de kroeg annex pizzeria (de Sunbeam). De uitbater, merkwaardig genoeg ‘Jackie’ geheten, draait vermoedelijk op deze vrijdagavonden ongeveer 80% van zijn weekomzet, terwijl hij zeer schappelijke prijzen rekent: 3 glazen witte wijn, 2 bier en een extra grote pizza á canard voor in totaal € 20,- is niet bepaald duur te noemen. Na nog een slaapmutsje in de stuurhut worden de kooien weer opgezocht.

Zaterdag 2 juli.

Somber en zwaar bewolkt, maar met een zeer aangename temperatuur. We bezoeken tenminste 6 winkels om een automatische bijvulkan voor de startbatterij te kopen. Nergens succes, onbegrijpelijk, in NL zie je die dingen overal. Uit de bril van Sanne valt een glas: bij opticien blijkt het montuur gebroken. Dus we halen ook dit jaar weer ons gemiddelde van tenminste één bril van Sanne per vakantie. Daarna uitgebreid de kop van het schip gewassen vanaf het zwemplateau van de voorbuurman, waar we ongeveer boven liggen; zo makkelijk kunnen we er nooit bij. Inmiddels blijken de bemanningen van de Tesserae en de Gretige Henriette ook in de haven gearriveerd. Beiden zijn erg laat in het seizoen vanwege de geboortes van kleinkinderen, waarvan de foto’s natuurlijk uitgebreid bekeken moeten worden. Bij de Vietnamese Chinees laten we het ons goed smaken. S. belt dat hij en W. toch maar besloten hebben Frankrijk als reisdoel te kiezen.

Zondag 3 juli.

Nu de kop van het schip prachtig schoon is maakt Sanne van de gelegenheid gebruik om wat plekjes bij te schilderen en het geheel in de was te zetten. De gisteren gearriveerde schippers hebben allebei wat technische problemen met hun warmwatervoorzieningen, dus hier en daar wat geadviseerd en gereedschap uitgeleend. Inmiddels lopen nogal wat boten de haven binnen en gaan meteen door (via de dubbelsluis) naar de kade aan de rivier[j1] . Daar begint het al aardig vol te raken en ligt alles dubbel. Als ik in de avond J. wil bellen blijkt plotseling dat 2/3 van mijn adressenbestand van de telefoon verdwenen is. Veel gesteun en gekreun maar niets helpt. Gelukkig is op de laptop alles nog compleet. Maar afwachten of alles weer terecht komt als de synchronisatieproblemen bij Google eindelijk een keer verholpen worden. Dat zou na 4 dagen toch eigenlijk wel een keer moeten kunnen (het is nu woensdag en nóg niet in orde).