Maandag 9 juli
(Jack) Vandaag begint, naar later zal blijken, de week met de meeste regen die we ooit in Frankrijk gehad hebben. We besluiten om nog maar een dagje in Revin te blijven. We hebben een prima plek en buiten is het koud en regent het vaak . Na het opstaan gaat eerst de kachel een poosje aan; half juli en in Frankrijk!!! Maar kou lijden daar heb ik geen zin in. ’s Ochtends is het niet veel meer dan 13 graden binnenboord en dat is (voor mij) geen temperatuur om op m’n gemak koffie en thee te zetten. We doen nog wat kleine klusjes binnenboord. Maar voor een aantal grotere klussen, zoals het bevestigen van nieuwe raamrubbers en -vilten heb ik stabiel en droog weer nodig. Op het berghout zijn ook nog aardig wat plekken waar het bruin niet dekkend is aangebracht en erg wit doorschemert. Moet wel zo gauw mogelijk bijgewerkt worden.
(Sanne) Wat hh.-zaken afgewerkt en in de namiddag scheen zowaar de zon, dus snel een paar wassen gedraaid die s’avonds droog waren. Het jacht uit Langendijk is vandaag vertrokken, had zaterdag problemen met de motortemperatuur maar kennelijk is dat opgelost. Het is hier een gaan en komen en eigenlijk ligt het ongeveer altijd vol. Het is dan ook een zeer verzorgde en goed geoutilleerde haven voor weinig geld.
Wij tanken water en willen in principe morgen een stukje door.
prachtige haven in Revin met alle voorzieningen
Dinsdag 10 juli
(Sanne) Een mistwolk hangt boven ons als we onze ogen open doen en het is bepaald niet warm. Wij doen eerst wat inkopen nadat Jack het schip heeft gewassen en de ramen weer gedaan zijn voordat wij richting Bogny gaan. De kade is ondertussen voor driekwart leeg. Onderweg wolkenpartijen, af en toe een beetje zon en een beetje veel regen. In Laifour ligt de kade vol en zelfs soms dubbel, de mensen uit Langendijk liggen er ook, hebben opnieuw motorproblemen en gaan terug naar huis. Bij Monthermé komen wij het eerste vrachtschip inFrankrijk tegen, de Deo Juvente uit Hasselt (N) die net voor ons uit de sluis komt. Wij hebben vervolgens het probleem dat de radar niet reageert maar de vrachtschipper geeft ons het advies het meerdere keren van heel dichtbij te proberen—en dat werkt uiteindelijk zodat wij verder kunnen. In Bogny ligt de steiger als altijd al vol maar wij willen aan de kade een kilometer verder afmeren. Tot onze verrassing kunnen wij nog precies helemaal vooraan er bij, meestal liggen wij er alleen. Als later een huurboot vertrekt komt de Surprise uit Alkmaar er liggen, mensen die wij al vaker ontmoetten.
De wind neemt toe, tegenstrooms, de zwaluwen zwieren door het gangboord, het belooft niet veel goeds voor morgen.
Vaartijd 3.h50, 4sluizen, 25 km.
super simpele kade in Bogny, geen enkele voorziening
Woensdag 11 juli.
(Jack) We starten om 9.45 uur. Een kwartier later gaan eerst de sluisdeuren open en enkele seconden later zetten ze in de hemel ook alle sluizen open. Het valt echt met bakken uit de lucht, de ruitenwisser redt het weer niet tegen de wind en de zware regen en begint weer te slippen op z’n as. Klusje voor als het weer droog is. Bij Charleville is de sluis niet in beweging te krijgen. Gelukkig komt na een half uur de Lady Jane ons achterop en die hebben een telefoonnummer waarop de VNF wel te bereiken is; op de marifoonoproepen reageren ze niet, hoewel ze die in de daaropvolgende sluis zeker wel gehoord moeten hebben. Lunchtijd! Als om het goed te maken worden in de volgende erg hoge sluis van Mezières onze lijnen keurig door de sluiswachter omhoog gehengeld en worden we heel rustig opgeschut. Dat hebben we hier wel eens anders meegemaakt. De daarop volgende sluis blijft weer zo dood als een pier, maar opnieuw brengt de Lady Jane uitkomst. Dezelfde VNF-man komt weer opdagen en vertelt dat deze sluis handbediend moet worden omdat de elektronica het niet doet. Dat wisten ze dus en ze wisten ook dat wij er door moesten, maar komen dan niet op het idee om direct iemand te sturen. Je weet namelijk nooit of die Franse elektronica plotseling weer wèl werkt. In Lumes het gebruikelijke beeld: de steiger ligt vol met minstens 5 meter tussen elk schip.Dus wordt er driftig verhaald en kunnen de Lady en wij er nog ruim bij. Het blijft fris (Sanne), koud (Jack), harde wind op de kont, sterke (tegen)stroom en heel veel buien.
Vaartijd 5 uur, 8 sluizen, 25 km.
het water begint nu toch duidelijk te stijgen
Donderdag 12 juli.
(Jack). Vanochtend maar begonnen met het aanzetten van de verwarming. Na 10 minuten is het binnen heerlijk warm. We zoeken ons te pletter naar het antibacteriespul voor in de diesel dat ik in Maastricht heb gekocht. Uiteindelijk toch gevonden nadat ik in de donkere machinekamer zeker 20 keer over dat kleine zwarte flesje had heengekeken. In de stromende regen naar de ingang van het canal des Ardennes. Na 2 sluisjes op dat kanaal is een pompstation. Juist als we het eerste sluisje in beeld krijgen, springen de lichten op dubbel rood: sluis geblokkeerd! Na enige tijd ontwaar ik achter een zeer strategisch opgestelde weelderige struik een bordje (het omgekeerde zou ook waar kunnen zijn) met een telefoonnummer dat ik met de kijker net kan lezen. “Geen probleem meneer we sturen iemand”. Al met al lig je met zo’n grap bijna een uur te dobberen in de plenzende regen. Na het 2e sluisje het pompstation: lunchpauze! En om het feest compleet te maken blijkt de diesel bijna 20ct/ltr duurder dan bij het (auto) pompstation in Revin. Maar ja, dan had ik 4 keer een flink end met 30 liter moeten sjouwen. Dus niet zeuren.
We passeren Sedan en meren af op “ons” plekje net boven de sluis van Remilly-Aillicourt, terwijl het toevallig net even droog is. Tot onze verbazing ligt er ook een (voor hier) groot passagiersschip, lijkt een soort hospitaalschip, maar er zijn alleen 2 (Duits? sprekende) mannen aan boord. De avond is als altijd hier: doodstil en super donker, met dit keer regelmatig buien als extra. De kachel aan is de enige manier om onze natte spullen droog te krijgen.
Vaartijd 5,5 uur, 8 sluizen, 26 km.
veel geweld bij de in onze ogen ouderwetse stuwen
Vrijdag 13 juli.
(Jack). Het wordt eentonig. In de (dag en nacht) stromende regen naar Mouzon gevaren. Daar wil Sanne uitgebreid supermarkten, zodat we voor de komende dagen voldoende proviand hebben. Via een behulpzame Fransman komt ze bij een grote supermarkt terecht net buiten het dorp. De lokale 8 á 8 bleek n.l. de naam supermarkt niet meer waar te kunnen maken. Zoals bijna overal in alle Franse stadjes en dorpjes worden zij weggeconcurreerd door zaken van grote concerns die allemaal net buiten de plaats liggen. Morgen is het Quattorze Juillet en overmorgen zondag. We willen vanavond weer op één van onze superfavoriete plekjes liggen: net boven sluis Alma, absoluut in the middle of nowhere. Dus hebben we wel wat proviand nodig. Daar komt alleen in de ochtend en de avond een autootje van de VNF voorbij met een of twee mannetjes die immer tevreden constateren dat met de vlakbij gelegen stuw alles nog in orde is, waar ze overigens ruim de tijd voor nemen. Tegen 3 uur meren we hier af en zijn verder alleen met de regen in afwisselende hoeveelheden en veel wind met soms forse vlagen. Sinds het begin van de vakantie al 3 dagen géén regen gehad. Maar wat zeuren we, we zitten droog en kunnen de verwarming aanzetten en we hebben nog ruim 3 maanden te gaan. Maar toch denken we wel met enige weemoed aan de midi. We hoorden van Sjaak dat het daar heerlijk warm (30 graden) en droog is.
Vaartijd 2.35 uur, 2 sluizen, 19 km en ruim 5 uur onderweg.
onze "eigen" plek, ongelooflijk: hier komt nooit iemand
Zaterdag 14 juli.
(Sanne).Wat een dag! Het water is vannacht 30 cm gestegen en Jack stelt om 6 uur (s’nachts dus!) de lijnen bij. De hele dag stortregent het met forse windvlagen, de vlag waait bijna van de stok. Als het omstreeks 16.00 uur droog wordt verschijnt ook direkt de zon en wagen wij het er op naar de stuw te lopen. Het water stroomt er met kracht hoog overheen. Wij hebben net voldoende tijd om voor de volgende hoos/onweersbui weer terug te zijn. De VNF komt vandaag een keer extra de stuw controleren.
De tijd doorgebracht met vooral lezen.
Zondag 15 juli.
(Sanne). Grauw maar wel droog en best koud. Heerlijk een verwarming aan boord.
Om meer kans op een plaats in Stenay te hebben vertrekken wij ruim op tijd en zijn om 9.00 uur bij de eerst sluis. Onderweg zien wij de ravage die regen en wind de afgelopen dagen hebben aangericht op de akkers waar hele stroken graan zijn platgeslagen. In Stenay aangekomen vaart net een jacht de haven uit maar helaas schiet er ook een van de andere kant komend jacht in. Wij wachten even en zien een duits jacht aanstalten maken voor vertrek en even later nemen wij zijn plaats in. Aan de overkant en ook bij de captainerie staan een aantal campers.
ik ben uw nieuwe buurman en heb ongelooflijke trek
Naast onze steiger zit een (bever?)rat zich te goed te doen aan het groen zonder zich ook maar iets van ons of anderen aan te trekken. En de jonge eendjes zijn ook niet bang van hem.
Het blijft nog een uurtje droog maar dan herhaalt zich het weer van de afgelopen dagen. Tussen de buien door even wat rondgekeken. Regelmatig komen ook nieuwsgierige mensen op de steiger om bij ons schip naar binnen te kijken. Een licht hinderlijke gewoonte van Fransen, die zelf gewoonlijk achter gesloten luiken of metershoge muren verblijven en geen enkele inkijk wensen. Maar verder is het super rustig. Geen mens op het camperterrein is buiten. Half juli, midzomer!!
Morgen nog even naar de supermarkt en dan zien of de zon te vinden is. We moeten in de komende week toch echt Toul zien te bereiken.
Vaartijd 2.35 uur, 2 sluizen en 17 kilometer.