Logboek week 19-05
Zondag 19 mei.
Voor de hele middag en avond is regen voorspeld bij een temperatuur van 17 graden. We doen dus ook vandaag maar niets. Terwijl wij aan de lunch zitten staat er plotseling iemand voor het keukenraam te zwaaien. Even een moment van twijfel. Dan de herkenning: Mike en Kath. Zonder dat we iets gehoord hebben is de Kinsarvik vlak voor ons afgemeerd. Zij zijn vanuit Meilhan deze kant opgekomen, op zoek naar een plaats zonder bomen en met een lage kade om de zijkanten van hun schip, een originele Engelse narrowboat, te kunnen schilderen. En deze nieuwe kade bij Escatalens is de ideale plek voor die klus. Rond 17 uur is het weer ‘happy hour’ en dat duurt wel iets langer dan een uur want na zo lange tijd zijn er heel wat nieuwtjes uit te wisselen.
Maandag 20 mei.
Weer somber maar droog en fris. Het blijft afwachten wanneer de zomer nu eindelijk eens echt doorzet. Sanne en Kath wandelen samen naar de bakker. Omdat de scheepshond van de Kinsarvik zo nu en dan ook uitgelaten moet worden maken de beide dames met regelmaat een flinke wandeling. Mike is druk met het schuren van de gangboorden, die overigens bij een dergelijk type boot nog net geen voet breed zijn. Ondertussen geef ik de bovenraampjes van ons schip een grote beurt en zet ze in de zomerstand. Alleen al van het schoonmaken wordt het binnen in het schip een stuk lichter.
Dinsdag 21 mei.
Flinke mist en vrijwel windstil. Sanne zet de wasmachine aan het werk. Pas tegen 12 uur breekt een zonnetje door en kan de was opgehangen worden. De dames wandelen bijna 2 uur met de hond. Het is in de namiddag best aangenaam weer geworden en de aperitiefjes worden nu buiten genoten in het zonnetje. Mike zit meer dan gebruikelijk op zijn praatstoel en laat ons regelmatig schaterlachen met verhalen over zijn ervaringen uit zijn tijd als ‘verhuurder’ van de Minervois Cruisers. Als hij al die verhalen op zou schrijven had hij zonder twijfel een bestseller. Pas tegen achten gaan de stoelen en de tafel weer terug aan boord en dan is het inmiddels ook al vrij kil.
Markt in Castelsarrasin. De meeste levende have is al verkocht.
Woensdag 22 mei.
Prachtig weer. Eindelijk kan Mike schilderen. Na de lunch nemen we afscheid en maken wij de lijnen los. Wij willen vanmiddag naar Castelsarrasin, waar we voor 2 nachten een plek gereserveerd hebben. Op donderdag is daar altijd een leuke en ontzettend uitgebreide markt, leuk om een paar uurtjes rond te wandelen. Dankzij Lyn van de Arcadia vinden we de voor ons gereserveerde plek: ze hebben de box-nummers plat op de kade gezet en niet tegen de opstaande kant, zodat je vanaf het water geen enkel nummer kunt zien. Na aanmelding op de capitainerie blijkt dat ze een vergissing gemaakt hebben en dat we in de box ernaast moeten liggen. Nogal een gedoe omdat de boxen supersmal zijn en de vingersteigers superkort; gelukkig is het vrijwel windstil maar zo’n manoeuvre kost dus wel een mooi half uur extra gehannes. Net als we daar mee bezig zijn arriveren bij toeval Laurence en Patrick, die op de werf vlakbij zijn geweest waar ze hun schip (de Zac) op de wal willen zetten (voor de verkoop). Van hen horen we het slechte nieuws dat Louisa (van de Tesserae) vorige week is overleden, na een rampzalig ziekteverloop. Vervolgens komt het volgende bericht van Jochem: hij moet volgende week terug naar het ziekenhuis voor een MRI. Hopelijk gaat het om reacties van de operaties van 4 jaar geleden, maar men wil voor alle zekerheid nader onderzoek. Weer spannend dus. Het is gelukkig rustig en stil in de haven en wij hebben het nodige om te overdenken.
Donderdag 23 mei.
Vanochtend volop zon, nauwelijks wind. De eerste ochtend dat het niet nodig is om de kachel een poosje te laten draaien. Tegen tienen samen naar de markt en een paar uur rondgekeken. Voor het eerst dit seizoen redelijk mooie dikke witte asperges gekocht. In de middag het anker en de boeg rondom schoongemaakt. Normaal kun je daar niet bij omdat we eigenlijk nooit met de neus naar de wal liggen. Was ook extra vuil geworden bij de tik tegen de sluisdeur. Ziet er daarna weer prima uit en ook hier vinden we geen enkele schade van die klap. Tegen zessen vallen de eerste druppels. Voor de komende 24 uur is ongeveer 30 mm regen voorspeld. De beide door de capitainerie voorgestelde restaurants zijn om 19.15 nog gesloten, zodat we ten leste maar weer neerstrijken bij ‘Saigon’, een overigens prima Aziatisch restaurant met een heerlijk 3 gangen-menu. Als we om 21 uur terug wandelen naar de boot is het inmiddels weer droog. Nog een lang telefoongesprek met Jochem gehad.
hierover volgende week meer
Vrijdag 24 mei.
De voorspelde regen is vannacht toch begonnen, vanaf ongeveer 2 uur komt het bij tijden met bakken uit de hemel, afgewisseld met periodes van wat minder hevige regen. We besluiten om pas rond de middag te vertrekken omdat dan de regen waarschijnlijk wat zal gaan minderen. In de gietregen zien we achtereenvolgens de Kinsarvik, de Heliox en de Villa Louise voorbij komen. Het wordt druk in Moissac. De laatste twee gaan overigens naar de buitenkade aan de rivier. In de loop van de ochtend wordt de lege box naast ons bezet door een boot die wordt bestuurd door …. Christophe. Die blijkt beter een Python-drive te kunnen monteren dan een jacht af te meren. Het kost me de grootste moeite om de boeg van dat jacht af te houden van onze achter-zijkant. Tegen 12 uur wordt het regenen minder heftig en gooien wij de lijnen los en zetten koers richting Moissac. Een kleine 2 uur later en 7 sluizen verder wordt het juist droog als we in onze thuishaven aankomen, waar Jim, als gewoonlijk weer een uitstekende plek voor ons heeft vrijgehouden. Sanne gaat naar de kapper om een afspraak te maken. Eind van de middag gaat het niet helemaal naar wens om enkele varensgasten te ontmoeten in de bar Compostella, geen idee waarom. Alleen Laurence komt opdagen. Die avond eten we asperges met ham en ei, heerlijk maar Hollandse asperges zijn beter.
als we dit gevaarte tenminste door de sluizen krijgen
Zaterdag 25 mei.
Het heeft vannacht voortdurend gegoten, maar in de loop van de ochtend klaart het op. We gaan samen met de auto naar de grote supermarkten even buiten het dorp en foerageren flink: alle wijn was nagenoeg op en ook het minder vloeibare voer kon best een aanvulling gebruiken. In de middag gaat het steeds harder waaien en voor vannacht is opnieuw veel regen voorspeld. Het is gelukkig niet meer zo koud en we kunnen dus tot laat in de stuurhut zitten lezen, overigens nog steeds met de gesloten wintertent. We blijven in ieder geval nog tot en met komende donderdag in de haven liggen in verband met een aantal afspraken waarover in het volgende bericht meer.
en dat is voortreffelijk gegaan