Logboek week 12-05.
Maandag 13 mei.
dat zit weer, hopelijk voor jaren (zie ook foto bij 7 mei)
Het lijkt nu toch een beetje zomer te worden. Christophe (van de werf in Castelsarrasin) belt met de mededeling dat hij pas vanmiddag tussen 3 en 4 uur kan komen. Ook goed, als ie maar komt. We rommelen wat aan, in afwachting. Uiteindelijk verschijnt hij tegen 7 uur, vergezeld van zijn indrukwekkende assistente. Excuses dat hij uren te laat is. Motor gedraaid, steeds bij een toerental tussen 400 en 600 inderdaad dat verontrustende ratelgeluid, alsof de koppeling niet pakt. Christophe heeft geen idee wat de oorzaak is en belooft om morgen tussen 9 en 10 een ‘echte’ monteur te sturen. Had hij dus beter ineens kunnen doen. Joop informeert ons over een aantal zaken betreffende het thuisfront.
Dinsdag 14 mei.
ook bij pech, Sanne zorgt altijd voor een fleurig tintje
Opnieuw zonovergoten, het wordt nu ook wat warmer. Ik kom plotseling op de gedachte om Drinkwaard (motorleverancier) te bellen. Die komt vrijwel direct met een diagnose: naar alle waarschijnlijkheid (meer dan 90 %) is volgens hun de demperplaat aan vervanging toe. Meestal is dat al na een jaar of 10 maar in dit geval dus pas (?) na 15 jaar. Het is geen moeilijke maar wel een omvangrijke klus. Volgens Drinkwaard moet een goede monteur het in 4 uur kunnen klaren. (Kunst is om die hier ergens te vinden). Als ik die lage toerentallen zoveel mogelijk vermijd dan kan dat ding nog heel lang mee. Bel de werf in Castelsarrasin (via voicemail) dat die monteur niet meer nodig is. Uiteindelijk komt die monteur toch om half vier aanzetten, vergezeld van dezelfde assistente: zij hadden het bericht niet doorgekregen. Die monteur is overigens ook van mening dat het geluid van de ‘plaque amortisseur’ komt. Wij besluiten om nu toch maar te blijven liggen. De Puddleduck was al direct na de lunch vertrokken, dus we hebben weer de hele kade voor ons alleen.
Woensdag 15 mei.
Stralend weer, als je maar zorgt dat je uit de wind blijft. In de eerste sluis van de trap van Montech klimt Sanne de trap op en bedient de sluis, loopt naar de andere 4 sluizen waar ik de lijn steeds opgooi. Alleen bij de 3e sluis een kwartiertje oponthoud door een, als gewoonlijk, onduidelijke storing. Varen kalm Montech voorbij, nemen nog één sluis (la Vache) omdat daar net voorbij een mooi steigertje is. En natuurlijk, daar ligt de Puddleduck pontificaal net niet midden op de steiger. Met enig gehannes proberen we aan het resterende stuk steiger vast te maken, hetgeen even later uitstekend lukt, want juist op dat moment komt haar bemanning aangewandeld en de beide dames (?) verhalen die grote rode eend direct een meter of drie en dan liggen we perfect. Overigens, ik zou het bijna vergeten, het ratelend en soms krassend geluid bij lage toerentallen is vrijwel verdwenen. Ik let er wel scherp op om die frequenties te vermijden maar weet ook zeker dat het een stuk minder is. Krijg de indruk dat het toch ook iets te maken heeft met het rubber dat om de nieuwe as zit en daar soms niet mooi strak omheen. Het lijkt of een en ander zich nog moet zetten. Voor de 2e dag deze week loopt de temperatuur binnenboord op naar bijna 30 °C. Sanne gaat uitgebreid foerageren in de grote supermarkt in het dorp. Na het eten nog lang in de nog wel steeds gesloten stuurhut kunnen zitten. Super stille omgeving. We genieten.
Donderdag 16 mei.
alleen aan deze prachtige kade van Escatalens
De Puddleduck vertrekt om 8.30 uur. Wij besluiten om nog voor enkele dagen extra te foerageren en eind van de middag terug te varen naar Escatalens. Het weerbericht geeft namelijk voor de komende 3 dagen bar slecht weer aan: temperatuur 15 graden, non stop flink regen en een windkracht 5 á 6. En dan is die mooie nieuwe steiger met stroom en water wel zo aanlokkelijk. In de laatste van de 5 sluizen van de trap van Montech vraagt de sluiswachter of wij een jacht met motorpech dat net onder de sluis ligt, naar Castelsarrasin willen slepen. Ik had dat cavaille vanmorgen al gezien toen het voorbij kwam en op het stukje van 300 meter tussen ons en de sluis de motor 3 keer afsloeg en met enorme rookpluimen weer opgang kwam. Als ik hem zeg dat we hem tot aan Escatalens willen slepen, vindt de eigenaar dat niet ver genoeg en dus gaat het niet door. Hoe de goede man zich voorstelde dat ik hem door de sluizen kon slepen was mij niet duidelijk en uiteindelijk ook niet meer relevant. Bij Escatalens blijkt de steiger totaal verlaten: wij zijn de enige boot. In de namiddag wordt het nog best lekker weer.
Vrijdag 17 mei.
40 elektra- en 40 wateraansluitingen op 100 meter kade, overdone?
Inderdaad, in de loop van de nacht is het weer totaal omgeslagen: gierende wind, kletterende regen en met een temperatuur van 14 graden is het gewoon koud. En zo blijft het de hele dag.
Wat zijn wij blij met het elektrisch oliekacheltje dat we voor vertrek gekocht hebben, heerlijk warm en niet dat irritante geluid van zo’n simpel elektrisch blaaskacheltje. En meer valt er over deze dag niet te melden.
Zaterdag 18 mei.
Het weer is ietsje beter, veel wind en onbehoorlijk koud, maar in tegenstelling tot de voorspelling, meestal droog. In de middag soms zelfs een schuchter zonnetje. Maar we blijven lekker liggen. Noodgedwongen nietsdoen is het devies.
Zondag 19 mei
Voor de hele middag en avond is regen voorspeld bij een temperatuur van 17 graden. We doen dus ook vandaag maar niets.