Logboek week 16-06
Zondag 16 juni.
De bloedmooie nieuwe kade in Serignac
Niemand is vandaag vroeg op. Zal wel aan de mosselen liggen. Het weer is schitterend, lijkt wel zomer. De weersverwachting voor de komende dagen is zo goed dat we besluiten om de wintertent er af te halen en te vervangen door het zomerdekje. Daarom krijgt de wintertent eerst een grondige wasbeurt en is daarna zo door en door nat dat die eerst maar een dagje in de zon moet drogen alvorens hij opgevouwen en opgeborgen kan worden. Na de tent wordt ook de rest van ons bootje gewassen en ligt alles weer spic en span erbij, net op tijd voor de gisteren afgesproken ‘kadeborrel’ om drie uur. Iedereen brengt zijn drankje en lekkere hapjes mee. Een uiterst genoeglijke en altijd weer interessante happening met een internationaal gezelschap: Engeland, Nieuw Zeeland, Australië, Schotland en Nederland dus. Bovendien ook zeer gemêleerd, van de directeur van een elektriciteitsmaatschappij in Nieuw Zeeland tot een metselaar uit Engeland. En als gebruikelijk loopt dit samenzijn weer behoorlijk uit: het is al over zessen als ieder zijn stoelen weer mee terug neemt naar zijn boot. Overigens ligt de kade nu helemaal vol en aan de graskant aan de overkant liggen ook nog enkele (huur)boten. De meesten willen morgen vertrekken, wij blijven zeker nog enkele dagen liggen, prachtige plek, prima steiger, water en elektra via muntautomaten en een liggeld van € 3,- per nacht. Wie doet je wat.
Maandag 17 juni.
Om even 7 uur start aan de overkant een bepaald niet geruisloze motormaaier, dus uitslapen is er niet bij. Geleidelijk aan vertrekken de meeste boten, alleen La Caunette en wij blijven liggen. De volop schijnende zon heeft de wintertent al door en door gedroogd, wordt er afgehaald, opgevouwen en opgeborgen en vervangen door het zomerdekje. Sanne poetst de achterrand van de stuurhut (kunnen we door die tent normaal niet bij) en verft wat plekjes bij. Daarna schuiven we het zomerdekje op z’n plek. Het vastzetten daarvan is een lastige klus omdat je steeds boven je macht moet werken. Maar na een paar uur staat ie er weer strak bij. Sanne laat ondertussen de wasmachine overuren draaien: bij de derde was is de eerste al weer droog. Na al dat werken moet er natuurlijk weer met de buren (Caunette) een aperitiefje gedronken worden. Na het eten zitten we nog lang buiten in gezelschap van nogal veel muggen. Het wordt tijd de Deet weer eens op te zoeken.
Dinsdag 18 juni.
Op zondag doen we het feestje van Zaterdag nog eens dunnetjes over
Bewolkt na een redelijk warme nacht, tegen 9 uur enkele grote regendroppels, maar een kwartier later schijnt de zon weer volop. Alles wat er nu nog aan de kade ligt verdwijnt geleidelijk aan en we liggen weer helemaal alleen, is ook wel weer rustig. Blog geprobeerd bij werken, maar daar komt niet veel van terecht: bij de update van Firefox blijken om onnaspeurlijke redenen al mijn paswoorden verdwenen en ik kom er niet achter waar ze zijn gebleven. Dus voor allerlei sites moet ik weer wat nieuws verzinnen. Krijg steeds meer zin om al die automatische updates uit te schakelen. Na een aangenaam warme avond dreigt er toch weer onweer, maar we krijgen alleen een staartje regen mee.
Woensdag 19 juni.
Niet ongebruikelijk is de eerste die wij zien vandaag een monteur van een verhuurbedrijf: er lagen vannacht 3 huurboten aan de kade en 2 blijken problemen te hebben. Ik vraag mij af hoe vaak een huurboot een hele week kan varen zonder malheur, al geef ik toe dat het ook onvoorstelbaar is wat de huurders er mee uitspoken. Maar voor veelal een paar (of meer) duizend euro zou je toch . wat meer kwaliteit mogen verwachten van de controles bij de wisselingen van de verhuur. Wij gaan op onze nieuwe vouwfietsjes, jawel elektrisch, naar de Ferme Roques: een bedrijf waar je alles wat je maar met de “pruneau d’Agen” kunt doen/maken, ook werkelijk verkopen (naast allerlei uitstekende lokale producten). Ze hebben weer wat nieuws: een pruimenjenever, gerijpt op eikenhouten fusten. Ik moet zeggen: onwaarschijnlijk lekker. Het kost moeite om me te beperken tot 1 (één) fles, naast natuurlijk een fles van hun fantastische eau de vie. Met nog wat groenten en wat snoepgoed weer naar de boot. Het wordt een prachtig zonnige dag. Om 17 uur komen David en Karen nog ”even 5 minuten“ langs en vertrekken weer om half zeven. Het blijft droog tot laat in de nacht en wij zijn nu weer de enigen in de haven.
Donderdag 20 juni.
In de omgeving kom je allerlei samenlevingen tegen.
Vannacht toch weer een paar buien, het blijft somber maar droog. Een paar huurboten leggen aan voor de lunch en trekken daarna weer verder, evenals heel wat fietsers die deze plek als rustpunt gebruiken. Tegen de avond zomaar ineens 4 huurboten. Wij gaan naar het plaatselijke restaurant en eten daar de beste entrecote die we in jaren heb genoten. En zowaar een prima Engels sprekende ober die vol enthousiasme uitweidt over zijn bezoek aan Amsterdam, de diverse musea daar en de architectuur in de stad. Leuk dit soort ontmoetingen!
Vrijdag 21 juni.
De verwachte regen van gisteren is vannacht dan toch gekomen, en hoe! De ene plensbui na de andere ratelt over het dek en tussen die buien regent het gewoon. Dat duurt tot ongeveer 17 uur en dan gaat de regen over in gemiezer. En dat is ongeveer alles wat er over vandaag te vertellen is. Behalve natuurlijk dat het vandaag de langste dag is, hetgeen in dit geval ook betekent dat het de langdurigste regenbui was.
Zaterdag 22 juni.
genieten is hier niet moeilijk, laat dat maar aan Sanne over
En tijdens de kortste nacht is het vroeg in de ochtend opgehouden met regenen en zien we zowaar de zon verschijnen na het ontbijt. Dus maar eens naar het weerbericht gekeken en jawel: code oranje voor een hittegolf midden komende week met temperaturen tot 41°C. Wij denken ‘het zal wel’, we blijven eerst maar eens nog een paar dagen liggen op deze super comfortabele plek en dan zien we wel weer verder.