Logboek week 07-07
Zondag 07 juli.
Vandaag een dag met allemaal aardige verrassingen. Allereerst verschijnt er tegen 11 uur plotseling een soort hoempaband op de kade die de scheepsbemanningen en de campinggasten vermaakt met allerlei gezellige deuntjes. Na een uurtje vertrekken ze weer. Dan om 1 uur verschijnt er een echte jazzband die ook weer ruim een uur goede muziek ten gehore brengt. En tenslotte begint om drie uur een fantastisch goede zangeres die zichzelf begeleidt op een keyboard met assistentie van een uitstekende drummer op de achtergrond. Zij brengen ons anderhalf uur uiterst genoeglijke luistermuziek. Je zou bijna vergeten dat het nog steeds bloedheet is.
Overigens is het restaurant tijdens lunchtijd stamp en stampvol, elke zondag is de aanbieding 6 oesters met een glas witte wijn voor € 6,- . Maar ja, wij houden geen van tweeën van oesters. Ik bekijk de finale van het wereldkampioenschap damesvoetbal aan boord van de Madeline, terwijl Sanne op het terras geniet van een uitstekend glas witte wijn samen met alle ander niet voetbal minnende scheepsbemanningen. Het is vroeg stil op alle schepen.
Maandag 08 juli.
Om 8.30 uur staat Dave klaar om mij naar het ziekenhuis in Marmande te brengen in de hoop dat ze mij van de ontstoken diepe talgcyste af kunnen helpen.
Ik kan van de pijn absoluut niet meer zitten op mijn linker bil. In het dorp, noch in de omliggende dorpjes is er een huisarts, die binnen 3 dagen hulp kan bieden. Dus maar naar de ‘urgence’ van het ons welbekende ziekenhuis in Marmande (waar Sanne 2 jaar geleden 14 dagen verbleef). Tot mijn blijde verrassing werd ik na een half uur wachten al ‘geholpen’. Verdere details zijn ongeschikt voor publicatie. Na een telefoontje haalt Dave mij weer op, dus was ik na nog een kop koffie bij Dave & Di om ruim 12 uur weer aan boord. Helaas bepaald nog niet pijnloos. Na de lunch klimt Sanne nog maar eens een keer naar het dorp om de nodige boodschappen te doen bij de apotheek en voor de barbecue die we voor vanavond hebben afgesproken met de bemanningen van de Conny, de Moderato, de Anneke, de Madeline en de Artemis. Het werd een zeer gezellige avond, in de schaduw onder de bomen. Tegen 11 uur alles opgeruimd en iedereen weer terug naar de warme boot.
Dinsdag 09 juli.
Het heeft vannacht zowaar een paar druppels geregend. Niets van gemerkt. Snel het schip gezwabberd; zolang het schip nog nat is van de condens kun je de meeste plekken van de platanen-zaden nog wel redelijk wegkrijgen. Als ze eenmaal ingedroogd zijn op het dek kost het bloed zweet en tranen om ze weg te krijgen. Vandaag wisselend bewolkt en -het wordt saai- bloedheet. Verslag van de afgelopen weken in weblog gezet, een aantal er bij passende foto’s uitgezocht en alles gepubliceerd op het weblog.
Woensdag 10 juli.
Heerlijk koele ochtend, met flink veel condens op het dek. Lekker om de platanen-vlekken weg te krijgen. Via Dave en Di (fles wijn afgegeven als dank) naar boven geklauterd naar de avondmarkt waar wij met het bootjesvolk, gemengd met een aantal dorpsbewoners, ons weer tegoed doen aan allerlei lokale heerlijkheden. Vanavond is het veel drukker dan vorige week. Ruim 400 gasten. Het is al laat als we (met goed lantaarnlicht) de weg naar beneden nemen waarna we nog enkele uren in de stuurhut zitten, in de hoop dat het binnen nog wat afkoelt. Maar als we de kooi opzoeken is het daar nog steeds ruim 30 graden. Zou iets minder mogen!
Donderdag 11 juli.
De dagen vliegen voorbij, maar de temperatuur blijft onbetamelijk hoog, Op de wal valt regelmatig de stroom uit omdat mensen van alles doen met airco’s en fans om iets koelte te krijgen. Hetgeen in de meeste gevallen nauwelijks helpt.
Vrijdag 12 juli.
Mijn jarige zus en onze zoon gebeld . In de machinekamer alles gecontroleerd, geen echte bijzonderheden. Ben wel benieuwd hoe lang het nog goed zal gaan met de accu’s. In de avond gegeten bij het restaurantje, viel nogal tegen: op een slabedje een aantal worstjes aan een stokje, klaar gemaakt op de barbecue, en een doosje frites. Daarna begon op het terras een rockband te spelen, nou ja spelen: het leek meer op een ultieme poging zoveel mogelijk lawaai te maken. Er waren ook niet zo bijzonder veel mensen, ik schat aanvankelijk zo’n kleine 40, maar na een uurtje was de helft al verdwenen. Helaas kwam er een abrupt einde aan toen een zo te zien redelijk dronken jongmens op de bartafel meende te moeten springen om daar zijn danskunsten te vertonen. Pogingen om hem te verwijderen liepen uit op een stevige vechtpartij, maar tenslotte lukte het een paar potige kerels hem van het terrein af te krijgen. Ondertussen was de band maar aan het inpakken geslagen. Dus waren we op tijd terug aan boord en hebben nog een poos buiten in de stuurhut gezeten.
Zaterdag 13 juli.
Vandaag de dag vóór 14 juli, de Franse nationale feestdag. In heel veel plaatsen vinden de feestelijkheden al op de 13e plaats, zodat iedereen op de 14e vrij is om te doen waar hij/zij zin in heeft. Voor vanavond staat hier in Meilhan een ‘groots’ vuurwerk op het programma, ben benieuwd.