Maandag 20 augustus.
Als we opstaan is het heel dun bewolkt met een flauw zonnetje. Ongeveer 10 graden koeler dan gisteren, maar toch heel erg aangenaam.
We tanken water, Sanne haalt boodschappen en we varen weer naar Mantoche. Verder doen we vandaag niets. De temperatuur is weer tot over de 35 graden gestegen en tegen de avond betrekt het waarna een langdurig onweer met veel regen.
Gevaren 50 minuten, geen sluizen, 8 km
Dinsdag 21 augustus.
Het is toch duidelijk te merken dat onze accu’s langzamerhand een stuk zwakker zijn geworden. Zolang de zon vol op de panelen schijnt kunnen we het dagenlang uithouden zonder elektriciteit van de wal, maar bij bewolkt weer is het, afhankelijk van de temperatuur, na maximaal 60 uur toch echt dringend nodig om een aantal uren te varen. Vandaag opnieuw benauwd weer, tamelijk bewolkt. Als tegen 9 uur de lokale bevolking huis en bed opzoekt komen er een groepje jongelui barbecuen op het grasveld naast de kade. Ze waren van alles goed voorzien, echter waren het bestek vergeten en kwamen dat bij ons lenen. Het is ondertussen donker maar dit is geen probleem: het bliksemt en onweert constant overal rondom ons maar wij houden het deze keer droog en hun barbecue is geslaagd.
Woensdag 22 augustus.
Auxonne, de Hallen uit de 16e eeuw
We gaan vandaag weer verder. Bij redelijk weer met een waterig zonnetje tuffen we op ons gemakkie naar Pontailler. Waar we tot de ontdekking komen dat de “trapkade” wel redelijk is opgeknapt, maar dat men alle overtollige cement gewoon over de rand heeft gekieperd. Zo maak je dus een mooie kade waar schepen met iets meer diepgang niet meer kunnen liggen. Dus duiken we het haventje in waar we ons met grote omzichtigheid tussen de 2 aldaar aan het ponton liggende jachten wurmen, die beiden zeer bereidwillig hun schepen naar voor resp. naar achter verhalen. Het vermelden zeker waard, want de gemiddelde Fransman doet zoiets never. We liggen nu weliswaar in de schaduw van een rijtje mooie platanen, maar na een aantal uren varen is dat geen probleem.
’s Avonds in het restaurant tegenover ons een overheerlijke ‘Saint-Pierre’ gegeten. Op z’n Hollands heet dat ‘zonnevis’: een zeer fijne zeevis, nooit eerder gegeten maar het smaakte fantastisch.
Gevaren 3 uur, 2 sluizen en 25 km.
Donderdag 23 augustus.
Deel van de kerk in Auxonne, ook uit de 16e eeuw
Vandaag naar Auxonne gevaren. Onderweg ontmoeten we de Sina met Ernst en Heidi. Allebei hard in de achteruit en rustig dobberend midden op de Saone even bijgepraat. Zij gaan nog een paar weken naar het noorden en komen dan begin oktober terug naar Auxonne. Hopelijk zien we elkaar dan nog wat uitgebreider, alhoewel onze planning (inmiddels) is om pas midden/eind oktober definitief in Auxonne aan te landen. In de haven worden we enthousiast ontvangen door Roy en Carol, de havenmeester en zijn vrouw. Blijkbaar werkt de tamtam (op het water zullen dat wel oliedrums zijn) voortreffelijk want zij hadden al van meerdere mensen gehoord dat we in aantocht waren en hadden ons eigenlijk al eerder verwacht. We krijgen voorlopig een plek aan de steiger naast de hellingbaan, wat feitelijk neer komt op een privé steiger.
Gevaren 2.30 uur, 1 sluis en 18 km.
helemaal privé is onze steiger duidelijk niet
Vrijdag 24 t/m dinsdag 29 augustus.
Gemiddeld genomen is het dezer dagen redelijk zonnig weer met overigens frisse ochtenden. We hebben wat gesprekjes met Roy en besluiten nu definitief om de Artemis hier in Auxonne te laten overwinteren, een echte garnizoensstad (nog steeds en duidelijk merkbaar). Napoleon, toen nog 2e luitenant, kreeg hier een deel van zijn opleiding. De prijs is redelijk, de haven outillage is zonder meer voortreffelijk. Roy is voortdurend aan het schuiven met de boten in een poging om een hele serie schepen van ongeveer gelijke lengte naast elkaar te krijgen en dat gaat aardig lukken. De plek die hij ons heeft toebedacht heeft voor ons het voordeel dat we iets korter zijn dan de beide buurschepen. Ik kan dan achterwaarts in de box afmeren, zodat ‘mon gouvernaille’ in ieder geval goed beschermd is. De boeg is veel minder kwetsbaar. De temperatuur in de winter is hier ongeveer gelijk aan die in Nederland, dus we zullen het schip wel heel zorgvuldig winterklaar moeten maken. Via de webcam van de haven kunnen we trouwens ook zelf naar ons bootje kijken. Wel heel toevallig is dat we nu met 3 schepen naast elkaar komen te liggen die elkaar ook redelijk goed kennen vanuit de Midi: De Merlin, de Artemis en de Sina. Voor de rest is het ook wel weer eens leuk om in een grotere haven te liggen en te praten met deze en gene. Grappig blijft ook steeds weer dat je schepen eerder herkent dan schippers hetgeen soms wel enige verwarring oplevert als blijkt dat ze ondertussen van eigenaar zijn gewisseld. Het valt wel op dat heel wat lieden, net als wij, na een aantal jaren de Midi voor gezien houden en weer in midden-Frankrijk gaan varen.
Eén ding was minder: ik heb in al die jaren nooit een Rotary club bezocht tijdens onze reizen. Het is natuurlijk puur toeval als er in de, meestal kleine plaatsjes langs het water, een club is, die dan ook nog op een te behappen afstand bijeenkomt. De kans op een bezoek wordt vervolgens sterk verkleind doordat je er maar net op de goede dag moet zijn. Nu was het eindelijk zover. De club van Auxonne komt op maandag bijeen in een restaurant dat me ook zeer aansprak. Dus, ondanks de warmte, keurig in het pak, jasje dasje en op naar het restaurant. Om tot de ontdekking te komen dat dit de enige week in het jaar is dat de tent is gesloten. Gelukkig heeft Sanne vervolgens met een heerlijke omelet de teleurstelling snel doen vergeten.
Woensdag 29 augustus.
in Seurre worden 'sous bras' verkocht, waarop tot onze stomme verbazing de Artemis staat afgebeeld. Zou daar handel in zitten??
Naar St. Jean de Losne gevaren. Aan de rivierkade is nog net één plekje waar wij opnieuw strak tussen 2 schepen in kunnen afmeren en zo hebben wij een weids uitzicht over de rivier. In de winkel van H2O boodschappen gedaan en eindelijk ook vetkoord kunnen krijgen. H2O is de eigenaar van 3 grote jachthavens, 2 in St.Jean en een (onze) in Auxonne. Daarnaast is het waarschijnlijk de grootste organisatie in Frankrijk op het gebied van de watersport, in de zin van onderhoud en reparatie van alle soorten jachten en zeker de grootste jachtmakelaar. Sanne bezoekt het scheepvaartmuseum terwijl Jack aan boord blijft om eventuele buren bij het afmeren aan ons schip te helpen. Tegen de avond weer een fantastische onweersbui, wij zijn onderhand gewend aan deze dagelijkse toegift bij mooi weer. Maar onze pizza nog net wel buiten kunnen eten.
Gevaren 2.25 uur, 1 sluis en 19 km.
Donderdag 30 augustus.
Het is deze week behoorlijk druk met de pleziervaart, de laatste vakantieweek voor de Fransen. En ook de beroepsvaart komt weer op gang, de laatste 2 dagen al meerder geladen spitsen gezien. Als wij de dieseltank weer bijgevuld hebben, na een ingewikkelde carte blue procedure, waarbij je per ’sessie’ maar 40 liter kunt tanken, dus mogen we de hele procedure 4 keer doorlopen, gaan we op weg naar Seurre. De weersverwachting is niet zo best: wind noord 4, temperatuur vandaag nog 20 graden maar morgen 16 en regen voor de komende dagen. Het wordt wennen na alle warmte.
In Seurre blijkt inmiddels dat de Artemis behoorlijk bijdraagt aan de omzet van de plaatselijke middenstand. We hadden al gezien dat we in het departementale informatie tijdschrift prijkten, maar dit gaat nog wel wat verder.
Gevaren 2.15 uur, 1 sluis en 18 km.
Komende dagen varen we naar Macon. Volgens onze informatie wordt daar ook een grote nieuwe haven aangelegd en we willen ons informeren wat daar de mogelijkheden zijn. Is toch weer 150 km zuidelijker.
Op 10 september zijn we dan weer terug in Auxonne, want dan komt een van de kinderen de auto daar brengen en blijft een paar dagen aan boord. Daarna hebben wij nog 5 weken om het Rhone-Rijn kanaal te verkennen, hopend op een schitterende nazomer. Omstreeks de 20e oktober willen we dan weer terug zijn in Auxonne.