ms artemis

ARTEMIS 18^e en 19^e week reis 2016 (week 32 en 33)

Maandag 8 augustus.

Stralend weer. Tot onze verrassing verschijnt omstreeks de middag de hotelboot Rosa, die nu noodgedwongen aan de graskant moet liggen. Normaal vaart die hier nooit. Als om 14.30 uur de Saint Louis van de kade vertrekt heeft de Rosa bijna een uur nodig om over te steken en achter ons af te meren aan de kade. Het blijft een rampboot, ondanks weer een nieuwe schipper, die overigens dit traject helemaal niet blijkt te kennen. De haven in Meilhan gebeld, Mike reserveert onze lievelingsplek aan de ponton midden in de haven, waar we het minst onder de platanen liggen. Onze komst was overigens al aangekondigd door de Gretige Henriette. In de avond schrikt Sanne zich te pletter: plotseling staat er een vos naast haar op de steiger. Het dier blijft rustiger dan zij, draait zich om en loopt weg. Als zij later met de lamp schijnt ziet ze nog wel een paar vurige groene ogen maar kan het dier niet meer onderscheiden.

Dinsdag 9 augustus.

Gevaren: 2.45 uur, 3 sluizen en 16 km.

In de nacht is het wat gaan regenen. Maar het blijft bij een paar spetters. Om 8.30 uur gaan de lijnen los en we vertrekken net vóór de Lebos, een klein jacht met 2 zeer Engelse en evenzo bejaarde heren, die vannacht bij de Arcadia opzij hebben gelegen, kennissen van de Elegance. In de eerste sluis toch maar even op ze gewacht en meteen afgesproken dat we dat bij de volgende sluis niet meer zullen doen. In Buzet vinden we tegenover de jacht/verhuurhaven een ruime plek aan de graskant en liggen dus al voor de middag vast. In die middag wel een paar stevige buien.

Woensdag 10 augustus.

Een nieuwe ervaring: een heel koude nacht. Toen ik opstond was het binnenboord 15 graden, dus ….: de kachel aangestoken (jawel 10 augustus zuid Frankrijk). Sanne blijkt vannacht ook al wakker te zijn geworden van de kou en een extra laken over zich te hebben getrokken. De zon schijnt inmiddels weer als nooit tevoren. In de middag een rondje Buzet gedaan, afgesloten met een glas rosé aan boord van de Elegance die net in de haven is aangekomen. ’s Avonds heerlijk gedineerd in de Vigneron, met een waanzinnig uitgebreid en dito lekker grand dessert toe.

Donderdag 11 augustus.

Gevaren: 2 uur, 2 sluizen en 13 km.

Vroeg op weg, het lijkt niet uitgesloten dat de ‘Mère Galathea’ ook vertrekt richting Villeton en we willen daar graag eerder zijn om zeker een plek te hebben. De ‘Mère’ is ruim 20 meter lang en ligt ook vaak in Villeton en zoveel plaats is daar nu ook weer niet. Het was vannacht niet zo koud als gisteren, maar toch vanochtend maar krap 17 graden, dus even de kachel gestart. Bovendien varen we vanochtend in een prachtige ‘laan’ van platanen, waar de zon nauwelijks doorheen dringt en dan is het lekker als het binnen warm is. Om 11.30 uur zijn we in Villeton, waar gelukkig nog net een plekje vrij is. Na de middag als alle huurboten weer weg zijn is er ineens plek zat, maar als de Elegance (21 mtr) verschijnt is dat ook weer over. Voor de afwisseling drinken zij nu een glas rosé bij ons aan boord. Op de kade is (gelukkige op ruime afstand van de boot) het een gezellige drukte met talloze fietstoeristen en een 10-tal campers net aan de andere kant van de dijk. Prachtig weer overigens vandaag.

Vrijdag 12 augustus.

Een bloedhete dag. 36 graden binnen zowel als buiten, 48 graden in de zon. Om te voorkomen dat de kleur van het schip van wit in geel verandert, moeten we over naar het “anti-platanen-spatten-regime”, dus ’s avonds zorgvuldig de dekken vegen en ’s ochtends ruim met water bezemen of zwabberen. Best veel werk elke dag, maar als je het niet doet is het schip binnen enkele dagen niet meer om aan te zien.

Zaterdag 13 augustus.

Het wordt eentonig, opnieuw een stralende maar bloedhete dag. Belachelijk om er over te klagen, maar Sanne kan er niet zo goed meer tegen al verhindert het haar niet om een gigantische portie bramen te plukken en vervolgens naar Tonneins (5 km) te fietsen om uitgebreid te fourageren. Desalniettemin is het toch juist vanwege dit weer dat we hier zo graag zijn. En vooral niet te veel doen, dat maakt het een stuk draaglijker. ’s Avonds fantastisch lekker gegeten bij “La chope et le pichet”, en bovendien genoeglijk geleuterd met de Belgische eigenaar. De ‘paupiette de saumon’ is een absolute aanrader.

Zondag 14 augustus.

Vanwege de warmte wordt er zo weinig mogelijk gekookt. Zouden er daarom in deze streek zo veel pizzeria’s zijn. In ieder geval genieten wij er weer dubbel van. Niks te koken en nauwelijks afwas.

Maandag 15 augustus.

Gevaren: 1.20 uur, 1 sluis en 6 km.

Prachtig, bloed verziekend heet (zou Herman zeggen) weer. Tegen tienen gaan de lijnen los en een uurtje later zijn we al in Le Mas d’Agenais. Aangelegd aan de “luxe” kade, net vóór de brug en vóór het verhuurbedrijf. Prima plek om weer eens de kapper te bezoeken. Hier slechts zon van 11 tot 17 uur, maar dat is lang genoeg bij deze temperaturen. In de avond meert de Lebas achter ons af. Brian is nu met z’n vrouw Chris. Zij wonen vlak bij Cahors en varen met hun scheepje steeds hier in de buurt kleine stukjes. We besluiten de dag op hun achterdek met een glas rode wijn. Gelukkig hebben ook zij de mogelijkheid om wijn te koelen, rode wijn van omstreeks 30 graden is absoluut niet te pruimen.

Dinsdag 16 augustus.

Gevaren:3.40 uur, 20 km en 4 sluizen

Heel kalmpjes aan naar Meilhan gevaren, ik had met Mike (havenmeester) geen tijd afgesproken. De laatste sluis gaat, als wij uitvaren op dubbel rood, omdat een van de deuren net niet helemaal open gaat. Laat daar dan net de Rosa aankomen. Ondanks enig leedvermaak probeer ik haar nog te waarschuwen, maar hun marifoon zal ook wel kapot zijn, of de schipper weet niet hoe dat ding te gebruiken. Ben benieuwd hoe lang hij op de VNF heeft moeten wachten, het was net lunchtijd. Mike heeft onze ‘vaste’ plek gereserveerd (ponton reservé), aan het einde waarvan overigens de Gretige Henriette ons blij verwelkomt. Even later arriveren ook Johan en Margreet van de ‘Rust Roest’ (in Somail) op de camping naast de haven. Wij treffen elkaar vervolgens eerst in de rivier (vlak naast de haven) om af te koelen en daarna op het terras om weer warm te worden. Na het eten tot na middernacht buiten bij maanlicht in de stuurhut gezeten.

Woensdag 17 augustus.

Beetje bewolkt maar erg warm en vochtig. Wat aangerommeld in afwachting van Johan, die naar de zonnepanelen komt kijken. Het blijft toch behoorlijk onduidelijk waarom de panelen niet meer stroom leveren. Johan heeft een ander type regelaar meegebracht, waarmee het mogelijk zou moeten zijn om de accu’s beter te laden. Voorlopig die maar eens uitproberen. Lastig is alleen dat ik op die regelaar niet kan zien hoeveel de spanning van de accu’s werkelijk is. Kan dus alleen zien of de accu’s wel of niet maximaal geladen zijn en of het negatieve saldo van stroom in en uit nu dan inderdaad kleiner wordt. Afwachten dus. Om half zeven met Bill en Winny naar het grote plein midden in het dorp hoog boven de haven gewandeld. Al heel wat mensen hebben zich aan tafel gezet voor de marché des producteurs. Rondom de lange rijen tafels zijn er de kramen van allerlei bedrijven uit de omgeving, waar je de meest heerlijke dingen kunt kopen en die dan, gezeten aan de tafel, kunt verorberen. Er zijn zoveel heerlijkheden te koop dat het soms moeilijk is een keuze te maken. Bovendien ontmoet je allerlei oude en nieuwe bekenden, worden door alle bootjesmensen ervaringen uitgewisseld en is het erg leuk om nader met de plaatselijke bevolking kennis te maken. Ook Johan en Margreet schuiven aan onze tafel en later ook de bemanning van de Oude Dibbes en hun Nieuw Zeelandse vrienden. Ik heb me laten vertellen dat er die avond zo ongeveer 500 bezoekers zijn geweest. Het is alleen oppassen geblazen als je na afloop van het festijn, mogelijk zelfs licht onder invloed van alle plaatselijke en vaak zeer goede wijn, in het donker het super steile pad terug naar de haven moet bewandelen. Maar ook dat is weer gelukt.

Donderdag 18 augustus.

Half bewolkt, omstreeks de 30 graden. Sanne laat de wasmachine stevig werken en gaat daarna met Winnie op de fiets naar de producteur-groenteboer. Die verkoopt allerlei ‘misvormde’ groenten, die zij niet aan winkels willen leveren, voor een prikje aan particulieren. Sla, paprika’s, pepers, courgettes, komkommers,pruimen en meloenen: dat hele rijtje voor minder dan 4 euro. Bovendien staat deze boerderij veel dichter bij de haven, ongeveer op 3 km, dan ons vroeger adres in Couture dat ruim 8 km ver was. Sanne is de hele middag druk met de voorbereiding van de barbecue voor die avond met onze Amerikaanse vrienden Bill en Winnie, die met hun schip inmiddels, vanwege de drukte in de haven, langszij liggen. Weer een prima avond en weer wordt het laat.

Vrijdag 19 augustus.

Bill en Winnie vertrekken vandaag naar Buzet, zij willen een stuk de Baïse varen. Johan en Margreet komen langs en drinken nog een kop koffie mee alvorens ook zij vertrekken, maar niet dan nadat Johan mij nog de nodige uitleg en goede raad heeft gegeven ter zake van het gedoe met de zonnepanelen en hoe om te gaan met de nieuwe regelaar. Hoewel er steeds schepen vertrekken blijft het ook druk met nieuwkomers, zodat de haven meer dan vol blijft. Hetgeen overigens hooguit 7 á 8 schepen inhoudt. Komt ook omdat de Saint Louis (hotelboot) hier op gasten ligt te wachten. Het is dit jaar geen goed jaar voor de diverse hotelboten, oorzaak onbekend, angst van vooral Amerikanen, Canadezen en Australiërs voor de situatie in Europa?

Zaterdag 20 augustus.

Als het dan toch zo lekker bloedheet blijft kun je net zo goed ergens driftig mee bezig zijn. Al jaren ergerde mij de enorme rommeligheid van de bekabeling in de machinekamer. Dus dan nu eindelijk besloten om daar wat aan te doen. Oude spullen aan en aan het werk. Eerste probleem is dat heel veel aansluitingen in de stuurkast achter het stuurwiel zitten. En dat stuurwiel blijkt met geen geweld los te krijgen, geen wonder, is er al 12 jaar niet af geweest. Uiteindelijk kost me dat de hele middag en dan is het er nog niet af en ben ik niets opgeschoten. Havenmeester Mike belooft om me morgenmiddag te komen helpen. En wij gaan weer afkoelen in de Garonne.

Zondag 21 augustus.

In de ochtend krijg ik ineens een gouden idee. Met 2 balkjes strak achter het stuurwiel en een dunne bout op de plek waar normaal de veel dikkere bout van de wielbevestiging zit plus één niet eens zo harde tik op die bout is de klus in een keer geklaard. Stuurwiel eraf en front van de stuurkast losgeschroefd. Dan de machine kamer in en begonnen met alle losse draden etc, te verwijderen. Probleem daarbij is dat je alles in de meest onmogelijke houdingen moet doen, half liggend op de accu’s, leunend tegen de zijkant van de motor en vooral niet je hoofd te ver optillen vanwege alle staalkabels en plafondspanten. Het angstige is dat er her en derwaarts verbindingen zijn waarvan ik niet weet waarvoor zij dienen of dienden. Maar een kabel met een los uiteinde moet uiteindelijk risicoloos te verwijderen zijn. Bovendien zijn er allerlei dikkere en dunne bundels met tieraps aan elkaar geknoopt, haal je die weg dan wordt de warboel steeds groter. Eind van de dag zijn de meeste losse eindjes eruit. Maar dan komt het echte probleem nog.

Maandag 22 augustus.

Er zijn een aantal draden waarin aparte zekeringen zijn opgenomen, verbindingen met de algemene zekeringenkast en een deel daarvan verdwijnt achter de 3 jaar geleden nieuw ingebouwde Eberspacher (verwarmingskachel). Om een lang verhaal kort te maken, het blijkt dat die nieuwe kachel is ingebouwd terwijl men alle bedrading van de oude kachel (met een super ingewikkeld regelsysteem) heeft laten zitten. Maar als je kabels achter die nieuwe kachel vandaan trekt wil je wel heel zeker weten dat je niet per ongeluk een nieuwe kabel mee of stuk trekt. Dus met enige regelmaat de kachel getest, bij een temperatuur van boven de 30 graden! Als alle oude en overbodige meuk is verwijderd blijkt er ineens weer plaats genoeg te zijn in de diverse kabelgoten. Alles ziet er nu weer veel netter en verzorgder uit, al denk ik dat in de machinekamer nog wel iets te verbeteren valt, maar dat laat ik graag over aan een echte elektricien. Om 16 uur is de klus eindelijk geklaard, alle gereedschap etc. opgeruimd en de stuurkast weer dichtgeschroefd. We gaan daarna nog even lekker zwemmen in de Garonne en genieten van een heerlijk glas wijn op het terras van de haven.

Tot slot het is de bedoeling dat we hier tot 1 september blijven en daarna weer kalmpjes terugvaren naar Moissac. Plannen voor daarna hebben we nog niet gemaakt.