Maandag 6 augustus.
Word wakker met een onbehoorlijk pijnlijke elleboog. Er hangt me vaag iets bij dat dat vannacht gebeurd is toen ik me klaarblijkelijk wat al te enthousiast omdraaide in bed. Klopt, is iets minder ruim als thuis. Toch maar op ons dooie akkertje aangevaren, we waren gisteren en zijn vandaag tot tegen de middag de enigen die hier in de haven liggen. In Pont du Bois vinden wij het welletjes, meren af en gaan lekker luieren.
Vaartijd 2.10 uur, 4 sluizen en 10 km.
zonsondergang op de Saone
Dinsdag 7 augustus.
Geen haast, tegen elven naar Corre met onderweg veel dazen die gemeen steken en ons proberen leeg te zuigen. Jack gaat op de namiddag de machinekamer in en is daar tijden bezig met de controle van de schroefas en het vervangen van het vetkoord. Dit is geen pretje bij de temperatuur daar binnen en blijkt het voor zijn elleboog ook niet best.
Vaartijd 3.30 uur , 7 sluizen en 13 km.
Woensdag 8 augustus.
Zo ongeveer als laatste van de schepen vertrokken en even later de Saone opgedraaid. Schitterend weer, warm, zon en veel bos met als gevolg een ware invasie van steekvliegen, reden waarom wij snel onze shorts voor lange broeken verwisselen. Met ieder 2 vliegenmeppers trotseren wij dit gespuis en de apaisyl verdooft de steken. Bij Montureux les Boulay is de steiger nog vrij en omdat wij het voor vandaag wel genoeg vinden blijven wij hier liggen. Tegen de avond is de machinekamer lichtelijk afgekoeld en stelt Jack de galan van de schroefas bij. Rond etenstijd krijgen wij gezelschap van een huurboot, voor het overige is het extreem rustig met de vaart. In de avond bericht van Bert en Henriette: zij komen van het Canal du Midi, zijn in juli naar boven gekomen en varen nu in de buurt richting Nederland. Wij spreken af om elkaar morgen in Port sur Saone te ontmoeten aan de kade.
Vaartijd 2.50 uur,3 sluizen en 22 km.
op sommige sluizen is het echt een beestenboel
Donderdag 9 augustus.
Tijdig de lijnen los voor onze afspraak. Als wij in Port s. Saone aankomen zien wij Bert bezig met afmeren, een betere timing lijkt niet mogelijk. Bij een aperatief in de stuurhut eerst ervaringen uitgewisseld, in de middag boodschappen gehaald, samen geborreld tot we laat gaan eten en daarna naar het Festival de Folklore op een honderd meter verder op een plein aan de kade. Volkdansgroepen uit Marokko/Algerije/Benin/ Italie/Guadaloupe en Oezbekistan treden daar op. Omdat de nacht ervoor schepen van de kade losgegooid waren voorzien Jack en Bert de bevestiging van de landvasten met ketting en staaldraad. Jack blijft dan nog tot ver na middernacht de wacht houden maar er gebeurt niets.
Vaartijd 2.25 uur, 3 sluizen en 19 km.
Vrijdag 10 augustus.
Bert en Henriette vertrekken al vroeg naar Corre en wij poetsen het schip. Omdat de apotheek niet de spullen kan leveren die wij nodig hebben, gaat S op de fiets naar Vesoul, ongeveer 12 km. en omhoog. Na zo’n 8 km. wordt de RN plotseling autosnelweg, een omweg van ongeveer dubbele afstand kan wel per fiets maar is erg steil, dus terug in minder dan 30% van de tijd op de heenweg. Jack besluit om 200 meter verder de jachthaven in te varen en regelt daar dat Sanne met de havenmeester naar Vesoul kan rijden om de nodige zaken in het ziekenhuis aldaar te bemachtigen. Ze zijn met een uurtje terug met de spullen die ze gratis meekreeg.
s’Avonds bij het eten gesmuld van de Belgische frites, gehaald bij de kraam op het feestterrein bij een Vlaamse fritesboer die het leuk vindt om weer eens Nederlands te kunnen praten. We krijgen een portie voor minstens 4 personen.
Daarna nog een tijd naar het volksdansfestival, slapen is door alle muziek en lawaai toch nauwelijks mogelijk .
eigenlijk zwemmen schippers nooit
Zaterdag 11 augustus.
Na een korte doch rustige nacht gaan we weer een een stukje zuidwaarts. Wij verduren weer veel aanvallen van steekvliegen (dazen), zij lijken, net als vliegen, veel actiever bij warm en benauwd/vochtig weer en veel sneller agressief.
Als wij tegen enen bij de tunnel van Albin aankomen blijkt deze gesloten te zijn vanwege de middagpauze tot half 2, terwijl alle sluizen wel functioneren, een voor ons wel wat vreemde en inconsequente situatie. Dus dobberen wij 3 kwartier rond, afmeren aan de kant of aan een steiger is niet mogelijk. Na de tunnel krijgen wij van de sluiswachter 2 infofolders over de Saone omdat er een foto van de Artemis in opgenomen is. Nog enkele kilometers verder meren wij af aan een kade boven een stuw waarvan wij weten van vroegere jaren dat het er diep genoeg is en heel rustig, een paar km. voorbij Rupt, bij de Porte de garde de Chantes, geen dorp in de buurt en geen weg in de omgeving. Toen hadden wij altijd haast, nu willen wij daar een dag blijven liggen. Heeeel stil in de avond en nacht, veel “vallende sterren”.
Vaartijd vandaag 3 uur, 4 sluizen, 1 tunnel en 15 km.
Zondag 12 augustus.
Opnieuw prachtig weer zij het met wolkenvelden. Jack ziet zich genoodzaakt door de grote berg witte motjes die vannacht het leven lieten op het schip, het schip helemaal te wassen en Sanne vermaakt zich met schuurpapier en verfkwast voor het allernoodzakelijkste (Jack voer wat slordig de tunnel in). Daarna genieten we van het mooie weer; in de namiddag overwint Jack de watertemperatuur van de rivier om schroef en ander onderwater-gebeuren te controleren. En weer een mooie avond in de stuurhut, hoewel het wel erg vochtig is.
miljoenen motten op het schip, de vissen zullen dadelijk weer smullen
Maandag 13 augustus.
Vanochtend weer de nodige witte motjes op het dek. We willen verder maar hebben eigenlijk ook geen zin om te gaan… , toch maar over elven aangevaren. De rivier is prachtig, het landschap mooi. Al zijn we hier al een aantal keren geweest, telkens is het een nieuwe aangename ervaring. Onderweg komen wij steeds meer huurboten tegen en zijn er weinig “eigen” schepen te zien. Omstreeks 2 uur varen wij de haven van Seveux/Savayeux in om daar te overnachten.
In het dorp een stukje verder over de rivier is een klompenmakerij, een Proxi die het nauwelijks redt en een bakker. De gemeentewerkers zijn bezig met de hand onkruid te verwijderen langs de openbare weg en met een snoeimes worden de struiken gesnoeid, zoals wij dat deden in onze tuin. In de haven liggen veel jachten op hun vaste plaats, het verhuurbedrijf heeft er nog maar een paar liggen.
In de avond is er geen geluidje meer te horen en zelfs de steiger verlichting is uit.
Vaartijd 2.45 uur, 3 sluizen en 28 km.
Dinsdag 14 augustus.
dit zijn de fijnste plekken, zomaar ergens aan de kant
Een wandeling naar het dorp voor een verse baguette van de warme bakker, een poetsbeurt van het schip en een nieuwe bib rode wijn bij de captainerie. Dan vertrekken wij terwijl op dat moment vóór ons in de haven ook een huurboot losmaakt. Op datzelfde moment komt nóg een schip om de hoek van het kanaal, dus gaan wij als 3e de tunnel in die 300 meter verderop is. Na de tunnel wachten we dan op de 2e afschutting die langer duurt dan gewoonlijk omdat er inmiddels 3 huurjachten opgeschut moesten worden die met eindeloos gepruts alle 3 tegelijk in de sluis worden gepropt. Daarna is het heel relaxed verder varen, de eerste schutting nog met een achteropkomend huurjacht dat onderweg afhaakt, maar voorts alleen. Op de eerste 30 km. zijn nauwelijks aanlegmogelijkheden dus hopen wij dat er in Gray nog een plekje voor ons aan de kade vrij is. Warm tot benauwd weer, wolken en zon, nauwelijks wind en opnieuw veel aanvallend ongedierte maar wel een prachtige tocht.
In Gray hebben wij geluk: 2 jachten varen net van de kade weg als wij de sluis uitkomen en daardoor kunnen wij op een plek tussen andere jachten liggen (overigens 10 cm voor en achter over) waar ook stroom beschikbaar is. Prettige bijkomstigheid nu wij het verslag van de reis op het net willen zetten.
In de middag komen en gaan nog een aantal jachten, wij vermaken ons met lezen en de “stad” ingaan: Gray heeft een inwoneraantal van 6.600, vergelijkbaar met Bunnik, maar als plaats niet te vergelijken.
Vaartijd 4.00 uur, 4 sluizen, 1 tunnel en 30 km.
Woensdag 15 augustus.
We besluiten om maar weer eens een dagje te blijven liggen. Het is vandaag Maria Hemelvaart: in Frankrijk nog een echte feestdag. Alle winkels, op één grote supermarkt na hier vlak om de hoek, zijn gesloten. Bovendien hebben we hier elektriciteit en water op de kade, dus de wasmachine kan weer draaien.
Eind van de week zullen we waarschijnlijk in Auxonne aankomen en dan gaan we echt beginnen met het zoeken naar een betaalbare winterhaven. Afhankelijk waar en of we die vinden zullen we daarna pas verdere reisplannen maken. We hebben de tijd.