Reis 2010
Vrijdag 26 juni tot en met woensdag 7 juli
Als we om 5 voor negen bij de eerste sluis zijn staat het licht al op groen en al na een klein uurtje zijn de volgende 2 ook genomen en varen we de stad uit en het lateraalkanaal van de Garonne op. Niet dat we dan uit het lawaai zijn, dat wordt voorlopig alleen maar erger. Het eerste stuk van het kanaal wordt geflankeerd aan de ene kant met complexe snelwegen en kruispunten met daarnaast het grote vliegveld en aan de andere kant door spoorbanen met druk verkeer en daarnaast industrieterreinen. Toulouse zou in Frankrijk de stad met de ergste luchtverontreiniging zijn en ik geloof het direct. De acoustische vervuiling lijkt ons nog veel erger. Het weer is goed, zonnig, beetje wind en we schieten lekker op. Als we om half vier bij onze geplande ligplaats, net voor Montech, zijn hebben we 12 sluizen en 46 km gedaan en nauwelijks tegenliggers gezien. Dat viel dus best mee, we hadden er meer verwacht i.v.m. de staking van gisteren. Afgemeerd even voorbij de Evolutie die daar al 2 dagen ligt. Deze plek is werkelijk een oase, je hoort alleen de natuur.
Ligplaats bij Montech, een paradijs voor stekende insecten
In de avond is dat wel tamelijk luid, want de muggen janken met tientallen om ons heen. Normaal wordt de begroeing hier lekker kort gehouden, maar daar zijn ze dit jaar kennelijk nog niet aan toegekomen: het gras staat bijna heuphoog. Even op de wal en je hebt al een paar insectenbeten. De controle op tekenbeten wordt ook intensiever.
Het verhaal kan dit keer verder kort zijn, we liggen hier ruim drie dagen met prachtig weer, onderbroken door één echte en enkele dreigende onweersbuitjes, met nauwelijks regen.
Halte nautique Lacourt St Pierre
Dinsdagochtend is het zwaar bewolkt en varen we een klein stukje verder, gaan stuurboord uit het kanaal naar Montauban op om na ongeveer 3 km bij Lacourt St Pierre aan een kleine kade af te meren. Prachtige plek, ook erg rustig, water en stroom voor € 3,- per dag (als ze het al komen innen). De bewolking is maar van korte duur, in de middag alweer volop zon. We beginnen al te wennen aan temperaturen van over de 30 graden binnenboord. Ook hier bijven we een paar dagen liggen, volgende week willen we door naar Moissac om daar de Tarn op te gaan. Heerlijk vooruitzicht, daar kunnen we eindelijk zwemmen.
Oorspronkelijk hield dit bericht hier op. Per 1 juli stonden er 2 dingen te gebeuren: Vodafone moest op basis van nieuwe EU-regelgeving met betrekking tot mobiel internetgebruik in het buitenland alle gebruikers die meer dan € 50,- in één maand verbruiken, van het internet afsluiten. Vanzelfsprekend zou dat natuurlijk niet gelden voor diegenen die een duidelijk contract hebben waarbij een hoger verbruik is overeengekomen. Maar evenzo vanzelfsprekend ging dat natuurlijk fout en het kostte uren telefoneren om ze daar op te wijzen en weer aangesloten te worden. Waarna het de volgende dag natuurlijk weer fout ging omdat ze de hogere limiet voor de telefoon ingesteld hadden i.p.v. voor de dongel. Toen dat verhaal na 2 dagen eindelijk opgelost was, bleek ik vervolgens niet bij onze website te kunnen komen omdat de firma waar die is ondergebracht naar een ander systeem en andere servers was overgegaan en het kennelijk meer tijd nam om alles weer gewoon bereikbaar te krijgen. Maar sinds gisteren draait alles weer. Ik heb net het boek “Nina” van Eric Smit gelezen. Verbijsterend dat er in de ICT wereld nog steeds zo ontzettend veel fout blijft gaan en met name op call centers zo ontzettend veel onkunde geëtaleerd wordt. Gelukkig weet ik zelf er een heel klein beetje van, de rest wordt door zoonlief wel hersteld. Genoemd boek is overigens een absolute aanrader.
Vandaar dus de tijdelijke radiostilte en nu een verslag van 2 weken i.p.v. 1.
Na een paar heerlijk rustige en super zomerse dagen in Lacourt St Pierre vertrekken we vrijdagochtend 2 juli richting Castelsarrasin. We gaan vandaag echter nog niet zover door. Ongeveer halverwege ligt een perfecte steiger, omzoomd met bloemen.
De "bloemensteiger" in St. Porquier
Daar willen we een paar dagen blijven liggen, we hebben dan in de ochtend en namiddag wat meer schaduw en S. is nog niet helemaal gewend aan de nu weer echt zuid-Franse zomertemperaturen. Bij de bloemensteiger, zoals wij de plek ondertussen noemen, bij Saint Porquier, worden we als gebruikelijk verwelkomd door een zeer oude en vriendelijke dame, die we met geen mogelijkheid kunnen verstaan. Niet dat dit erg is, ze brabbelt gewoon door, ongeacht wat of in welke taal je ook antwoordt. Het lijkt er op dat ze stokdoof is, maar met haar ogen is niks mis. Zodra ze een schip ziet komt ze even kijken. Verder scheldt ze regelmatig een paar kinderen uit (dat denken we tenminste) die hun uiterste best doen om een bootje, dat ongeveer 50 meter voorbij de steiger ligt afgemeerd, tot wrak om te bouwen, hetgeen hen in de paar dagen dat we er liggen ook aardig lukt. Maar de plaatselijke jeugd tegen je in het harnas jagen is meestal niet de slimste manier om zelf te blijven genieten van een voor de rest prima rustige plek.
Baggermolentje, maximaal 2 volle bakken per dag
Om onduidelijke redenen wordt dit stuk kanaal, een van de diepste in het hele traject, nog verder uitgebaggerd. We verbazen ons weer uitgebreid over de zeldzame improductiviteit waarmee dit gebeurt, maar het geeft wel wat te kijken.
De Evolutie is ons de afgelopen week trouw gevolgd en op dinsdagavond kijken we bij hen aan boord naar de voetbalwedstrijd Nederland-Uruguay. De eerste wedstrijd van het WK die we zien. Trouwens, de eerste keer in 3 maanden dat we televisie zien.
Woensdagochtend (7 juli) vroeg uit de veren om vóór het baggeren dat om 8 uur begint, het molentje al voorbij te zijn. Als dat ding werkt trekt het zich voort en heen en weer aan kabels, vastgemaakt aan de bomen en gespannen over het water, zodat je er alleen langs kunt als ze van bak wisselen, wat zomaar een wachttijd van een paar uur op kan leveren.
Dus zijn we al om 10.15 uur in Castelsarrasin, waar gelukkig nog een perfecte plek aan de kade vrij is, zodat we niet hoeven te improviseren in een box met (voor ons bootje) veel te korte vingersteigers. Het weer is zonovergoten. Morgen uitgebreid naar de markt, hetgeen hier altijd een belevenis is.
Hieronder nog enkele plaatjes van wat het zomerse weer teweeg brengt.
Wat groeit daar ineens?
Een onverwachte bloem
24 uur later: schoonheid is vergankelijk