Logboek week 26-05
Zondag 26 mei.
N.B. De foto’s zijn meestal veel mooier (groter) als je er op klikt. Via het pijltje ‘een pagina terug’ kom je weer in het verhaal.
Rustdag. Sombere ochtend. Sanne gaat naar de markt, ik geef het schip een stevige wasbeurt. Laat op de middag komt de zon toch nog tevoorschijn. Dan komt de klus waarvan ik vorige week al een foto op het weblog heb gezet. De pontons die zomers op de rivier liggen worden in het najaar altijd geheel ontmanteld en naar binnen gesleept omdat ze door de soms hoge waterstanden en de sterke stroming ’s winters niet op de rivier mogen blijven liggen. En dus moeten ze in het voorjaar weer naar de rivier terug en begint de puzzel waar welk stuk thuis hoort.
Als het geheel weer in elkaar is gezet (met behulp van een hijskraan) wordt het naar z’n plek op de rivier getrokken en gekoppeld aan ankers waarbij ook altijd 2 duikers nodig zijn. Al met al een 2 dagen durende klus elk voor- en elk najaar; kosten jaarlijks € 5000.- , opbrengst altijd minder. Als de gemeente (Moissac) slim was geweest hadden ze even gekeken naar Montauban, 30 km stroomopwaarts, waar ze 3 prachtige steigers op de rivier hebben liggen, zodanig geconstrueerd dat die het hele jaar door kunnen blijven liggen. Maar ze vinden deze mooier. C’est la France. Voor ons (havenmeester en een paar schippertjes) is het overigens best een leuke klus.
Maandag 27 mei.
de opbouw van de buiten steiger begint vorm te krijgen
De kraandrijver en een paar gemeentewerkers zijn al op tijd (9.30 uur!) begonnen met de legpuzzel en aan het einde van de dag ligt het eerste gedeelte op z’n plek. Morgen het 2e deel. Sanne repareert ondertussen een van de ritssluitingen van de wintertent. Die is overigens al meer dan 30 jaar oud maar voldoet nog steeds prima, zeker met het nog steeds wisselende en veelal regenachtig weer.
Dinsdag 28 mei.
Vannacht enkele zware buien, inmiddels droog maar somber en niet echt warm. Ik werk het blog bij, Sanne informeert bij het Office du Toerisme naar een Engels sprekende huisarts vanwege enkele eczeem-achtige plekken op mijn benen die maar niet weg willen.
Woensdag 29 mei.
en zo ziet het er uit als de puzzel is opgelost ....
De dag begint zwaar bewolkt maar allengs wordt het ietsje lichter. De grote groepspraktijk (5 artsen) heeft vandaag geen plek meer en de komende 4 dagen zijn ze met z’n allen vrij!, Hemelvaartsdag plus aansluitend weekend. Overigens spreekt geen van die 5 ook maar enigszins een fatsoenlijk woord Engels. Dus maar binnengelopen bij een (vrouwelijke) arts in het centrum van het dorp, waar we naar een half uurtje wachten een afspraak kunnen maken voor later die middag. Blijkt overigens zeer behoorlijk Engels te kunnen spreken. Consult verloopt zeer plezierig, al is ze niet helemaal zeker van haar diagnose, wat ze ook eerlijk zegt. Daarna Sanne naar de supermarkt om inkopen te doen voor de ‘haven-barbecue’ van vanavond (opening van het seizoen). Zij redt het nog net om tegen zessen alles voor de barbecue klaar te hebben. Jim (de havenmeester) heeft inmiddels het terras bij de capitainerie opgetuigd en we hebben met zo’n 30 mensen een supergezellige avond met een niet onaanzienlijke hoeveelheid spijs en drank. Leuk dat er naast allerlei oude bekenden ook nieuwe gasten zijn: geleidelijk aan wisselt de bezetting van zo’n haven toch elk jaar wel wat. Met name de vele buitenlanders willen na een paar jaar hier toch ook nog enkele jaren naar Noord-Frankrijk en Nederland of komen van daar terug naar het warmere zuiden. Het belangrijkste overigens: Jochem belde vanmiddag dat er op dit moment geen reden tot zorg is. Wel wordt de controle-frequentie wat opgevoerd.
Donderdag 30 mei, Hemelvaartsdag
Zonovergoten met wel een frisse noordelijke wind. We keutelen wat aan, schip gewassen, Sanne de overhemden dito en maakt ook nog een flinke wandeling.
Vrijdag 30 mei.
... en gekoppeld aan de wal. Plaats voor 6 á 8 bootjes
Zon en weinig wind. De gebruikelijke was werkzaamheden. Mijn medicijnen geven een lichte verbetering. Patrick en Laurence hebben vandaag hun boot (de Zac) weggebracht naar Castelsarrasin voor de verkoop, het was hun eerste vaartocht na vijf jaar. Laurence heeft de werfbaas (Christophe) gevraagd om nu eindelijk mij de rekening te sturen van de reparatie van de Python drive van 3 weken geleden. Dat had ie inmiddels al wel 10 keer beloofd, maar ja: druk, druk, druk.
Zaterdag 1 juni.
Het weer is nu gewoon ouderwets fraai. Eindelijk de stuurhut helemaal open, zowel de beide zijkanten als de achterkant van de ‘wintertent’ opgerold. Voor het eerst dit seizoen een ‘koude warme maaltijd’. Na de nodige moeite kom ik er eindelijk achter waarom, als je een mail doorstuurt, de bijlagen niet zonder meer meekomen. Gelukkig weet Jim, of liever Sandra, dat nu ook. Mail was namelijk op de capitainerie binnen gekomen
Zondag 2 juni.
Dat verslag ga ik hopelijk (over)morgen schrijven.