Dinsdag 24 september 2013.  Vireux Wallerand-Waulsort.

chateau Freyr, bij Waulsort, in de optrekkende mist

chateau Freyr, bij Waulsort, in de optrekkende mist

Wij zien (nog) niets als wij om half 8 onze ogen open doen, een dichte mist omgeeft ons en de overkant van de rivier is niet te onderscheiden. Eerst koffie/thee, dan kalmpjes naar de bakker, ontbijt en alles klaar voor vertrek zodra de mist gaat optrekken. Ondertussen adviseert Jack onze enige buurman, een Zwitser die net een jacht in Nederland gekocht heeft, motorproblemen had direct na aankoop, dan in België geen marifoon (en licentie) had en nu naar Port sur Saône onderweg is terwijl de Maas tot 15 oktober dicht is. Rond 10 uur denken wij het water voldoende te kunnen onderscheiden van het land en vertrekken. Even later wordt de mist weer dichter (mogelijk door de vlakbij in werking zijnde kerncentrale van Chooz) maar gelukkig kennen wij dit stuk Maas redelijk goed en tegen de tijd dat wij bij de sluis van Ham komen is de rivier weer redelijk zichtbaar. De sluiswachter hoorde ons via de marifoon en heeft het sein al op groen als wij aankomen. Ook de tunnel en de sluis aansluitend gaan in een moeite door en als wij dan aan de andere kant komen schijnt plotseling de zon flauwtjes door de mist heen en lijken wij in een andere wereld te komen. Varend langs het redelijk uitgebreide industrieterrein bij les Quatre Cheminées is weinig activiteit te zien en wij verwachten dan ook weinig oponthoud bij de komende paar sluizen voor vandaag. De tocht verloopt voorspoedig en om 2 uur liggen wij afgemeerd in Waulsort waar we de middag zowel luierend als klussend in de zon doorbrengen.
Overigens in de sluis van Hastiere geen doorvaartformulier gekregen, alleen naam schip en eigenaar op moeten geven.

Namen, in het seizoen altijd stampvol

Namen, in het seizoen altijd stampvol

Vaartijd 3 uur 55″, 24 km en 6 sluizen.

Woensdag 25 september 2013.  Waulsort-Namen.
Opnieuw mist als wij opstaan. Maar om 9.15 vinden wij het verantwoord aan te varen, ook al omdat er nauwelijks beroepsvaart is en de rivier bekend. Bij de sluis van Anseremme duurt het een poos voor de sluis open gaat hoewel hij op peil staat en er verder geen schip te bekennen is. En het leeglopen gaat ook bepaald niet snel, maar sluis Houx die overigens wel direct open gaat, krijgt van ons vandaag de hoofdprijs voor de langstdurende schutting. Ondertussen schijnt de zon en is het heel lekker weer geworden. Wij krijgen onderweg 2 tegenliggers en als wij in de middag in Namen liggen komen er nog eens 3 voorbij. Van drukte gesproken! Waarschijnlijk zal het vanaf morgen wel heel anders zijn wanneer wij langs meer industrie komen. Maar jachten liggen mogelijk bijna allemaal al in hun winterhaven. In de stad zelf wordt druk aan ondergrondse leidingen gewerkt waardoor urenlange files maar in de late avond en nacht is het rustig. Vanavond weer eens na een half jaar heerlijke Belgische frites bij het eten gehaald.

met het grote water ook wwer grote sluizen en schepen

met het grote water ook weer grote sluizen en schepen

Ook vandaag geen doorvaartpapieren gekregen.
Vaartijd 5 uur 05″, 36 km en 7 sluizen.

Donderdag 26 september 2013.  Namen - Huy.

Al vroeg naar de bakker en om 9 uur met redelijk zicht richting sluis. Via de marifoon horen wij dat er 3 beroepsvaartuigen vlak voor ons van de Sambre afkomen en ook de ze schutting willen hebben. Wij laten hen voor ons invaren en sluiten achter aan. Het gaat allemaal heel soepel en vlotjes en uitgevaren volgen wij, al varen wij iets minder hard dan de geladen schepen en veel minder hard dan de eerste die ongeladen is. Na een aantal km. horen wij dat het ongeladen schip aan de anderen meldt dat er een opkomend schip in de volgende sluis invaart en zij, als zij een tandje bijzetten, de schutting nog kunnen halen. Dit doen zij ook maar wij liggen een km achter en hebben geen zin om harder te varen. Maar op enige afstand voor de sluis zien wij het laatste vrachtschip invaren en blijft het licht op groen en kunnen wij toch mee. De anderen hadden moeten wachten omdat er al een paar voor de sluis lagen die er eerst in gingen. Al met al een zeer voorspoedige tocht en al met lunchtijd in de haven van Huy. Er is weinig activiteit ter plekke, later komt er nog een Engelsman binnen die zijn schip naar Maasbracht brengt voor onderhoud (2 jaar geleden daar gekocht).

en nóg grotere sluizen in aanbouw, zinloze verspilling

en nóg grotere sluizen in aanbouw, zinloze verspilling

Wij werken verder aan de voorbereidingen voor de winter (in de was zetten/cleanen) en belonen onszelf ’s avonds in het havenrestaurant met een heerlijke zeevis (Saint Pierre, die je maar zelden kunt krijgen).
Vaartijd  4 uur, 30 km en 2 sluizen.

Vrijdag 27 september 2013.  Huy - Luik.

Wij zouden vroeg vertrekken vanwege de te verwachten vertraging bij de sluis van Ivoz-Ramet en dus heeft Jack om 7 uur het water al aan de kook voor de koffie. Maar de wereld lijkt potdicht, zelfs de schepen in de haven zijn niet te onderscheiden. Er begint hoop te gloren als om 9 uur een beetje wind opsteekt en om 10 uur varen wij samen met de Engelsman de rivier op achter een geladen schip  dat ongeveer onze snelheid voert. Even verderop wordt de mist zo dicht (bij de kerncentrale van Huy) dat het angstig is te varen, ook omdat er tegenliggers vlakbij opdoemen. Wij blijven dan maar zo veel en dicht mogelijk achter het vrachtschip en even later blijken wij al in het toevoerkanaal van de sluis van Ampsin Neuville te zijn  waar net een schip uitvaart. Het schutten gaat eigenlijk zonder wachten voor ons; daarna begint het lichter te worden en komt de zon te voorschijn. Rustig door naar Ivoz-Ramet waar bij aankomst al de nodige schepen liggen te wachten.

nieuwbouw van de sluis bij Luik

nieuwbouw van de sluis bij Luik

Wij blijven een uur lang drijven, niet wetend wat en hoe omdat wij op onze aanmelding via de marifoon geen antwoord krijgen van de sluispost. Dan horen wij dat wij achter de beroepsvaart bij de volgende schutting mee kunnen en mogen wij bij een duwboot vastmaken om onze schutting af te wachten. Spraakverwarringen nemen overigens hand over hand toe met allerlei Poolse en Tsjechische boten tussen het Nederlandse en Belgische geweld met hun nog grotere schepen. Ondertussen moeten schepen die na ons hier aangekomen zijn al 5 schuttingen wachten. Er wordt hard gewerkt aan een nieuwe sluis met een afmeting van 300 bij 24 meter. En tijdens het afgelopen, dit én het komend weekend is de sluis overdag dicht. Na 2 1/2 uur zijn wij eindelijk deze hindernis gepasseerd en varen wij als op het Amsterdam-Rijnkanaal, al hotsend op de golven naar de jachthaven van Luik. Wij zijn moe en doen lekker lui.
Vaartijd 6 uur 30″, 35 km. en 2 sluizen.

Zaterdag 28 september 2013.  Luik - Maastricht.
Ondanks of dankzij het feit dat de sluis Ivoz-Ramet overdag dicht is vannacht tussen 0.00 en 5 uur geen schepen voorbij horen komen maar daarna is dat over. Je merkt alleen niet of zij op/afvarend zijn door de hoge kade die er tussen de rivier en de haven ligt. De mist is tegen 10 uur opgetrokken en wij vertrekken naar onze laatste Belgische sluis van Ternaaien. Het is buitengewoon rustig op het water (zeker ook voor de zaterdag) hetgeen een hoop geschommel en gebonk op de terugkaatsende golven vanaf de steile betonnen oevers scheelt. Op dit stuk van ongeveer 20 km komen wij 1 jacht en 2 vrachtschepen tegen en bij de sluis komt net een vrachtschip vanaf richting Antwerpen die blijft wachten voor een uitvarend schip. Ondertussen vaart een Nederlandse duweenheid de sluis in en als wij ons melden mogen wij aansluiten. Het duurt een hele tijd voor wij in kunnen varen omdat de duwboot zijn schroef voluit aan houdt staan en niet voldoende naar voren gaat totdat de sluiswachter het zat is en hem in sappig Vlaams te verstaan geeft dat het in Belgie nog steeds verplicht is de schroef in de sluis uit zijn werk te zetten en aan 2 lijnen vast te maken. En aldus geschiedt. Dan kunnen wij ook voldoende ver de sluis in en zakken wij heel langzaam 14 meter. Naast de sluis wordt ijverig een geweldige kuil gerealiseerd voor eveneens een nieuwe sluis van 300 bij 24 meter. En ondertussen nóg  grotere peperdure schepen bouwen die nóg langer mogen wachten op hun schutting omdat er maar 1 tegelijk in de sluis kan. En er zijn al binnenschepen te over die werkeloos aan de kant liggen. Tijd voor Europese eenheidsmaten? Kan mogelijk, nee zou zeker, tientallen miljarden besparen. Dit al overwegend komen wij Nederland binnen en leggen aan in de haven van de Pietersplas bij Maastricht. Daarna komt Marcel van de Clochard en hebben wij een gezellige namiddag bij een glas wijn en praten wederzijds de gebeurtenissen van het afgelopen jaar bij.

maar indrukwekkend zijn deze sluizen wel, dit is sluis Born

maar indrukwekkend zijn deze sluizen wel, dit is sluis Born

Vaartijd 3 uur 10″, 26 km en 1 sluis.

Zondag 29 september 2013.
Bewolkt weer, veel wind uit het oosten en het voelt daardoor koud. In de middag wordt het beter en komt zelfs de zon tegen half 4 kijken. Jack poetst/schrobt de voorkant van het schip, Sanne gaat eerst nog op de fiets naar Maastricht en vervolgens wordt de voorkant van het schip in de was gezet. Nog even genieten van de zon en de dag is al weer om.
Morgen willen wij weer een stukje verder varen en proberen een plekje uit de wind te vinden.

Maandag 30 september 2013.  Maastricht - de Slag (een soort grintgat dat parallel loopt aan de Maas bij Heel).
We zijn in dit stadium van het seizoen niet meer zo vroeg als anders. Maar tegen tienen leggen we, na een kwartiertje varen, aan bij Nautica Jansen in Maastricht. Hét winkelschip voor vracht- en pleziervaart. Als zij het benodigde niet hebben, kun je het verder wel vergeten. Alles tegen redelijke prijzen én met een bijzonder plezierige en behulpzame bediening. En de gasolie hebben we nergens zo goedkoop kunnen krijgen als bij hun. Een dubbeltje per liter scheelt best wel als je ruim 300 liter nodig hebt.
Daarna het Julianakanaal op bij zonnig weer maar met een frisse wind (= zonnig maar koud weer). De sluis van Born vlot en die van Maasbracht na een half uurtje dobberen gepasseerd. Bij de laatste nog even stevig tegen het remmingwerk aangedrukt door een 3-duizend tonner, die zo nodig met veel geweld op een halve meter voorbij moest jagen terwij hij aan de andere kant nog minstens 30 meter ruimte had. In Maasbracht gezocht naar de jachthaven, maar iets anders dan de reparatiehaven van Linsen niet gevonden; bovendien lag die meer dan vol in een vervolgens ook nog troosteloze fabrieksomgeving. Snel wegwezen dus en door naar de Slag. Dat lijkt een smal, lang grintgat maar is er eigenlijk te ondiep daarvoor. Fantastisch, we liggen er helemaal alleen, alle aanlegplekken zijn leeg. We genieten van het spel van de vele watervogels en van een fantastische namiddag in de zon op een redelijk beschutte plek. Want de wind is niet zacht en nog minder warm. En de nacht is donker, stil en koud. Sanne warmt eerst het bed en daarna mij op.
Vaartijd 6 uur 25″, 40 km en 2 sluizen.

na al dat geweld is dit heerlijk rustig/stil

na al dat geweld is dit heerlijk rustig/stil

Dinsdag 1 oktober 2013
We genieten zo van dit plekje, dat we besluiten nog een dagje te blijven liggen. Het enige probleem is de stroomvoorziening. De zon staat in deze tijd van het jaar zo laag, dat de opbrengst van de zonnepanelen het normale dagverbruik van electra niet compenseert. Komt nog bij dat we sinds de verbouwing van vorig jaar toch wel substantieel meer stroom verbruiken dan vroeger. Logisch als je ziet wat er inmiddels is aangesloten. We doen zuinig. Een wandeling in het gebied, beheerd door het Limburgs Landschap, laat heel wat mooie plekjes zien op de  wandelroutes rond Heel. En behalve een boer die naar zijn wei gaat zien wij de hele dag geen mens. Ondertussen vandaag alvast een zijkant van het schip “voor de winter geprepareerd”.

Woensdag 2 oktober 2013.   De Slag-Roermond.
Stevige oostenwind en bepaald fris te noemen. In de loop van de ochtend wagen wij het er op dat de verf die wij nu op wat schuurplekjes op de stootrand kwasten voldoende gedroogd zal zijn om vanmiddag tijdig naar Roermond te kunnen varen. De havenmeester van Nautilus heeft een plaats voor ons vrijgehouden en wij liggen omstreeks half 5 vóór het havenkantoor afgemeerd. Onderweg zien wij  op één punt schepen in 5 richtingen verdwijnen (4 sluizen naar 4 vaarroutes), iets wat je als bewoner van Midden-Nederland eigenlijk nauwelijks of niet voor mogelijk houdt als je aan Limburg denkt. De haven ligt vol maar het merendeel van de schepen is al winterklaar. Jack klust aan boord, Sanne gaat op zoek naar een kapper.
Vaartijd 1 uur 50″, 10 km. en 1 sluis (de 600-ste van deze zomer !!).

Donderdag 3 oktober 2013

waar je ook prachtige paddestoelen kunt vinden

waar je ook prachtige paddenstoelen kunt vinden

Zonnig en koud, wij blijven nog een dag hier voor de warmte, wat kluswerk, de afgesproken kapper en een bezoek aan de “Outlet”. Zuur voor Sanne die daar een paar uur zoekt, maar niets van haar gading kan vinden. De elektronische apparatuur wordt bijgeladen, de was gedaan en het weblog bijgewerkt. Morgen gaan we een stukje noordelijker. Inmiddels zijn de afspraken rondom de dag van aankomst bij de werf en in de thuishaven gemaakt. Er valt niet meer aan te ontkomen, het einde van deze reis nadert. Nog maar iets meer dan één weekje.