REIS 2010
Donderdag 15 juli tot en met dinsdag 3 augustus
Donderdagochtend via de dubbele sluis afgedaald naar de Tarn.
'ons' plekje aan de Tarn
We weten precies waar we heen willen en liggen dus een uurtje later voor het achteranker met de neus in de wal. Het water is minder schoon als vorig jaar, maar minstens zo warm, 28 graden. Zwemmen dus. De Evolutie wist ook van deze plek en ligt 100 meter verderop.
eindelijk zwemmen
Gezellig om zo nu en dan over en weer een aperitiefje te drinken. De stilte is overweldigend, op zo nu en dan een in de verte passerende trein na. Per dag komen er maar een paar bootjes voorbij, meest vissers en een enkele speedboot.
meerval gevangen, blijkt uiteidelijk bijna 2 mtr lang
Het weer is stralend. S. gaat dagelijks met de fiets naar het dorp om wat boodschappen te doen en volgens mij ook omdat ze graag een stukje fietst. Bovendien levert dat dagelijkse ritje ook meestal wel een maaltje kersen of pruimen op, zomaar te plukken langs het fietspad.
la douce France
De vijgen komen in september aan de beurt. We luieren heerlijk een paar dagen. Maar na een week is de pret over: stromende regen. Woensdag (21 juli) was het al de hele dag zwaar bewolkt en de zonnepanelen kunnen dan de koelkast niet bijhouden.
voor het eerst onder het aquaduct
Dus donderdag ochtend in een tropische bui het anker opgehaald en naar de kade aan de buitenkant van Moissac gevaren. Aanvankelijk geen plek maar nadat de Careless Love (een Engelse narrow boat) een stukje opschuift kunnen we er nog net bij en liggen we even later aan de stroom. In de middag breekt de zon alweer door en draait S. een aantal wassen; s’avonds ligt alles alweer droog in de kast.
Vrijdagochtend (23 juli) uitgebreid gefourageerd en vervolgens weer de rivier op, ditmaal in oostelijke richting, stroomopwaarts dus. Varen door tot bijna het einde van het bevaarbare stuk, waar een stuw ligt met een niet meer in gebruik zijnde sluis.
De plannen om die sluis weer op te knappen zijn er wel, maar het geld nog niet. Jammer, want dat zou een bijzonder leuke ‘rondvaart’ opleveren. Bij Montech het kanaal naar Montauban op, daar via een al wel herstelde sluis de Tarn op en stroomafwaarts naar Moissac. Vervolgens bij Moissac weer naar binnen schutten en via het Canal lateral de la Garonne weer terug naar Montech. Zou een geweldige push voor het watertourisme zijn.
We meren af bijna aan de voet van een kasteel, dat s’avonds wel mooi verlicht is, maar zo hoog ligt dat er nauwelijks te komen valt, zeker niet vanaf het water en nauwelijks over land.
village Hollandais
Op korte afstand liggen de Evolutie en de Marie Helène, hetgeen voor de kapitein van de rondvaartboot die hier om de paar dagen langs komt aan leiding is om zijn passagiers te vertellen dat hier een “village Hollandais” is ontstaan. Tot op heden de mooiste plek die we op de Tarn gevonden hebben, zo stil dat je er volgens Sanne de vissen kunt horen denken. Het weer is schitterend, wel worden we steeds vroeg gewekt door een eekhoorn die in de boom net boven het schip aan het fourageren is en daarbij tamelijk slordig met zijn buit omspringt, zodat het nodige op het dek valt.
loopplank op de ankerlier, zo steil is de oever
Het aangrenzende land hoog boven ons is van een fruitboer. Aardige vent: “je mag hier aanleggen, een tijd blijven liggen, zelfs je auto op het pad bovenlangs zetten, maar van het fruit blijf je af. Als ik kersen aan een boom laat hangen zijn het nog steeds mijn kersen”. Het is een enorm bedrijf, alle fruit groeit er, kersen, morellen, pruimen, appels, peren, kiwi’s enz. Er wordt ook intensief beregend, overal staan pompen en soms worden delen van de boomgaarden domweg onder water gezet.
wachtend op herstel
Geen wonder dat de rivieren steeds minder water hebben. Ik heb het maar opgegeven om verder te tellen, maar er stonden echt duizenden kratten klaar voor de komende oogst. Die foto’s komen nog wel een keer.
Zondag 1 augustus begint het te onweren en vanaf dat moment regent het ononderbroken tot het einde van de maandag. Waarmee een gepland verjaardagsfeestje op de wal in het water valt en wordt vervangen door een super genoeglijke borrel aan boord van de Evolutie.
"kasteel" aan de Tarn
Dinsdag ochtend nemen we afscheid van onze vrienden, varen terug naar Moissac en meren weer af in de jachthaven. De accu’s halen opgelucht adem. De rest van de dag het gebruikelijke ritueel, wassen en fourageren. Morgen gaan we verder richting Golfech en dan kalm door naar Meilhan sur Garonne, waar we vanaf 13 augustus worden verwacht.