Om volstrekt onduidelijke reden lukt het op dit moment niet om een aantal geselecteerde foto’s in dit bericht te plaatsen.

Dus dit keer alleen tekst. Sorry

Maandag 16 september 2013.   Rethel-Neuville Day.

De weerberichten zijn afgrijselijk.  Het is veel te koud voor de tijd van het jaar en zeker ook voor mij. We vertrekken tegen negenen, de sluizen lopen voorspoedig en tegen 13 uur steken we de rivier de Aisne over en komen aan bij de eerste sluis van de trap van 26 stuks in het Canal des Ardennes. Daarmee is ook de voorspoedige vaart ten einde; het begint te miezeren en na 5 sluizen hebben we al 3 keer de VNF moeten roepen om assistentie: de ene sluis vult zich niet , de volgende loopt wel vol maar vervolgens gaan de deuren niet open en bij weer een andere gaan de deuren achter ons niet dicht. Na 6 sluizen hebben we er schoon genoeg van en blijven we dus maar liggen, morgen gaat het hopelijk beter. Tegen zessen komt nog een tot woonschip omgebouwde opvarende peniche door de sluis vóór ons en meert net achter ons af. Daarmee is de kade ook geheel gevuld. Verder geen schip gezien vandaag.
V. belt, morgen komt hij met N. ons eind van de middag opzoeken, daarmee een traditie van jaren herstellend.
Vaartijd 5 uur 35″, 28 km en 13 sluizen.

Dinsdag 17 september 2013.  Neuville Day-Chesne.
Er wordt voor vandaag veel regen verwacht maar het is nog droog als wij om 9 uur voor de sluis liggen. Het gaat even goed met het schutten maar al snel moet de VNF weer te hulp schieten omdat de radar ons niet signaleert. Zo ongeveer om de 200 meter volgen de sluizen achter elkaar en wij vrezen dat het een erg lange dag gaat worden op deze manier. Bij onze tweede oproep om assistentie komt een sluiswachter ons vertellen dat dit veroorzaakt wordt doordat wij de gordijnen voor de ramen niet dicht hebben! Uiteindelijk worden wij nog eens 2 keer in/uit een sluis geholpen (overigens wel steeds een snelle en prompte reactie van de VNF) en komen in de stromende regen in Chesne aan waar wij hebben afgesproken met V. en N. Een Frans jacht ligt er al afgemeerd en later ligt de kade vol met nog 2 jachten meer terwijl 2 andere schepen iets verderop gaan liggen. Een peniche passeert na 7 uur, geladen met gerst voor Bavaria. Onze vrienden komen tegen het eind van de middag en na de borrel vooraf aan boord gaan wij lekker uit eten boven aan de kade in het enige restaurant, op loopafstand in de gietregen, in de omgeving.  Het is een gezellige avond samen.
Vaartijd 4 uur 15″, 7 km en 19 sluizen.

Woensdag 18 september 2013.
Het heeft de godganselijke nacht geregend en dat doet het nog steeds. Het is koud en het waait hard.  Volgens de voorspelling blijft het tot ver in de middag regenen. Is dit zo nog wel leuk? Ja want tegen 11 uur komen V&N weer terug uit Sedan en drinken we gezamenlijk koffie. Natuurlijk, in de zin van voorspelbaar, hebben zij iets lekkers voor erbij meegebracht en is Sanne iets lekkers ook voor erbij wezen halen, dus hebben we voor 2 dagen gebak in huis. Dit koffieuurtje loopt uit tot ruim na lunchtijd door een uiterst genoeglijke kout met regelmatig een serieus accent.  Tegen 14 uur nemen we afscheid. Wij hadden vanmorgen vroeg al besloten dat het absoluut geen weer was om te varen en dat we vandaag zouden blijven liggen om morgen de eerste schutting te pakken. Tegen 19.30 komt een Nederlandse geladen peniche (de Deo Juvente) achter ons liggen die morgenochtend rond half 7 wil vertrekken om de eerste schutting te hebben. Afgesproken dat wij de eerste sluis direct na hem schutten en wij daarna mogen passeren. De schipperse vertelt dat zij op het komend stuk kanaal niet meer dan 2 á 3 km per uur vooruit komen vanwege de diepgang. Ook zij hebben een lading voor Bavaria.

Donderdag 19 september 2013.  Chesne - Charleville-Mézieres
Als we opstaan tegen 7 uur blijkt er een dikke mist te hangen. De Deo Juvente is ons net gepasseerd, wij moeten nog echt wakker worden, vers brood gehaald bij de bakker om de hoek en om 8.15 varen wij aan om bij de sluis aangekomen onze voorganger net uit de sluis te zien gaan. Het duurt een poos voor de sluis weer op niveau is en in de 3 km daarna zitten wij wel dicht achter hem maar kunnen dan niet passeren. Na de volgende schutting is hij zo vriendelijk de snelheid wat terug te nemen en kunnen wij hem al snel voorbij en ruim voor de volgende sluis is hij niet meer achter ons in zicht. De mistvelden trekken steeds verder op en bij de tunnel van St. Aignan begint de zon af en toe door de wolken te komen. Bij Pont a Bar, vóór we de laatste sluis op het kanaal hebben, krijgen wij de eerste tegenligger en aangekomen bij de laatste sluis nog een jacht dat net van de ander kant invaart. en dat zijn dan de enige jachten die wij vandaag in actie zien. In Charleville leggen wij vast aan de lange buitensteiger die meer dan voor de helft leeg is. Er ligt een Deens jacht dat onderweg is naar het zuiden , de anderen lijken hier langere tijd te liggen. Wij gaan op zoek naar de capitainerie maar er is geen mens te bekennen. Op de camping is het nog redelijk druk.
Samen de wijnhandel bezocht en wat voorraad heel lekker spul voor de winter gekocht. Maar het is nog altijd ver en zwaar om met een bib van 10 liter in de ene hand en een van 5 liter in de andere hand naar het schip terug te lopen.
Vaartijd 6 uur 30″, 45 km, 1 tunnel en 10 sluizen.

Vrijdag 20 september 2013.  Charleville-Mézieres - Révin
Jack controleert motor en vult koelvloeistof aan, werkt wat verfplekjes bij en Sanne gaat nog even terug naar een expositie  in het kader van het mondiale marionettenfestival dat hier vandaag begint en waarbij het Musee d’Ardenne uitgebreid aandacht besteedt aan bewerkingen naar aanleiding van de werken van Vincent van Gogh. Het Deens jacht is al op tijd vertrokken en net als wij om over twaalven de lijnen los willen maken arriveert er een Nederlands jacht uit Meerkerk…dachten wij. Het is een Nieuw-Zeelander die deze platbodem net deze zomer in Beaucaire gekocht heeft en nu naar een werf in Nederland gaat voor de nodige reparaties. Hij heeft tijdelijke hulptroepen aan boord. Uiteindelijk vertrekken wij en gaan het eerste stuk met flink stroom mee noordwaarts zonder ook maar een schip te zien. Onderweg ligt aan geen enkele kade een schip afgemeerd, we zien een paar geheel nieuwe jachtensteigers (met gratis water en stroom), alles is leeg, maar in Revin aangekomen ligt er toch welgeteld één Hollandse platbodem van een Luikenaar, net aangekocht in Roanne, op weg naar Maasbracht voor onderhoud en reparatie. De stroming die nog sterk was in Charleville, lijkt weggevallen.
Niet meer zo koud en vochtig maar wel op tijd naar binnen.
Vaartijd 4 uur 35″, 40 km en 7 sluizen.

Zaterdag 21 september 2013.
Bewhoorlijk mistig tot ongeveer 11 uur. De Belgische buurman uit Luik vertrekt al op tijd. De was gedaan die later tot onze verrassing nog droog werd ook, de buitenkant van het schip flink met borstel en sop onder handen genomen. Voor het eerst sinds jaren een paar tankjes diesel bij het pompstation (dat dichtbij is) gehaald, boodschappen gedaan en dan naar een restaurant dat geheel gereserveerd bleek te zijn voor een feest. De eigenaar is erg vriendelijk en belt een collega-restauranthouder die ons nog wel kan bedienen en wij worden vervolgens door zijn vrouw per auto naar dat restaurant gebracht met de toezegging dat zij ons na het diner weer terug zal brengen naar de boot! Dit is ons nog nooit in Nederland gebeurt. Na een heerlijke maaltijd vragen wij de uitbater om zijn collega nogmaals te danken voor het aanbod ons naar het schip terug te brengen en hem te informeren dat wij het kleine stukje naar de haven te voet willen doen. Heerlijk weer, stil dorp.

Zondag 22 september 2013.
Opnieuw mist die pas na de middag wegtrekt. Af en toe even een kortdurend zonnetje maar een heel aangename temperatuur. En het ook bij ons bekende geluid van tientallen motorrijders die toeren langs het water. Het Franse jacht dat gisteravond nog laat nog aankwam is vanochtend al vroeg weer vertrokken en wij liggen weer alleen aan de kade. Vandaag doet Jack het de zijkanten van het schip terwijl Sanne begint met het cleanen en in de was zetten van stuurhut en bovenste dek. Aangenaam weer om te werken maar het zal nog wel een paar daagjes duren voor alles gedaan is. We ontdekken dat sluis Ivoz-Ramet (net vóór Luik) een aantal weekenden gesloten is wegens werkzaamheden hebben daarom onze vaarplanning wat veranderd. Het allerliefst passeren wij Luik n.l. op zondag, dan is het er veel minder druk met de ‘grote’ schepen. Door de week levert sluis Ivoz-Ramet vaak uren wachttijden op en wordt je als jacht vaak “vergeten” door de sluiswachters. Je moet je dan eigenlijk gewoon ertussen wringen, maar dat is slechts een beperkt genoegen tussen twee- en drie-duizend tonners, die ook lang niet altijd bereid zijn om hun schroef ‘uit het werk’ te zetten. En geen sluiswachter die dat iets kan schelen.

Maandag 23 september 2013.  Revin - Vireux-Wallerand
Het is behoorlijk mistig bij het opstaan. Dusdanig dat ik eerst maar eens de navigatieverlichting controleer. Het heklicht blijkt kapot, maar gelukkig heb ik nog net één reserve lampje. Ook het ankerlichtlampje blijkt het niet te doen, maar daar is geen reserve lampje meer voor. Voorlopig zullen we niet voor anker gaan, maar een paar reservelampjes aanschaffen lijkt toch wel zinnig. Inmiddels blijkt de stroming van de rivier fors toegenomen. Net voor de eerste sluis ligt een tunnel en het duurt enige tijd voor we groen licht krijgen. Tegenstrooms een half uur wachtend moet ik toch de motor meer dan 1000 toeren laten draaien om het schip op z’n plek te houden. Als we tenslotte nog maar eens een keer de telecommand bedienen krijgen we direct groen licht en is het eens te meer onduidelijk waarom dat niet direct gebeurde. Het lijkt er op dat de sluiswachter een schip stroomopwaarts aan heeft zien komen en daarop wilde wachten, maar toen dat schip niet snel genoeg doorvoer heeft hij de sluis (en daarmee ook de tunnel) op de automaat gezet en is ergens gaan koffie drinken. Inmiddels heeft de zon de mist verdreven, is het prachtig weer geworden en varen wij met een sterke stroom mee oerend hard door. Enkele uren later zijn we in Vireux-Wallerand en leggen we aan om nog wat van de zon te genieten en kan Sanne de rest van het dek van de kajuit in de was zetten.
Morgen varen we dan naar Waulsort in Belgie, waaraan we genoeg herinneringen uit onze jonge jaren hebben om meerdere logboeken te vullen.
Vaartijd 3 uur 55″ , 27 km en 6 sluizen.