2017: Van onze VAKANTIE 2017 is geen wekelijks verslag in dit weblog gepubliceerd.
Redenen: in de eerste weken te druk met een aantal technische zaken en installaties, nieuwe accu’s, regelsysteem voor en in combinatie met nieuwe zonnepanelen, daarna eindelijk vertrokken naar Meilhan ’s Garonne. Vervolgens een ongelukkige val van S. (open fractuur R. onderarm) op het steile pad naar het dorp Meilhan, ziekenhuisopname in Marmande, operatie etc..
Daarna thuisbehandeling (aan boord dus), en dan, eindelijk, na 7 weken weer kunnen varen, maar wel heel voorzichtig bij de vele sluizen. Met tot slot een aantal weken fysiotherapie in Moissac.
Ik ga verder niet meer over dit jaar uitweiden: S. heeft nagenoeg alles in haar persoonlijke dagboek vastgelegd. Maar ik zou velen in ernstige mate tekort doen als ik hier niet allen die ons in die lastige periode in Meilhan en ook nog daarna, geholpen hebben nogmaals van harte dank zeg. Vervoer van/naar ziekenhuis, behandeling aldaar, uitnodigingen om te komen eten, boodschappen en de was doen en nog veel meer en niet in het minst de geestelijke ondersteuning die soms echt wel even nodig was. Ik noem met opzet liever geen namen, om niet het risico te lopen er een te vergeten; maar H.& C. niet noemen zou echt niet kunnen.
Allen heel veel dank. Ook hierom was het een onvergetelijke zomer.
VERSLAG 2018
Het uiterst summiere verslag van 2017 blijkt in dit nieuwe jaar toch nog een vervelend staartje te hebben, zeg maar gerust staart.
Kort samengevat: begin februari bij het aantrekken van haar schoen krijgt S. een enorme pijnscheut t.p.v. de oude wond van de vorig jaar opgelopen fractuur. Na meerdere bezoeken aan diverse chirurgische disciplines uiteindelijk een diagnose: ruptuur van de strekpezen van wijs- en middelvinger van de rechterhand. Na enige (dus te lange) tijd volgt een operatie en wordt een en ander zo goed mogelijk hersteld. Maar …. de nabehandeling door een team van ergotherapeuten zal tenminste 8 weken vergen en daarna zal ze (althans die hand) zich nog maanden moeten ontzien. Dus uitstel van de vakantie die gepland was omstreeks begin april.
Lastig in de sluizen
Deel 1: Zondag 29 april tot en met woensdag 9 mei 2018.
Als gebruikelijk staan we om 6 uur op, in de hoop om 7 uur te kunnen rijden. Maar evenzo gebruikelijk wordt het toch een paar minuten na achten. Tot een stukje na Parijs is het weer redelijk en de drukte matig, dus we kachelen aardig door. Maar ter hoogte van Orleans vallen we stil, 3 banen file, soms stapvoets een paar meter rijden. Op de zuid-à noord weg zien we met regelmaat ambulances, politie en brandweer. Na ruim een uur zijn we bij de plaats des onheils, meerdere auto’s total loss, tenminste één totaal uitgebrand.
Ondertussen begint het steeds harder te regenen en vallen er regelmatig zulke plensbuien dat je nauwelijks nog kunt zien in welke baan je rijdt. Dat duurt tot ongeveer Montauban en eenmaal op de A62 richting Bordeaux klaart het echt op. Zodoende pas tegen 9 uur in de haven. Snel de meeste bagage aan boord gehesen en de kooien ingericht, een borrel op de goede afloop en naar bed. De reis in één dag blijft een hele toer.
Maandag 30 april.
De gebruikelijke riedel: water tanken, gas aansluiten, kasten inruimen, alle water toe- en afvoeren controleren etc.. Ondertussen een babbel met de buren en andere bekenden. Weer is matig, regenbuien en fris (=koud). Eind van de dag begint er wat orde in de chaos te komen.
Dinsdag 1 mei.
Dag van de arbeid: Op deze dag werkt er absoluut geen enkele Fransman (op andere dagen sommige !). Het schip ziet er werkelijk niet uit, blad, zand en algen, één grote troep, maar na een dag hard werken is onze Artemis weer glanzend schoon. S. ruimt binnenboord alle bagage op en ’s avonds is alles weer een beetje leefbaar. Vraag me voortdurend af of S. niet te veel met de gekwetste arm doet, maar ze zegt (zoals altijd) dat het prima gaat. Het is overigens uiterst matig weer: bewolkt soms wat motregen en een frisse wind. We eten vandaag voor het eerst dit seizoen asperges, heerlijk. Moe maar voldaan te kooi.
Woensdag 2 mei.
Koude nacht, 5 graden, maar de kachel doet het prima. Laatste deel van de wintervoorzieningen afgewerkt: verf terug naar vooronder, mast weer opgesteld, naamborden bevestigd etc. ,: we zijn weer terug in zomertoestand. De nieuwe elektrische vouwfietsjes aan boord gebracht, moeten nog wel helemaal afgesteld worden. Scheelt wel zeer aanzienlijk in de ruimte in de kajuit. Om 16.00 uur met de auto naar Lacourt St. Pierre voor een borrel aan boord van de Daisy met I, & N. Ook de Acadia (Ch. & L.) en de Sirius met N. & T. liggen daar. Met N. afgesproken dat hij zo gauw mogelijk de nieuwe omvormer komt installeren. Die is besteld in Engeland maar met alle (Franse) feestdagen in mei zal het nog wel even duren voor dat dat ding hier (in Moissac) is.
Donderdag 3 mei.
Vandaag begint met prachtig weer, dat is waarvoor we hier zijn. We werken de laatste opruimklussen af en gaan ruim inkopen doen bij de plaatselijk Intermarché. Inmiddels is het koud en zwaar bewolkt met een stevige N-wind. In de avond horen we overal om ons heen het “afweergeschut” van de fruittelers (hagel voorspeld), maar bij ons blijft het droog.
Vrijdag 4 mei.
Wat klusjes gedaan, o.a. luchtfilter van de zwart-water tank vervangen, zit ook op zo’n plek waar Onze Lieve Heer een mens niet voor geschapen heeft om daar bij te kunnen. S. werkt met een kleurstift een aantal beschadigingen van het mahonie houtwerk bij, perfect gelukt. Als gebruikelijk op de vrijdagavond ontmoeten we vervolgens vrijwel alle in de haven aanwezige schepelingen in de Sunbeam, de kroeg net om de hoek. Reuze gezellig weerzien met de bemanningen van de Tesserae, de Hilda May, de Pedro, de Discovery, de Emily en de ZAC, gecomplementeerd door de havenmeester Jim. Met een grote pizza gaan we vervolgens weer aan boord.
Zaterdag 5 mei.
Niet onverwacht maar daarom niet minder slecht nieuws uit Nederland. Gelukkig heb ik betrokkene vorige week nog kunnen spreken. Na vertrek van de Tesserae verhalen we het schip naar de overkant, recht tegenover de capitainerie. Meestal kunnen we daar Wifi ontvangen. Het weer is meer Hollands dan Frans, koud en winderig. In de namiddag aperitief op de ZAC.
Zondag 6 mei.
Mist bij het opstaan, maar tegen elf uur wordt het lekker zonnig, de eerste echt warme dag hier, en dat terwijl het in Nederland al tijden schitterend weer is. S. naar de markt, ik sop het schip nog eens lekker af. Na de lunch de achterkant van de tent helemaal open en genieten van de zon. Opnieuw een maaltje asperges en tot 24 uur buiten onder de luifel gezeten.
Maandag 7 mei.
Schitterende dag. Wat gerommeld. Om 18.00 naar de Sunbeam, voor de gebruikelijke “Fish & Chips” (elke 1e maandag van de maand). Deze keer gelukkig zonder Karaoke. Het valt op dat behalve de havenbewoners ook steeds meer dorpsbewoners dit gerecht weten te waarderen. Later op de avond kunnen we ongestoord genieten van aardig wat “hemels vuurwerk”, maar na enige tijd neemt ook het hagel-afweergeschut toe. Regen komt er niet.
Herdenking bij monument
Dinsdag 8 mei
Bevrijdingsdag. Iedereen weer vrij. Op de kade aan de overzijde van het kanaal worden om 4 uur ‘s ochtends de eerste kramen opgezet (onder veel lawaai) voor de jaarlijkse ‘vide grenier’. Onvoorstelbaar hoeveel rotzooi er op deze markten te koop wordt aangeboden. En vaak wordt er ook nog heel wat verkocht ook. Na een rondwandeling over de markt lopen we nog even door naar het oorlogsmonument om de jaarlijkse herdenkingsplechtigheid bij te wonen. Het is ieder jaar toch een imposant schouwspel. Het weer is overigens gewoon guur, maar gelukkig geen regen.
Woensdag 9 mei.
Een grauwe en koude dag, In de middag de nieuwe fietsjes afgemonteerd en ingesteld op onze maten. Het is wel wennen op zo’n apparaat, voor je het weet ga je veel en veel te hard. Gelukkig hebben ze zowel (hand)remmen voor én achter als een terugtraprem.