Zo nu en dan staan er foto’s tussen die niets met de tekst te maken hebben. Dat is omdat we met ons nieuwe fototoestel vertrouwd willen raken. Als altijd: klikken op de foto geeft een vergroting die vaak veel beter is, via de <–knop kom je dan weer terug in de tekst.

Logboek week 18-08

Zondag 18-08.

granaatappels aan de kade

granaatappels aan de kade

Het blijft superbenauwd weer: volop zon maar licht gesluierd en geen wind. Iedereen lijkt stil te vallen door de drukkende hitte. Ook de beloofde regen blijft uit op 3 druppels na, vlak na middernacht.

Maandag 19-08.

Om 8.30 naar de vaatchirurg gelopen (advies van onze ‘huisarts’), maar die blijkt met vakantie te zijn en is pas over een week weer terug. Als het even meezit is het probleem, vermoedelijk een vaatontsteking van mijn been, precies op de plek waar een of ander groot steekbeest mij te pakken heeft gehad, dan al weer over. Het dragen van een steunkous lijkt daarbij al veel te helpen. Sanne gaat daarna met haar Franse vriendinnen naar een rozenkweker in La Francaise, waar ze een zalmkleurige roos uitzoeken voor de herdenkingsbijeenkomst van Louisa a.s. donderdag. Geprobeerd de dermatoloog te bellen waar we begin juni zijn geweest voor de kloven in mijn handen en voeten, maar ook hij is met vakantie. Dus nog maar een weekje langer smeren met een zalfje dat wel verzacht maar waar het niet van over gaat. We vragen ons af of, als het niet beter wordt, we eventueel eerder naar huis zullen moeten.

Dinsdag 20-08.

Vannacht (eindelijk) een flinke plens regen, vanaf 1 uur non stop tot begin van de middag. Dan komt de zon weer terug, keurig op tijd, want Sanne heeft een was gedraaid en die is een paar uur later kurkdroog. Roy van de Karanja uitgenodigd voor een glas wijn. Maar hij brengt een fles ijskoude aquavit mee en die smaakt meer dan uitstekend. Het is heel wat jaren geleden dat ik dat spul gedronken heb. We hebben daarbij een levendig gesprek en zo wordt het ongemerkt toch weer laat alvorens we eten. Daarna zijn we niet echt wakker meer, maar blijven lekker zitten dromen in de stuurhut waar het heel langzaam iets koeler wordt.

Woensdag 21-08.

onze gastschipper

onze gastschipper

Rustig dagje in afwachting van vriend Edward die tegen 16 uur arriveert. Hij is blij dat hij er is, lange afstanden rijden, alleen en bij dit warme weer, is niet zijn grootste hobby. We kletsen uitgebreid bij, allerlei nieuws van het thuisfront en gemeenschappelijke interesses en kennissen geeft meer dan voldoende stof tot praten. Sanne heeft ondertussen een heerlijk maal bereikt en de avond vliegt om.

chateau bij Livrade, vlak boven onze favoriete aanlegplek op de Tarn, in the middle of nowhere

chateau bij Livrade, vlak boven onze favoriete aanlegplek op de Tarn, in the middle of nowhere

Donderdag 22-08

Met onze gast willen we natuurlijk een stukje varen. Na het ontbijt dus de motor gestart en stipt om 10 uur varen we de eerste van de (dubbele) verbindingssluis naar de Tarn in. Het is perfect weer, zon en een heel licht windje. Eerst varen we richting St. Nicolas de la Grave, waar de Tarn uitkomt in de Garonne. Bij die samenvloeiing keren we heel voorzichtig, het is daar op veel plaatsen erg ondiep en het water staat tamelijk laag. Verder naar het westen kun je overigens niet varen, ten strengste verboden: zal wel samenhangen met de kerncentrale van Golfech en wat stuwen die het water op peil moeten houden voor de koeling van de centrale via het aparte “koelkanaal”. De Garonne is sowieso hier onbevaarbaar. Terug langs Moissac varen we dan en gaan door tot de stuw bij St. Livrade, net voorbij het kasteel; de stuw is nog steeds intact, de naastgelegen sluis al vele jaren niet meer.

nog werkende stuw en vervallen sluis bij Livrade

nog werkende stuw en vervallen sluis bij Livrade

Dan varen we een paar honderd meter terug en leggen aan op onze “eigen” plek, waar we met de neus op de wal zo van het schip af kunnen stappen en bij dit stille weer kunnen volstaan met 2 lijntjes en geen achteranker. Bij het enorme fruitbedrijf achter de dijk staan honderden kratten klaar voor de aankomende appel-oogst. Edward en Sanne nemen allebei even een kijkje bij de boomgaard en daarna lunchen we met geïmproviseerde hotdogs. Dan is het alweer tijd om te vertrekken om stipt om 16 uur weer geschut te worden in de dubbele sluis en leggen aan op de plek vanwaar we vanochtend zijn vertrokken. Om 18 uur gaat Edward even het stadje in en wij naar de memorialbijeenkomst voor Louisa op de capitainerie. Haar echtgenoot, David met dochter, schoonzoon en kleinkinderen zijn daar inmiddels ook gearriveerd. Toch wel even een best emotioneel moment: het plantgat voor de roos wordt gegraven, de door David meegebrachte as van Louisa wordt door haar kleinkinderen daarin uitgestrooid en de speciale roos wordt geplant. Daarna spreken David en 2 leden van de Frans-Engelse groep een kort woord. Vervolgens bij de capitainerie een glas wijn met alle bekenden van haar. Sanne en ik vertrekken daarna snel om met Edward in het dorp te gaan eten. We eten bij de Florentin, buiten op een vol terras (van meerdere restaurants) met op de achtergrond een rustig muziekbandje. Heel gezellige avond, uitstekend menu. Voldaan maar ook best wel moe van een toch wel enerverende dag nemen we nog een slaapmutsje in de stuurhut en slapen vervolgens al bijna voor we in bed liggen.

Vrijdag 23-08.

etentje op het gezellige plein naast de abdij

etentje op het gezellige plein naast de abdij

Rustig ons vaste ochtendprogramma afgewerkt. Edward is ondertussen al naar de ‘tabac’ geweest waar hij gisteren zijn pet heeft laten liggen. Gelukkig hadden ze hem nog, want het is best wel een aparte pet met het familiewapen er op. Na het ontbijt nemen we afscheid van Edward die richting midden Frankrijk vertrekt om enkele dagen op bezoek te gaan bij Hans en Margreet. Dat is voor hem toch weer een paar honderd kilometer rijden. Wij ruimen de boot verder op, bergen dekbed etc. weer op. Jammer dat we niet vaker zo eens een goede bekende op bezoek hebben. Het is dan wel even improviseren met slaapplaatsen en zo maar dat hebben we er graag voor over. Het enige nadeel is dat we gasten niet een volledige privacy kunnen bieden sinds we geen aparte extra slaaphut meer hebben. Maar met een beetje improviseren is dat in ieder geval voor ons geen enkel probleem. De temperatuur stijgt inmiddels weer naar ruim boven de 30 graden en gelukkig koelt het ’s nachts wat meer af, tot net onder de 25 graden. Het stekende insectenvolk wordt wel steeds agressiever, dus insmeren maar of het ondergaan. In de haven is het onvoorstelbaar rustig, dat hebben we zo in jaren niet meegemaakt.

Zaterdag 24-08.

Warm en zonnig. Sanne vroeg naar de markt voor verse groenten en fruit. Ik werk het weblog bij. Na de lunch laat Sanne zich kortwieken bij de enige kapper waar ze gisteren een afspraak kon maken, terwijl er binnen een afstand van 200 meter vier zaken zijn.