ARTEMIS 10e week reis 2016 (week 24)
Maandag 13 juni.
In aansluiting op wat ik gisterenmiddag schreef blijkt er nog een reden te zijn om hier (in Villeton) voorlopig een paar dagen te blijven liggen. We horen van een tegenligger dat een klein stukje verderop, bij Meilhan, de kanaaldijk is doorgebroken. Precies op de plaats waar de Garonne met een bocht van bijna 150 graden bijna tegen het kanaal botst. Waarschijnlijk is de kanaaldijk onderspoeld door de waanzinnige watermassa’s die er dit jaar door de rivier afgevoerd moeten worden. Hoe hard die stroomt hebben we afgelopen donderdag zelf mogen ervaren. Geen idee hoe lang deze stremming gaat duren, maar onze ervaring leert dat dat zomaar 4 á 6 weken kan zijn. In het kanaalpand net vóór de dijkbreuk, 6 km verderop, is het water ruim 1 mtr gezakt, dus dan houdt alles op met onze diepgang van 1.1 mtr. Wellicht is het een voordeel dat in de getroffen kanaalpanden onder meer 2 grote bootverhuurbedrijven zijn gevestigd en die zullen er bij de VNF (Franse Rijkswaterstaat) wel op aandringen dat herstel zo snel mogelijk plaatsvindt. Verder klopt de weersvoorspelling ook, harde wind, veel regen en niet lekker warm. Dat gaat zo nog een dag of vijf duren. Maar aan de kade hebben we stroom en water en binnenboord is het droog. Sanne kient het prachtig uit door precies tussen 2 flinke buien boodschappen te gaan doen in Tonnein.
Dinsdag 14 juni.
De buien worden iets minder frequent en tussendoor warmt de zon ons iedere keer een beetje op, al blijft de wind hard en koud. Inmiddels ligt de kade nagenoeg vol, logisch met die stremming verderop. We zien nog wel wat huurboten westwaarts varen, maar die zien we ook allemaal weer terugkomen. Wij blijven tot zaterdag liggen, omdat het dan pas wat aangenamer weer wordt. Als ze die dijk gerepareerd krijgen gaan we in augustus wel naar Meilhan. We wandelen tussen de buien wat in de omgeving. Opvallend veel riante woningen met grote tuinen, alles in perfecte staat van onderhoud. Aan de naambordjes op de brievenbussen te zien wonen hier nogal wat Engelsen. We nemen nog even een slaapmutsje in de stuurhut maar tegen tienen wordt het te koud en moeten we binnen nog een oorlammetje nemen om weer warm te worden.
Woensdag 15 juni.
Wolken, zon en zo nu en dan wat regen. Het blijft veel te koud voor de tijd van het jaar, vooral een gevolg van de stevige wind. In de middag wordt het iets beter. Sanne doet een wasje en gaat daarna op de fiets de verdere omgeving verkennen, o.a. Damazan, wat een leuk plaatsje blijkt te zijn, ook weer een bastide, maar waar voor ons nooit plek is om aan te leggen, omdat de kant ondiep is met grote stenen. We douchen en gaan dan onder de paraplu’s naar het restaurant ‘la chope et le pichet’. Belgische eigenaar en absolute aanrader. Heerlijk gegeten, entrecotes zoals je ze maar zelden krijgt. De baas blijkt zelf ook een watersporter, heeft een Super van Craft, waarmee hij de laatste 2 weken van juni en de laatste week van september in Nederland vaart. Hij vond het duidelijk leuk om weer eens Nederlands te kunnen praten, zijn vrouw moest in de keuken herhaaldelijk bellen dat er weer gerechten klaarstonden voor de andere gasten. Terug aan boord nog een glaasje wijn voor de afwisseling en dan geheel vol(ge)daan de kooien opgezocht.
Donderdag 16 juni.
Getankt, kraan loopt kennelijk erg hard, na 20 minuten spuit het water uit de ontluchting en geeft de meter aan dat de tank vol is. Kennelijk heeft de Gobius meter te vroeg aangegeven dat de tank bijna leeg was. We besluiten om naar Buzet te varen en daar hopelijk een plekje aan de kade te vinden. Uit Buzet komen (kwamen) de wijnen waarmee AH de Nederlanders wijn heeft leren drinken. Maar dat succes heeft tot irrelevante prijsstijgingen geleid en dus bezoeken we de cave niet meer. Overal om ons heen buien, maar zelf houden we het droog tot net voor Buzet; door super langzaam te varen houdt het net op met regenen als we gaan aanleggen, want er is zowaar een vrije plek. In de loop van de middag horen we met enige regelmaat dat de drinkwaterpomp heel even zachtjes loopt, zonder dat wij ergens water gebruiken. Eindeloos gezocht waar een mogelijk lek in het leidingsysteem zou kunnen zitten, zelfs op diverse plaatsen de vloer opengelegd. Aan de boiler is ook niets te bespeuren wat in de richting van een lekkage wijst. Uiteindelijk dan maar geconcludeerd dat door de afkoeling van het water in de boiler de druk in het systeem daalt en de pomp daar heel alert op reageert. Nadat er zeer ruim warm water is gebruikt voor de afwas horen we de pomp later op de avond nog 1 keer en daarna is het over. Klaarblijkelijk heeft de nieuwe pomp wel een heel erg gevoelige druksensor. Helemaal zeker dat het niks anders is zijn we nog niet.
Vrijdag 17 juni.
De hele dag afwisselend stevige buien en een waterig zonnetje. Langer dan een half uur aaneengesloten is het niet droog. Bovendien veel en kille wind. We beginnen dit weer redelijk zat te worden. Zo slecht hebben we het in alle jaren in Frankrijk nog nooit gehad. Wel is er voor volgende week iets beter weer voorspelt, maar de voorspellingen op termijn deugen hier zelden. Door de continue bewolking kunnen de zonnepanelen onze 20 jaar oude koelkast niet volledig van stroom voorzien en dus moeten de accu’s bijspringen, maar ook dat is eindig. Dus óf varen óf ergens aan de stroom. Daarom gaan we morgen naar Serignac, in de hoop dat daar plek is, en zo niet dan hebben we in ieder geval een paar uur gevaren.
Zaterdag 18 juni.
Bijtijds opgestaan (doe ik trouwens altijd) en om 8.45 de motor gestart. Rustig naar Serignac gevaren. Tot onze verbazing ligt aan de grote steiger alleen d’Oude Dibbes uit Sneek, ook al meerdere keren ontmoet in de afgelopen jaren, maar eigenlijk nooit ervaringen mee uitgewisseld; dit keer dus wel Overigens ligt er aan de overkant een kleine Engels kolonie. Dit keer dus wel. We blijken nogal wat gemeenschappelijke kennissen te hebben, vooral in de omgeving van Mirepeisset. Verder zijn zij gisteren niet adequaat geïnformeerd door de capitainerie in Buzet omtrent de passage van de Garonne. We geven hen de telefoonnummers van de ‘pilots’ en van de captain van Port Lalande (Rob Graham). Met die info moet het lukken. Ook nadrukkelijk gewaarschuwd dat ze zich regelmatig moeten laten informeren of de terugtocht nog mogelijk is, want anders zit je zomaar tot een eind in november op de Lot vast omdat er dan te weinig water in de Garonne staat. En dat lot is reeds velen te beurt gevallen. Ondanks de belofte van de weerprofeten dat het droog zou zijn vandaag zijn valt het in de avond weer met bakken uit de hemel.
Zondag 19 juni.
Een schitterende zonsopgang deze ochtend, temperatuur slechts 9 graden. De dag begint met een stralende hemel, maar door de dag heen neemt de bewolking alsmaar toe. Maar het moet gezegd worden, het is de eerste dag sinds tijden dat het niet regent en uit de wind is het best aangenaam. Vandaag krijgt de koelkast een grote beurt schoonmaakbeurt, evenals de nis waarin hij staat. Daar zijn we wel een paar uur zoet mee, maar ik betwijfel of dit het elektra-verbruik zal doen dalen. Het rooster aan de achterkant van de koelkast was nauwelijks stoffig. Het zal wel op een nieuw, extra energiezuinig koelkastje uitdraaien. Dibbes vertrekt naar Buzet, ze willen beslist naar de Lot. Inde middag komen de Engelsen van de overkant om beurten water halen. Overigens heeft de havenmeesteres al meegedeeld dat ze er de eerstkomende 4 dagen niet is, dus er wordt ook geen havengeld geïnd. Elk voordeel heb z’n nadeel. Eind van de komende week begint de zomer; het zal tijd worden.