Logboek week 08-09 en 15-09

Zondag 08-09

proost, nog vele goede jaren

proost, nog vele goede jaren

Tegen negenen Sanne gewekt en gefeliciteerd met haar verjaardag. Dek gezwabberd, daarna koffie en thee met gebak. Rustige dag verder, behalve dat de telefoon van/voor Sanne regelmatig rinkelt. Redelijk weer, wel zonnig, 23 graden, maar koude noordelijke wind. Weblog bijgewerkt en op internet gezet. Om 19 uur naar de Fromage Rit, waar we gisteren met naam en toenaam een tafel gereserveerd hebben. Echter, tot onze stomme verbazing is de tent gesloten. Ook de Parvis is dicht evenals alle andere restaurants, alleen de Florentin is open. Nou ja, je kunt het slechter treffen. Heerlijk gegeten, maar het was wel een beetje fris buiten, want binnen was alles vol en/of gereserveerd. Terug aan boord blijven we, met een dikke trui aan, binnen om met een glas wijn weer wat op te warmen. We zijn duidelijk nog niet gewend aan wat lagere temperaturen.

Maandag 9 september.

aangemonsterd voor de reis naar Toulouse

aangemonsterd voor de reis naar Toulouse

De kachel moet aan na een koude nacht, 6 graden!. Boot een paar meter verlegd omdat straks de CarolyN binnen komt. Nog wat schilderwerk gedaan. We hebben nog wel de nodige plekjes bij te werken vóór de winter. Redelijk aangenaam weer, iets kouder dan gisteren maar windstil en dat scheelt een trui. Morgen verwachten we Jochem en vannacht regen.

Dinsdag 10 september.

Uw schrijver kan vandaag ook weer een jaartje bijschrijven. Na het ontbijt naar Castelsarrasin voor bezoekje Sanne aan arts. Daarna flink boodschappen ingeslagen, want de komende dagen zijn we weer varende en is daar geen tijd/gelegenheid voor. Om half vijf naar Montauban via binnendoor route, waar we precies op tijd zijn om zoonlief om 17.45 uur te kunnen begroeten. Via een voortdurende file terug naar de boot, een aperitiefje en dan naar het Uvarium voor ons diner: wat exquise en niet overdadig veel maar wel heel erg lekker. Na een slaapmutsje in de stuurhut op tijd te kooi. Morgen hebben we, voor ons doen, een drukke dag.

Woensdag 11 september.

samen krijgen we die knoop we gelegd

samen krijgen we die knoop wel gelegd

Aangenaam weer. Sanne gaat met Jochem de stad (nou ja het dorp) in om een en ander te bekijken, de abdij en het oude klooster met een ontvangstcentrum voor met name wandelaars (en fietsers) op weg naar Compostella. Vanaf hier nog 1150 km te gaan!!. Daarna lopen ze naar het uitzichtpunt met het Mariabeeld hoog op de berg. De ‘afdaaltrap’ ziet er niet erg aantrekkelijk uit (Jochem verstapt zich zo blijkt later), dus nemen ze deels dezelfde weg terug naar de boot voor de lunch en daarna een namiddagwandeling met mij langs de rivier. We sluiten deze ‘werkdag’ af met een eenvoudige maaltijd aan boord en genieten nog na, buiten in de stuurhut.

Donderdag 12 september.

de stuw in de Garonne in Toulouse

de stuw in de Garonne in Toulouse

Om 8.55 uur gaan de lijnen los, maar ……. dan blijken 2 huurboten en tot overmaat van ramp ook nog een oudere tjalk allemaal hetzelfde te doen. Dus wachten en zo liggen we dan een vol uur te dobberen voordat wij als laatste de sluis in kunnen varen. Bij de 2e sluis heeft het automatisch systeem het opgegeven, zoveel schepen in de vroege ochtend is blijkbaar net iets te veel van het goede. De deuren gaan niet open en Sanne moet de VNF bellen. Het duurt een tijd (koffietijd?) voor ze iemand aan de lijn krijgt, maar dan volgt een reset op afstand en kunnen we weer verder. De volgende schuttingen gaan redelijk snel, Jochem loopt de stukjes tussen de sluizen en vangt de lijnen op. Het weer is prima, lekker warm en we varen voorspoedig. Jochem klimt in de sluizen die op grotere afstand van elkaar liggen de ladder op, vangt de lijn en bedient de sluis. Scheelt toch best wel, zo’n maatje extra. Aangekomen bij Escatalens is er hooguit één krappe plek om aan te leggen en we besluiten door te varen naar Montech en meren dan af net boven sluis La Vache. Lekker weertje vandaag, uiteindelijk toch wel voorspoedig gevaren; mooie stille avond.

Vrijdag 13 september.

pizza's, war ruim bemeten

pizza's, wat ruim bemeten

Om 8.30 uur vertrekken we, willen graag vannacht een plekje bij het aquaduct over de Hers, want verder op weg naar Toulouse zijn er geen behoorlijke aanlegplaatsen. Jochem heeft wat last van zijn been (verstapte zich eergisteren in Moissac) en wisselt het ‘ladderklimmen’ af met Sanne. Iets na de middag afgemeerd boven de sluis. Mooi weer vandaag, temperatuur tegen de 30 °C. Een erg rustige plek is dit niet maar wel makkelijk aanleggen aan een mooie kademuur. Halverwege de middag loopt de Somewhere achterop, die dan maar besluit verderop een plekje te zoeken.

Zaterdag 14 september.

Vroeg uit de veren en om 8.30 de lijnen los.

de deur van het dok gaat dicht

de deur van het dok gaat dicht

We willen proberen om het ‘arret du midi’ in Toulouse voor te zijn om niet een uur te hoeven wachten alvorens we de laatste 3 sluizen kunnen passeren. We varen voorspoedig, maar alle sluizen vóór ons moeten steeds eerst leeglopen voordat we er in kunnen. Direct na de laatste sluis zien we waarom, net voor ons steekt de Somewhere haar neus in de toegang tot het Canal du Midi. Pech dus, want dat wordt wachten voor de middagpauze en ja, als wij het Canal invaren ligt de Somewhere te wachten voor de sluis. Overleggend waar te gaan liggen gaan ineens de sluislichten op rood/groen en onze voorbuurman vaart in. Wij maken vast aan een wat ongelukkig halfwas steigertje en wachten af. Maar dan ineens gaan de deuren weer open en mogen wij invaren. De sluiswachter vertelt dat we een rondvaartboot tegen zullen komen op het volgende (smalle) stukje en omdat commerciële schepen altijd bediend moeten worden hij ons net zo goed mee naar boven kon nemen.

en het water zakt gestaag

en het water zakt gestaag

Gelukje voor ons. (N.B. vermoedelijk geldt de Somewhere ook als een commerciële boot omdat de eigenaar zijn schip enkele maanden per jaar gebruikt als lesboot). Rustig tochtje door Toulouse, twee hoge sluizen met weinig ideale vastleg-mogelijkheden. De laatste paar jaar vaart er door Toulouse een soort stofzuigerboot, die massa’s troep opneemt, zodat de kans op ellende met de schroef vrijwel over is. Op de kopsteiger van de jachthaven afgemeerd, we hadden gereserveerd. Sanne en Jochem nog even de stad in. Mike en Linsey (Solange) liggen aan dezelfde steiger en komen even een drankje halen. Daarna dus laat gegeten en moe maar tevreden niet al te laat naar bed.

Zondag 15-09.

we gaan beginnen !!

we gaan beginnen !!

Ontbijt met stokbrood en croissants, Sanne draait nog gauw een paar wassen en daarna met z’n drieën op de fiets (Jochem met een huurfiets) de stad in. Eerst naar het ‘Hopital’, vroeger een compleet ziekenhuis, nu met name een soort verpleeghuis met daarnaast een kinderafdeling. Aangrenzend een groot park en het meest bekende museum voor moderne kunst in Toulouse, waar de Picasso-tentoonstelling net afgelopen was (al was er nog wel het nodige te bewonderen) en de Spaans moderne kunst tentoonstelling ons tegen viel. Ging vrijwel uitsluitend over de Spaans burgeroorlog. Op een terrasje in het park aan de oever van de Garonne geluncht, heerlijk weer overigens. Daarna de Garonne weer overgestoken en naar het elektriciteitsbedrijf van de EDF, een kleine waterkrachtcentrale met daarbij een ruim opgezette en boeiende tentoonstelling over de geschiedenis van de EDF en haar activiteiten. Jochem blijkt overigens precies te weten hoe het huurfietssysteem werkt. Zo ongeveer op elke hoek van de straat staan wel huurfietsen. Fietspaden en fietsen spelen een zeer prominente rol in het verkeersbeeld in Toulouse. Fietsen op de busbanen is overal toegestaan. Terug aan boord even bijgekomen van dat alles en vervolgens ging Sanne de bestelde pizza’s ophalen. Dat duurde wel tamelijk lang: het bleek een vergeetachtige Italiaan te zijn, die toen de bestelling een uur later klaar was ons verraste met een meer dan dubbele portie en nog 3 nutella-toetjes. Zo werd het dus toch nog laat, maar eerlijk is eerlijk, het spul smaakte prima. Ook de volgende dag was er nog ruim voldoende voor ons alle drie.

Maandag 16-09.

ze wordt prachtig schoon

ze wordt prachtig schoon

Ne een vroeg ontbijt vertrekt Jochem, lopend en zwaar bepakt, om 8 uur naar het station, vergezeld van Sanne op de fiets. Ruim op tijd bij het station waar zijn trein om 8.45 vertrekt. Het was ontzettend leuk om na zoveel jaren weer eens een zoon aan boord te hebben. Met de dames van de capitainerie een en ander geregeld. Serge komt aan boord voor een kleine proefvaart in verband met de trillingen die we merken sinds de nieuwe as van de pythondrive is gemonteerd. In de avond plannen we de klussen voor de komende week.

Dinsdag 17-09.

Om 8.15 uur de motor gestart, 10 minuten later liggen we voor de ingang van het bassin voor het droogdok te wachten tot het bruggetje over het drukke fiets- en wandelpad geopend wordt.Om 8.45 verschijnen dan de VNF-ers

Serge, onze spuit- en nog veel meer specialist

Serge, onze spuit- en nog veel meer specialist

die de brug bedienen en een minuut later varen we het bassin in. Vervolgens gaan we in het dok, staat nu dus vol, dan word de deur gesloten en laat men geleidelijk het water weglopen, terwijl Serge en zijn medewerkers de lijnen meer of minder strak aantrekken om het schip precies in de juiste positie boven de steunbalken te krijgen en te houden. Dat duurt al met al zo’n 2 uur, waarna het schoonmaken met de hogedrukspuit begint, waarbij het vuil overal terecht komt, ondanks de afdekzeilen. Als het hogedruk-gebeuren klaar is kunnen wijzelf beginnen om het bovenwaterdeel van het schip zo goed mogelijk schoon te wassen. Dat lijkt betrekkelijk simpel, maar je bewegen op een nat dek en smalle gangboorden, zo’n kleine 3 meter boven de betonvloeren is niet direct mijn hobby. Door het afspuiten met de hogedrukspuit is op nogal wat plekken een fijne rode waas van de antifouling neergeslagen die erg lastig weg is te krijgen. Na het eten zijn we allebei te moe om nog iets te doen. Overigens, niet onbelangrijk, het onderwaterschip ziet er nog prima uit en schroef en roer zijn prima in orde.

het lijkt wel een slachthuis

het lijkt wel een slachthuis

Woensdag 18-09.

Om 8 uur staan Serge en zijn vaste medewerker Abdel klaar om met de verfklus te beginnen. De onderrand van de zwarte strook word afgeplakt, daarna word de primer voor de antifouling aangebracht. De meegebrachte primer (5 liter) blijkt ruim voldoende om het hele onderwaterschip mee te behandelen. Sanne behandelt een paar beschadigingen van de lak op het voordek, gisteren tijdens de proefvaart ontstaan door vallende steentjes (van een brug?). Aan de boeg, waar de ijzerplaten elkaar overlappen, zit op verschillende randen wat losse verf waaronder wat roest blijkt te zitten. Die wordt door Serge zorgvuldig weggeschuurd, waarna een roestwerende grondverf wordt aangebracht door Sanne.

de primer is aangebracht

de primer is aangebracht

Ik werk de verschillende beschadigingen in/op de zwarte strook boven de antifouling bij. Nergens zit daar roest, maar je kunt het maar beter voor zijn. Tegen zessen gestopt met werken, op de werf naar de douche die er redelijk schoon uitziet. Althans veel beter dan ons verteld was. Het toilet daarnaast blijkt een ouderwets Frans hurktoilet, goede oefening voor knieën en bovenbenen, maar we prefereren het toilet aan boord. Dan op naar een restaurant vlakbij, waar we ooit met Bill en Winnie heerlijk gegeten hebben. Helaas, gesloten wegens vakantie. Verderop is niets te vinden. Terug en de andere kant op naar een grote supermarkt en daar wat bijna kant en klaar spul gekocht. Tegen tienen afgeruimd, moe maar voldaan. Het warme weer, over de 30 °C, maakt al het gedoe er ook niet makkelijker op.

Donderdag 19-09.

zo mooi en schoon

zo mooi en schoon

Om 8 uur zij de mannen weer paraat en starten met het aanbrengen van de eerste laag antifouling. Het heeft vannacht toch iets geregend en wat we de hele zomer hebben kunnen voorkomen: het hele dek zit vol met zwarte spikkels en gele vlekjes van de enige plataan die vlak achter het schip staat. Beetje verdrietig alles zo goed mogelijk schoongemaakt. Daarna krijgt het berghout rondom een grote beurt, waar nodig geschuurd en geschilderd. Is best wel makkelijk dat je (ik) nu overal goed bij kunt. Sanne lakt de voorbehandelde plekken op het dek en de boeg af. Zij kan dat zo kunstig dat je later niet of nauwelijks meer ziet waar ze dat gedaan heeft. Samen nog een tweede rondje op het berghout want ik blijk nogal wat plekjes gemist te hebben. Tegen zessen gestopt, aperitiefje, om 7.30 onze bestelde pizza gehaald en verorberd, was overheerlijk. We zitten tot laat nog buiten, nog steeds uiterst aangenaam weer.

zeker met de nieuwe antifouling

zeker met de nieuwe antifouling

Vrijdag 20-09.

Serge en Abdel, zijn vaste medewerker brengen de tweede laag antifouling aan, even na lunchtijd is die klus geklaard. Het weer is warm, maar er staat een stormachtige wind. Door het verwijderen van het afplakband moet ik toch nog een aantal plekken op het berghout bijwerken en bruin schilderen. Sanne is de hele dag druk met het in de was zetten van de vrijboorden, is met een klein trapje ook stukken makkelijker dan wanneer het schip in het water ligt en je alles op je knietjes zittend moet doen. Op de werf is men overal bezig met de voorbereidingen voor de komende open dagen. Alles wordt opgeruimd en schoongemaakt, dakgoten worden vernieuwd evenals allerlei verlichting, met name die in en om het overdekte dok. ’s Avonds is er een open lucht film (300 bezoekers!). Telefonisch met Bill (zit in de buurt van Besancon) overlegd over de door hem aan de VNF gegeven cheque, die zij niet geïnd blijken te hebben, (kan nu ook niet meer) terwijl ik hem wel het geld al had gegeven. Meevallertje voor ons dus.

poetsen en in de was zetten

poetsen en in de was zetten

Zaterdag 21-09.

Straffe zuidoostelijke wind, als gisteren, niet koud, zonnig. Vandaag besteed aan het poetsen van de bruine relingen en de randen van het gangboord en alles in de was gezet. Het laatste stuk van het vrijboord op dezelfde manier behandeld. Zelfs het berghout wordt in de was gezet, is in jaren niet gebeurd. Op het bassin vóór de droogdokken is het een drukte van jewelste: roeien, kanoën en standup peddelen, alles in het kader van de open dag. Tijdens de avond zijn er weer twee openlucht films. Voor zover als mogelijk is nu alles winterklaar, alleen de dekken moeten nog, maar dat kan pas als we op onze definitieve winterplek liggen, want eenmaal in de was gezet zijn ze levensgevaarlijk glad. Lekker op tijd naar bed.

en passant krijgt ook de badkamer een verfbeurtje

en passant krijgt ook de badkamer een verfbeurtje

en het dok loopt weer vol

en als alles klaar is loopt het dok weer vol


Eén van de komende dagen volgt het letterlijk bloedstollende gebeuren van de volgende 14 dagen.