ARTEMIS 12e week reis 2016 (week 26)
Maandag 27 juni.
Een zonovergoten ochtend. De komende dagen liggen we niet aan de stroom, dus laat Sanne de wasmachine enkele keren draaien. Met de waslijn boven op het schip en een stevige wind is alles 3 uur later droog en in de kast of terug op bed. Als wij in de stuurhut koffie zitten te drinken staat op de steiger een duif heel zielig te kijken, zo van: dat lust ik ook wel. Sanne schuift hem/haar heel voorzichtig een bakje water toe. Het beestje is totaal niet bang maar heeft duidelijk erge dorst, begint onmiddellijk te drinken. Het lijkt geen Franse duif want stokbrood lust ie niet, maar een portie vogelzaad van achterbuurman John gaat er in als koek. Als we de stuurhut in of uit willen is het beestje best bereid een paar stapjes opzij te doen, maar verder gaat het niet. Dan zien we dat hij midden op z’n rug een wond heeft; het lijkt of hij door een roofvogel te pakken is genomen, maar nog net heeft kunnen ontkomen. Hij is duidelijk mensen gewend en heeft meerdere ringen om z’n poten. Kennelijk kan hij op dit moment niet meer vliegen. Eind van de middag krijgt hij een 2e portie vogelzaad en knapt dan iets verder op, zo nu en dan loopt hij een paar meter. Begin van de avond denk ik dat ie weg is, maar dan blijkt hij op het dak van de stuurhut te zitten. Omdat er met zijn spijsverteringsstelsel niks mis is, stuur ik hem daar weg; hij springt dan weer op de steiger en na 2 mislukte pogingen om aan boord te komen blijft hij verder de hele avond en nacht slaperig bij de instap zitten.
Dinsdag 28 juni.
Ons 'eigen plekje' (vers gemaaid) bij Golfech
Gevaren: 6 uur, 7 sluizen en 33 km.
Stralende ochtend. De duif is niet van zijn plek geweken. Wij dragen de zorg over aan de achterbuurman en gooien om 8.50 uur de lijnen los. Rustig gevaren, weinig verkeer. Bij het Lac Bleu de Bergon (bij Golfech) meren we weer af aan ons ’eigen plekje’, een stukje damwand. Jochem belt vanuit ons appartement; alles is in orde en de post, voor zover relevant, zal hij scannen en op de mail zetten. We zijn wat loom van de warmte en 6 uur varen met 7 sluizen is klaarblijkelijk best wel genoeg voor deze twee senioren. Kan ook zijn dat we het niet meer gewend zijn. Heerlijke avond met een glas wijn in de stuurhut.
Woensdag 29 juni.
Grijze lucht, nauwelijks wind, maar niet koud en geen regen. Sanne gaat om 10 uur op de fiets naar Valence d’Agen, met een waslijst aan boodschappen. Ik neem de dekken grondig onderhanden. Dagelijks zwabberen is op den duur toch niet voldoende, de randen en rondom de relingsteunen en de dakramen minutieus schoongemaakt en ook alle platanen vlekjes etc. van het dek weggepoetst. Na de lunch de galan van de schroefas bijgesteld (begon iets te lekken) en daarna de leiding van de dieseltank naar het peilglas doorgespoeld; eindeloze klus, want ik kan elke keer niet meer dan een kleine 100 ml er uit laten lopen in een leeg boterbakje, want iets anders past er niet onder de aansluiting. Maar na 2 uurtjes tobben komt er allen nog heldere diesel in het peilglas en kan de zaak weer in elkaar gezet worden. Na het douchen een heerlijke kabeljauw soldaat gemaakt en die goed laten zwemmen. Jim, de nieuwe havenmeester van Moissac, belt nog of ik op een bepaalde plek (ongeveer de op één na mooiste) in de haven wil liggen en dat hij die vanaf vrijdag namiddag gereserveerd houdt.
Donderdag 30 juni.
Sanne maakt een fietstochtje naar Auvillar
Een prachtige dag, met veel zon en nauwelijks wind. Een 5 man sterke maaiploeg is druk bezig met de kanten en de dijk en uit voorzorg dekken wij alle ramen maar even af. Er is aan de kant weliswaar alleen maar gras, maar je weet nooit of er niet ergens een steentje ligt. (Vorig jaar, toen we op de Lot lagen, waren ze ook de kant aan het maaien en ging er een steen door een van de ruiten van de kajuit: totale schade bijna €1500; overigens keurig betaald door de verzekering van de werkgever van de maaier). Dit keer gelukkig alleen maar wat gras in het gangboord. Na de lunch onderneemt Sanne een fietstocht in de omgeving en ik schrijf het logboek bij.
Toegangspoort tot Auvillar
eens was dit de graanbeurs
en nog steeds is dit het dorpsplein
Vrijdag 1 juli.
Gevaren: 4 uur, 5 sluizen en 24 km.
Op ons dooie akkertje terug gevaren naar Moissac. Prachtig weer, veel zon, weinig wind, soms een wolkje. Weinig verkeer. Precies om 2 uur in de haven, eerst maar even aangelegd bij de dieselpomp, die is nu nog relatief goedkoop (€ 1,25/ltr), aan het water is het altijd duurder dan langs de weg. Maar niet alles in tankjes hoeven te sjouwen en dan aan boord weer over te moeten gieten is ook wat waard. Daarna naar onze gereserveerde plaats die Jim (de nieuwe havenmeester) wel wat krap heeft bemeten. Schip achter en schip vóór ons allebei een halve meter verhaald en dan kan het precies, met het roer dwars. Omstreeks 18 uur verzamelen de vaste gasten en wij dus ook zich weer in de kroeg annex pizzeria (de Sunbeam). De uitbater, merkwaardig genoeg ‘Jackie’ geheten, draait vermoedelijk op deze vrijdagavonden ongeveer 80% van zijn weekomzet, terwijl hij zeer schappelijke prijzen rekent: 3 glazen witte wijn, 2 bier en een extra grote pizza á canard voor in totaal € 20,- is niet bepaald duur te noemen. Na nog een slaapmutsje in de stuurhut worden de kooien weer opgezocht.
Zaterdag 2 juli.
Somber en zwaar bewolkt, maar met een zeer aangename temperatuur. We bezoeken tenminste 6 winkels om een automatische bijvulkan voor de startbatterij te kopen. Nergens succes, onbegrijpelijk, in NL zie je die dingen overal. Uit de bril van Sanne valt een glas: bij opticien blijkt het montuur gebroken. Dus we halen ook dit jaar weer ons gemiddelde van tenminste één bril van Sanne per vakantie. Daarna uitgebreid de kop van het schip gewassen vanaf het zwemplateau van de voorbuurman, waar we ongeveer boven liggen; zo makkelijk kunnen we er nooit bij. Inmiddels blijken de bemanningen van de Tesserae en de Gretige Henriette ook in de haven gearriveerd. Beiden zijn erg laat in het seizoen vanwege de geboortes van kleinkinderen, waarvan de foto’s natuurlijk uitgebreid bekeken moeten worden. Bij de Vietnamese Chinees laten we het ons goed smaken. S. belt dat hij en W. toch maar besloten hebben Frankrijk als reisdoel te kiezen.
Zondag 3 juli.
Nu de kop van het schip prachtig schoon is maakt Sanne van de gelegenheid gebruik om wat plekjes bij te schilderen en het geheel in de was te zetten. De gisteren gearriveerde schippers hebben allebei wat technische problemen met hun warmwatervoorzieningen, dus hier en daar wat geadviseerd en gereedschap uitgeleend. Inmiddels lopen nogal wat boten de haven binnen en gaan meteen door (via de dubbelsluis) naar de kade aan de rivier[j1] . Daar begint het al aardig vol te raken en ligt alles dubbel. Als ik in de avond J. wil bellen blijkt plotseling dat 2/3 van mijn adressenbestand van de telefoon verdwenen is. Veel gesteun en gekreun maar niets helpt. Gelukkig is op de laptop alles nog compleet. Maar afwachten of alles weer terecht komt als de synchronisatieproblemen bij Google eindelijk een keer verholpen worden. Dat zou na 4 dagen toch eigenlijk wel een keer moeten kunnen (het is nu woensdag en nóg niet in orde).