Logboek week 04-08
Zondag 04-08.
interieur van ons schuitje
Bewolkt tot 11 uur, dan gaat de zon weer volop schijnen en moeten alle zonneschermen weer geplaatst worden. De huurboten verdwijnen weer. Tegen 15.30 uur verschijnt de Maivis, een grote Groninger tjalk, gebouwd in 1897, vrijwel geheel origineel met alles erop en eraan, zijzwaarden, een enorme mast met giek en gaffel etc. Zeer compleet dus maar helaas in een zeer matige staat van onderhoud. Franse eigenaar en thuishaven ergens in Bretagne. Is onlangs nog naar Helsinki gezeild. In de opvallend doodstille avond plotseling veel wind, maar geen wolkje te bekennen. De temperatuur blijft binnen rond de 28 graden hangen. Nog steeds best wel warm om te gaan slapen dus zitten we nog een paar uur in de stuurhut naar de sterren te kijken.
Maandag 05-08.
verscholen in het struweel
De tjalk vertrekt weer richting Bordeaux, een half uurtje later maakt ook de Arcadia los en gaat naar de Baise en weer een poosje later vertrekt de Hell’s Bells, zij gaan naar Buzet. We liggen dus weer alleen aan de kade. Ik neem met weemoed afscheid van de laatste touw-wil die nog aan het achterschip hangt; het ding heeft meer dan 25 jaar uitstekend dienst gedaan maar is zwaar versleten en ontzettend smerig. Het was eigenlijk ook geen gezicht meer. Maar met de ballon fenders moet je goed uitkijken dat ze bij het aanleggen niet tegen de wal omhoog draaien, maar meestal denk ik er wel aan om dat te voorkomen. Warme dag en als we ter kooi gaan nog steeds drukkend benauwd.
Dinsdag 06-08.
lekker in de schaduw
Gesloten wolkendek, nauwelijks wind, het blijft de hele dag drukkend warm. Sanne gaat een stukje wandelen en ontdekt een pruimenboom (kwetsen). Ze komt snel terug voor een plastic zak en al pruimen plukkend ontdekt ze ook nog een aantal struiken met rijpe bramen. Dus zitten we weer goed in het fruit, teveel om direct op te eten dus wordt er ook nog bramenjam gemaakt. Het is weer opvallend stil in de avond, geen enkel (nacht)dier te horen. Wel is er onweer voorspeld, maar dat laat nog even op zich wachten.
Woensdag 07-08.
schitterende wolkenformatie
Het heeft kennelijk flink geregend vannacht zo te zien aan de half open stuurhut. Tot 9 uur miezert het nog wat na. Het dek is mooi schoon geregend en wordt fluks gezwabberd. Zo nu en dan komt er een huurboot en vertrekt er weer een. Eén “huurschipper” springt overboord om zijn achterschip vast te leggen maar vergeet dat zijn motor nog in de vooruit staat, dus knalt hij tegen onze boeg. Wel een vieze rubberstreep maar geen ernstige schade. Het blijven ‘bumperboats’ bemand met schipper-raars. Sanne blijft de fruitvoorraad aanvullen. Behalve enkele huurboten komt ook de Liberty uit Moissac aan. Hij groet ons uitbundig als oude kennissen en heeft hele verhalen over de drukte in Moissac, maar wij hebben geen idee wie hij is en hoe hij heet. Opnieuw tot na middernacht buiten gezeten.
Donderdag 08-08.
ontvangst met een veelstemmig halleluja
Rustig de dag begonnen, dekken gepoetst en ontbeten. Omstreeks 10 uur de motor gestart en aangevaren richting Agen, uitgezwaaid door de Liberty en de Elegance. Bij de eerste sluis van de keten van 4 gaat alles nog prima, maar bij de 2e sluis moet ik een tijd wachten omdat daar 2 boten zijn ingevaren, maar om onduidelijke redenen er niet uitkomen. Het lijkt er op dat één van hen motorpech heeft en gesleept wordt door de ander, een huurboot!. Na een poosje dobberen lukt het ze uit die sluis te komen en dan kan ik de Artemis in die sluis manoeuvreren. Daarna wordt het echt dobberen, want het voorgaande koppel heeft bij het uitvaren de zaak in het ongerede gebracht. Sluis no 3 loopt dan wel leeg maar de deuren blijven gesloten. Sanne belt de VNF, die na enige tijd verschijnt en kans ziet de onwillige deuren weer in beweging te krijgen. Als ik even later no 3 uitvaar zie ik dat weliswaar tegelijk de deuren achter mij dicht gaan, maar ook de deuren van no 4! Dus weer dobberen en wachten op de VNF. De man komt weer opdraven, maar kan het probleem niet oplossen. Verdwijnt dus vriendelijk zwaaiend om een collega te halen, even later zijn ze met z’n tweeën een tijd aan het prutsen en dan duurt het een hele tijd voor ze in de gaten hebben wat de oorzaak is: één van de rinketten in de deur doet het niet: elektradraadje gebroken. Dat wordt op z’n Frans daarna voortvarend opgelost: terwijl één van de twee mannen bij de deur de draaduiteinden tegen elkaar houdt bedient de ander de knop op het bedieningspaneel en zowaar dat lukt: de deuren gaan open. Ik vaar snel de sluis in en Sanne zet het schutmechanisme in werking, hetgeen zowaar lukt. De VNF mannen verdwijnen vrolijk zwaaiend, het is immers lunchtijd. Een definitieve reparatie komt wrs. straks wel, eerst eten. Als wij vervolgens de beroemde Pont Canal van Agen passeren ligt er aan de andere kant een boot te wachten, waarvoor de lichten nog steeds op rood staan. Zou wel eens willen weten hoe lang die daar heeft liggen wachten. In Agen is plaats genoeg aan de ‘groene wal’, maar dan lig je de hele dag in de brandende zon en het verkeerslawaai. We besluiten door te varen naar Boe, maar daar is geen plaats, ook alleen maar brandende zon en bovendien zijn enkele kinderkampen op de kade bezig met wedstrijdjes of zoiets. Zo eindigen wij tenslotte in La Magistère in de zwaaikom even voor de sluis aan een tamelijk wrakke beschoeiing maar wel in de schaduw. Met enig geluk vinden we een punt waar Sanne tussen alle brandnetels, prikstruiken etc. een ankerpen in de grond kan slaan voor de voorlijn en ik achter een lijn tussen wat planken kan wurmen. We liggen dus bedenkelijk vast maar we zien wel wat er gebeurt als er een schip langs komt. Allebei zijn we moe, vooral door de uitputtende hitte, eten wat pasta met vis uit blik en hebben dan een stille donkere avond in the middle of nowhere om bij te komen (ja, met een goed glas natuurlijk).
Vrijdag 9 augustus.
De eerste klus dient zich al vrij snel aan. De hotelboot Rosa komt voorbij, heeft ons kennelijk om de bocht niet zien liggen en dus geen snelheid geminderd. Door de zuiging liggen we enkele tellen later helemaal los en, na het starten van de motor, opnieuw aan de kant aangelegd en nu met extra pennen het schip ordentelijk vastgelegd. Sanne loopt naar het dorp (25 minuten) om brood voor het ontbijt te halen. In de middag nog een keertje voor andere boodschappen en zowaar weer nieuwe struiken met (nu grote) rijpe bramen ontdekt die ze niet kan laten hangen. Tegen 17 uur betrekt het, gaat het hard waaien en zien we overal om ons heen buien. Uiteindelijk krijgen wij omstreeks 22 uur ook ons deel: de regen valt met bakken uit de lucht tot 1 uur, beetje onhandig met harde wind recht van achteren. Daarna blijft het wat druilerig regenen. Ik constateer een probleem met de toiletpomp, die werkt nauwelijks meer naar behoren. We besluiten daarom om morgen door te varen naar Moissac en informeren Jim met het verzoek voor een plaats vlak bij de capitainerie (lees toilet!).
Zaterdag 10 augustus.
op bedevaart met een ezel ... of, een ezel op bedevaart?
Zwak zonnetje, dekken gedroogd en omstreeks 10 uur aangevaren. Voorspoedige vaart, opvallend is dat alle havens en aanlegplekken leeg zijn: Golfech leeg, Valence d’Agen leeg, Pommevic leeg. Het wordt steeds zonniger en broeierig heet. Bij de sluis van Pommevic worden we door een 40-tal mensen ontvangen die het verloop van de schutting vol be(ver)wondering volgen en ons met een veelstemmig “halleluja” uitgeleide doen, Ze hadden nog nooit een schutting gezien. In Moissac aangelegd zo ongeveer naast de capitainerie, dus de toiletten zijn vlak naast het schip. Onderweg hadden we het toilet leeg gemaakt (geschept!) en er flink wat azijn in gedaan. De pomp en de versnijder doen het wel, het lijkt er op dat de afvoer verstopt is. Na enig zoeken vind ik Ian, die druk bezig is in het huis van Rob (van de Rovi). Vandaag en morgen is hij druk maar waarschijnlijk heeft hij maandag wel even tijd om ons te helpen bij het vinden en oplossen van het toiletprobleem. De azijn heeft geen enkel effect gehad.