ARTEMIS 5e week reis 2016 (week19)
Maandag 9 mei.
Vannacht begon het vlak na twaalf uur te stortregenen en dat duurt vervolgen tot in de ochtend, waarna het overgaat in iets minder harde buien. Echt koud is het niet, maar lekker warm is anders. We nemen een dagje vrijaf en luieren wat. Met verbazing kijken we naar de enorme vrachtwagens, met meestal meerdere aanhangers, die voor ons over de brug komen. Er zijn combinaties bij die tegen de 40 meter lang zijn. We horen dat er komend weekend op het terrein aan de kade bij de Tarn een enorme kermis gehouden wordt. We vinden ook een briefje achter de ruitenwisser dat in de wijde omgeving van het feestterrein nergens geparkeerd mag worden. Dus verhuizen we de auto maar weer naar deze kant van het kanaal. Goede keuze blijkt later deze week.
Enorme kermisattracties
Met evenzo enorme woontrucks
Dinsdag 10 mei.
Sanne heeft iets met kermisgasten
De dag begint erg mistig maar halverwege de ochtend breekt de zon door en wordt het best aardig weer. Ik maak een rondje over het kermisterrein en verbaas me over aantal en enorme omvang van de vele attracties die opgebouwd worden. Heel bijzonder zijn ook de enorme trucks/woonwagens, waarvan alle kanten uitschuifbaar zijn.
Woensdag 11 mei.
Het regent de godganselijke dag, afwisselend hard en heel hard. Temperatuur daarbij komt niet boven de 16 graden. Dus blijven we liggen en lezen wat. J. belt over de uitslag van de diverse onderzoeken. Helemaal bevredigend voor hem is het niet maar vooralsnog geen reden tot extra bezorgdheid. Over ongeveer 3 weken volgt de (verwachte) breukoperatie. Dan zal hij enkele weken zeer kalm aan moeten doen. Gebeld met V&N. Is ook nog niet alles, maar ook bij hem zijn de behandelende specialisten niet ontevreden.
Lastig voor de postbode
Donderdag 12 mei.
Vanochtend weer wat zon, na het optrekken van een zware mist. Vandaag komt de Somewhere terug in de haven. Hoop dat ik met Steve kan overleggen over het accugebeuren. Als ik mij goed herinner wist hij een zeer goede scheepselektricien. Hoop met die figuur nog contact te hebben over de mogelijke oorzaak van de accu-explosie, want dat zit me nog steeds niet lekker. Het lijkt nu wel goed afgelopen, maar wie zegt me dat het morgen niet weer gebeurt. Eind van de middag met Steve en Jo nog een flesje witte wijn in de stuurhut verwerkt onder het bijpraten.
Vrijdag 13 mei.
Lekkere hotdogs
Omdat de normale vrijdagborrel in het stamcafé van de haven niet kan doorgaan vanwege de kermis wordt besloten een (nu echt de laatste) afscheidsbarbecue te houden op het terras van de capitainerie. Het zoveelste afscheidspartijtje dus, dit keer onder het mom dat de diepvries van Kaz en Iain leeg moet. Volgens mij zat daar nog wel voor een maand vlees in maar met ons aller inzet hebben we dat probleem met verve opgelost. Bovendien, zodra het woord barbecue valt diept iedere Engelsman uit zijn voorraad tenminste twee maal de hoeveelheid wijn op die hij zelf denkt te drinken, dus is er aan niets gebrek. Het was weer de zoveelste partij in korte tijd en het wordt tijd dat we gaan varen, want dit is bijna niet vol te houden. Bovendien zijn we van alle kanten gewaarschuwd dat het door de kermis zeer onrustig zal zijn in het dorp precies in het stuk tussen het kanaal met de jachthaven en de rivier met de kade. Alleen jammer dat we dan wel het volgens ingewijden mooiste vuurwerk van zuid Frankrijk zouden missen op maandagavond als afsluiting van les Fetes de Pentecote. Enkele onverlaten dachten kennelijk: dat laten we niet gebeuren en zorgden omstreeks 01 uur aan de overkant van het kanaal voor een apart stukje vuurwerk. Opvallend genoeg hebben de meeste gasten van de barbecue er niets van gemerkt.
De voorkant is nog spannender
Somewhere, somehow, sometimes
volgens Sanne
Zaterdag 14 mei. Vaartijd 3.35 uur, sluizen 5, 24 km.
Eindelijk, na 5 weken, begint dan echt onze vakantie. Nog steeds start ik de motor met trillende handen, maar het gaat goed. Dat ging het dus ook al de afgelopen 12 keer bij het afstellen van allerlei zaken, maar wat voor zekerheid heeft een mens tegenwoordig nog. We varen op ons gemakje met redelijk weer naar het ‘Lac de Bleu Bergon’ bij Golfech, tegenover de kerncentrale. Heerlijk, stilte, wij alleen met ons bootje.
Apart vuurwerk
Vast niet speciaal voor ons
De apotheose door de brandweer
Zondag 15 mei.
Een best wel mooie dag met veel zon, maar ook met een behoorlijk koude wind. Verder doen we eigenlijk niets en genieten daar met volle teugen van.