REIS 2009
DINSDAG 26 MEI TOT EN MET MAANDAG 1 JUNI.
Als we deze dinsdagochtend wakker worden giert de wind door het want en besluiten we zonder veel moeite om in ieder geval vandaag en mogelijk ook morgen niet te varen. Uiteindelijk varen we vandaag toch nog wel heel even, want halverwege de ochtend verleggen we de boot naar de overkant van de haven, omdat het daar aanzienlijk minder stoft met deze storm. De dag daarop (woensdag) waait het zo mogelijk nog harder. Op zich best apart: windkracht 7 bij een azuurblauwe hemel met stralende zon. Maar geen weer om je te gaan verweren tegen met pikhaken wapperende woestelingen op het verwaaiende tupperware geweld bij de sluizen.
Donderdag is het ineens bijna windstil. We varen vrolijk en zonder enig probleem naar de nieuwe steigers in La Redorte. Prachtig voorbeeld van hoe men hier vaak bezig is met het creeren van aanlegmogelijkheden, die een vermogen kosten maar òf zo onpraktisch òf zo slecht zijn dat ze vaak het eerste seizoen al niet overleven. Niet zelden overigens gerealiseerd met forse subsidies uit de Europese kas. In dit geval een krankzinnig duur en ingewikkeld electra- en water-systeem, dat op munten zou moeten werken, die dit jaar helaas nog niet verkrijgbaar zijn. Bovendien prachtige nieuwe houten steigers, op zich sterk genoeg om de Karel Doorman aan vast te leggen, maar voorzien van kikkertjes zo minmaal dat ik er ons rubberbootje niet aan zou durven toevertrouwen. Zal foto’s van een en ander maken op de terugweg!!
Vrijdag zijn we pas tegen de middag aan het varen. Na luttele km’s en tien sluizen vinden we het welletjes voor vandaag en stoppen we in Marseillette.
èèn van de vele drieling sluizen
Het is overigens heerlijk rustig met de huurbootjes. De meeste sluizen in ons eentje gepasseerd. Scheelt heel wat stress en gaat buitengewoon snel.
Zaterdagochtend besluiten we om vandaag maar ineens door te steken naar Carcassonne. Het gebied, de omgeving is weliswaar prachtig, maar behalve in Trèbes zijn er nauwelijks goede ligplaatsen.
Net voor de spoorbrug in Carcassonne, vlak voor de jachthaven ligt daar opeens de Winterthur. We leggen ons bootje natuurlijk meteen direct aan de kant. Even later komen Sj&L terug uit de stad en nemen we uitgebreid de tijd om weer bij te kletsen. We hadden elkaar tenslotte al weer een aantal dagen niet gezien. Het was vandaag prachtig weer, zij het dat er wel weer een snoeiharde wind stond, waardoor het aanleggen voor en in de sluizen niet altijd even makkelijk was.
In de loop van de nacht betrekt de lucht en regent het zo nu en dan licht, gevolgd door, in de vroege ochtend, wat je best een tropische onweersbui zou mogen noemen. Na een absoluut fantastische knal, waarbij de inslag vlak achter onze scheepjes moet zijn geweest, blijkt de regelaar van de zonnepanelen geheel overstuur. Zwaar bewolkt, kletterende regen en doen alsof de accu’s met bijna 20 Amp geladen worden (wat ik bij volle zon nog niet eens haal). Bij het doormeten van een en ander heb ik toen vast iets niet goed gedaan, want de regelaar was plotseling genezen, maar de zekering in mijn voltmetertje was wijlen. Financieel overigens een perfecte oplossing.
Die zondagmiddag klaart het vervolgens snel op en lopen S. en o.g. naar de beroemde “Cité”, de meest complete vestingstad van Europa. We lopen door en rond de hele vesting, 52 torens en 2 concentrische muren met een totale lengte van 3 km. Wie meer wil weten kan ik het boek “Het Labyrinth” van Kate Moss van harte aanbevelen. Een historische roman over de Catharen en de door Paus Innocentius III (what’s in a name?) geïnitieerde kruistocht tegen hen, waarin niet alleen Carcassonne maar ook vele omliggende plaatsen een rol spelen. Als je dan zelf op die plekken rond wandelt krijgt zo’n boek ineens een extra dimensie.
Maandagochtend, als de Winterthur alweer vertrokken is richting Toulouse, varen wij een stukje (400 mtr) verderop tot net in de haven. Wel tamelijk veel verkeerslawaai, maar we willen een dagje aan de stroom liggen, maandag is wasdag nietwaar!
Komende week gaan we naar Castelnaudary.