Logboek week 28-07
Zondag 28-07.
Op tijd opgestaan. Het heeft vannacht wat geregend, dus het dek is snel gezwabberd en om half negen starten wij. Rustige tocht naar Serignac waar we alle geluk van de wereld hebben: er vaart juist een flinke huurboot weg en zo kunnen wij de dan enige vrije plek aan de kade innemen. Charlie en Lyn van de Arcadia begroeten ons, zij liggen hier al een poosje en passen op de Elegance en de Mary Lou, waarvan de eigenaren een aantal dagen met vakantie zijn. Beide schepen liggen hier vast en hebben een flink stuk tuin waarop ze vooral groenten en bloemen telen. Oppassen op hun schepen betekent dan ook voornamelijk alle planten water geven. Na het aperitief gaan we naar de lokale bar waar we genieten van een niet eenvoudige en perfect bereide maaltijd. Sanne neemt zelfs de grootste entrecote die ze ooit gegeten heeft voor haar rekening. Terug aan boord zitten we voor het eerst sinds weken tot middernacht buiten met een trui aan.
Maandag 29-07.
Na een frisse nacht is het weer zonnig en snel warm. Uitslapen is er niet bij want om 8 uur begint een groep gemeentearbeiders met maar liefst 3 cirkelmaaiers tegelijk de kanten te maaien. Dus wij maar supersnel de zonneschermen voor de ramen, indachtig de gecrashte ruit van 4 jaar geleden. Om 17.30 drinken we een aperitief met Charlie en Lyn bij ons aan boord. Daarna zijn we getuige van hoe een Spaanse familie een grote huurboot afstopt: je vaart hem gewoon op volle kracht de kant op. De bemanning (11 Spanjaarden) zijn als gebruikelijk zeer uitbundig, gaan het dorp in en ook hun terugkomst om 23 uur gaat niet ongemerkt voorbij.
Dinsdag 30-07.
Om 6 uur even een licht regentje, dus het schoonmaken van het dek gaat weer snel, gelukkig liggen we niet meer onder de platanen en zijn dus verlost van het uitgebreide boenen. Madame Ghislaine komt de stroomstoring weer verhelpen, iets wat ze gemiddeld 2 keer per dag mag komen doen. De enige plek waar het systeem goed werkt is Le Mas d’Agenais, verder is het overal kommer en kwel. Rond de middag verschijnt de Somewhere, meert af aan de groene wal en komen Steve en Jo een praatje maken. Een poosje later komt de Hells Bells (Ian en Maggie) binnen en meert achter ons af. Lekker want daarmee is ons roer weer veilig voor al die huurboten.
Woensdag 31-07.
Rustig dagje, Sanne doet de was en ik het weblog. Het blijft warm.
Donderdag 01-08.
Vanaf 8 uur valt er stevig regen uit een eindeloos donkergrijs wolkendek. Wel wat donderslagen zo nu en dan maar geen bliksem te zien (letterlijk). In de middag klaart het op, zodat de borrel (met de bemanningen van de Arcadia, de Hells Bells, de Whisper en de Artemis) wat dat betreft droog verloopt. Om onduidelijke reden begon die pas om 19 uur, dus wordt er pas om 22 uur nog een klein hapje gegeten. Daarna is het super rustig op de kade.
Vrijdag 02-08.
Geen regen vannacht maar een zeer mistige ochtend. De koude nachten komen er weer aan terwijl het water van het kanaal ongeveer 27 °C is. In de avond komt er vanuit het dorp een hels kabaal: het blijkt een soort rondtrekkend circus te zijn van allerlei zware landbouwmachines, tractoren tot zelfs dorsmachines die allerlei wedstrijdjes houden. Enkele uren later is het hele dal gevuld met een vieze stinkende smog. Hoe helpen we deze aardkloot nog sneller om zeep.
Zaterdag 03-08.
De Franse boot vóór ons vertrekt naar Buzet en we schuiven een stukje door om meer schaduw te hebben, de Hells Bells volgt trouw. De temperatuur is de laatste paar dagen, ondanks de regen, toch weer opgelopen tot 35 graden. In de middag fietsen we naar de Ferme Roques alwaar we groenten, lekkere hapjes en een paar van mijn favoriete pruimendrankjes kopen. In de winkel maken ze alles wat je je maar bedenken kunt met pruimen, vaak in combinatie met echte (zwarte) chocolade. ’s Avonds herhaalt zich het tafereel van de vorige maar is de stinkende smog nog veel dichter en zwarter en blijft uren in het dal hangen.
En meer beste vrienden valt er over deze week niet te vertellen. En foto’s zijn er dit keer ook niet want het fototoestel is gesneuveld. Volgende week beter. We blijven eerst nog enkele dagen hier in Serignac en gaan daarna kalmpjes aan terug naar Moissac.