REIS 2009

MAANDAG 14 SEPTEMBER TOT EN MET ZONDAG 20 SEPTEMBER

Niet erg die mist, als je de sluis die er in zit maar op tijd ziet.

Niet erg die mist, als je de sluis die er in zit maar op tijd ziet.

Voor vertrek, iets later vanwege de mist, nog even dieselolie getankt. Weliswaar een halve euro goedkoper als vorig jaar om deze tijd maar toch nog altijd € 1,25/ltr. Maar ja, 8 keer naar de benzinepomp lopen 3 km verderop met telkens 20 liter is ook geen
genoegen. Opvallend genoeg is er nog nooit een pomphouder in Frankrijk, met een benzinestation gelegen aan de weg naast het kanaal, op het idee gekomen een pomp voor de watersport te plaatsen. Hij zou slapende rijk worden. (Er was er overigens één, in Castelnaudary, maar die is vorig jaar in zijn slaap overleden).
Om lunchtijd hebben we alweer 7 sluizen achter ons en leggen aan in Castelsarrasin. Het is eigenlijk te warm om iets te doen en behoudens wat boodschappen doen we dus niets. We zomeren na. Behalve dan de dagelijkse verzorging van de dekken.

PLATANEN

Prachtige 'waterlanen', omzoomd door platanen

Prachtige 'waterlanen', omzoomd door platanen

Het overgrote deel van het Canal du Midi en grote delen van het Canal latéral à la Garonne zijn omzoomd door vaak eeuwenoude platanen, soms zelfs in dubbele rijen. Die staan er niet zomaar. Het zijn enorm sterke bomen, goed bestand tegen droogte en
(lucht- en water-) vervuiling. In dorpen en steden zie je vaak dat ze rondom strak in het asfalt staan, kennelijk kunnen ze daar prima tegen. Hun uitgebreide wortelstelsel maken de oevers zeer compact (het kanaal ligt op veel plaatsen geheel boven het maaiveld). Door het enorme bladerdak wordt de verdamping van het water tegen gegaan. Bovendien zorgt het sterke leerachtige blad (dat laat valt) voor een welhaast ondoordringbare laag op de bodem van het kanaal omdat het nauwelijks wegrot. Daardoor wordt het kanaal overigens ook steeds ondieper. Maar voor ons als pleziervaarders is er ook nog een ander nadeel. Vanaf het voorjaar valt er een fijn zwart stof uit deze bomen. Het zijn minuscule korreltjes die op je dek vastplakken. Laat je die zitten dan lijkt het of ze na verloop van 1 à 2 dagen oplossen in de verf en lijken het net kleine roestplekjes die nauwelijks weg te poetsen zijn (zelfs met een zware cleaner lukt het niet). De combinatie met water (condens) en vervolgens opdrogen in de zon versterkt het roestaspect aanzienlijk. Het rare is dat vrijwel de meeste plekjes tijdens de winter wel weer verdwijnen, maar onder achterlating van een dek dat steeds doffer wordt. Je wilt vanzelfsprekend niet rondvaren met een schip dat er als een roestbak uitziet (op onze witte dekken zie je die vlekjes natuurlijk veel erger dan op gekleurde dekken). We hebben de ervaring opgedaan dat s’ avonds de dekken even vegen met een zachte bezem en ze s’ochtends even schrobben met gewoon kanaalwater deze irritante aanslag voor 95% voorkomt. Daarnaast zetten we het hele schip elk najaar grondig in de was. Daardoor wordt ie niet minder vuil maar je krijgt het vuil er in het voorjaar wel tien keer zo makkelijk af.
Rondom onze winterhaven staan gelukkig geen platanen!

Bij elkaar geveegd stof van platanen.

Bij elkaar geveegd stof van platanen.

"Platanenroest" op een stukje van het achterdek.

"Platanenroest" op een stukje van het achterdek.

Donderdagochtend weer uitgebreid naar de markt in Castelsarrasin, daarna tuffen we op ons gemak door naar Montech, gaan daar bakboord uit en varen een stukje het kanaal naar Montauban op. De steiger bij  Lacourt St. Pierre is weer helemaal voor ons

alleen. We willen hier een dag of 3 à 4 blijven liggen om wat te klussen en gezien het weerbericht ook de ‘wintertent’ er alvast op te zetten. Blijkt een geweldig idee want nadat we vrijdag het dak van de stuurhut onder handen hebben genomen (lastige klus want de zonnepanelen moeten er tijdelijk even af) en vervolgens de tent geplaatst hebben, regent het zaterdag en zondag pijpenstelen met regelmatig onweer. Na zoveel maanden van prachtig weer met slecht een enkele bui, is dit wel even wennen. Vooral ook omdat de temperatuur nauwelijks de 20 graden haalt. Maar met de wintertent blijft de stuurhut droog, waardoor we bij slecht weer toch een stuk extra ruimte hebben en bovendien koelt het binnenboord veel minder af.

Wintertent erop, ietsje minder mooi, maar wel heel comfortabel.

Wintertent erop, ietsje minder mooi, maar wel heel comfortabel.

Volgende week naar Toulouse.